เราติดตามผลงานบังทันมานานมากๆ เนื้อเพลงและแนวเพลงที่แปลกใหม่สำหรับเคป๊อปทำให้เราหลงใหลในบังทัน ถ้าพูดถึงหลายๆวงจะแต่งเพลงเกี่ยวกับความรักเป็นหลักใช่มั้ยแต่บังทันจะฉีกออกไปพวกเขาจะพูดถึงเด็กที่ถูกผู้ใหญ่บังคับ ความฝัน การล้มเหลว การเติบโต การใช้ชีวิต
จำได้ว่าติ่งวงแรกคือเอสเจตามด้วยเอ็กโซ(เอสเอ็มสแตนมากแม่) ชอบความน่ารักสดใสของศิลปินแต่เรื่องเพลงเราฟังแต่พวกไตเติ้ลแทรคแล้วก็ตามกรี๊ดๆเฉยๆ พอ2013ข่าวออกว่าจะมีวงรุกกี้แนวฮิปฮอป เราก็ตามไปดูประวัตินู่นนี่แต่ไม่ได้ไปดูไปฟังอะไรจนเพื่อนชวนไป7สีคอนเสิร์ต ประทับใจกล้ามท้องจีมินแต่ที่ประทับใจมากกว่าคือเนื้อเพลง เรากลับมานั่งอ่านคำแปลคือกระแทกใจ(ตอนนั้นน่าจะม.1-2) เราก็ตามมาเรื่อยๆจนกลายเป็นARMYเต็มตัว บังทันเป็นวงแรกที่เราไม่ได้มองที่หน้าตาหรือภาพลักษณ์อะไรเลย ฟังเพลงอย่างเดียว (อารมณ์เหมือนฟังฝรั่งที่เราจะฟังแต่เพลง) เรามองแต่ทัศนคติของวง เราคิดว่าบังทันผ่านมาหมดแล้วนะทั้งการล้มเหลว การโดนดูถูก ไม่ถูกต้อนรับ ถูกหาว่าโกง ความพยายามในสิ่งที่รัก ความสำเร็จ ฝันที่เป็นจริง ตอนแรกเราคิดว่าบังทันจะบูมแต่ไม่บังทันไม่บูมเลยแต่ไม่เป็นไรใครไม่ฟังเพลงเธอเราฟังเอง จนกระทั่งตู้มมม เฟิร์สวิน แดซัง บิลบอร์ด UN โชว์เมกาต่างๆ สเตเดี้ยม ยอดขายอัลบั้มทะลุประเทศ ถุกบอกว่าเป็นบีเทิลในศตวรรษนี้ จริงๆแอบหวงนะแต่ก็ดีใจมากที่ความฝันของทุกคนเป็นจริง เคยคิดว่าคงจะไกลกว่าเดิมแล้วแน่ๆแต่บังทันไม่ปล่อยให้เราคิดแบบนั้นเลย คอนเท้นต่างๆที่สรรหามาให้ดูตลอดเวลา ไหนจะเพลงดีๆที่ปล่อยฟรีให้ฟังอีก บังทันไม่เคยห่างเราเลย เราไม่มองว่าบังทันเป็นเคป๊อปอีกต่อไปแล้ว เรามองว่าบังทันคือศิลปินวงนึงที่เต้นได้แรพได้ร้องเพลงได้แต่งเพลงได้วาไรตี้ได้ และความเป็นบังทันทำให้เราผ่านจุดที่ยากที่สุดของชีวิตเรามาได้จริงๆ ไม่ใช่คำโฆษณานะที่บอกว่าเพลงของBTSช่วยเราmove เราก้าวผ่านมันมาได้จริงๆ
BTS MAKE MY DAY บังทันทำให้ตัวฉันมีวันนี้
จำได้ว่าติ่งวงแรกคือเอสเจตามด้วยเอ็กโซ(เอสเอ็มสแตนมากแม่) ชอบความน่ารักสดใสของศิลปินแต่เรื่องเพลงเราฟังแต่พวกไตเติ้ลแทรคแล้วก็ตามกรี๊ดๆเฉยๆ พอ2013ข่าวออกว่าจะมีวงรุกกี้แนวฮิปฮอป เราก็ตามไปดูประวัตินู่นนี่แต่ไม่ได้ไปดูไปฟังอะไรจนเพื่อนชวนไป7สีคอนเสิร์ต ประทับใจกล้ามท้องจีมินแต่ที่ประทับใจมากกว่าคือเนื้อเพลง เรากลับมานั่งอ่านคำแปลคือกระแทกใจ(ตอนนั้นน่าจะม.1-2) เราก็ตามมาเรื่อยๆจนกลายเป็นARMYเต็มตัว บังทันเป็นวงแรกที่เราไม่ได้มองที่หน้าตาหรือภาพลักษณ์อะไรเลย ฟังเพลงอย่างเดียว (อารมณ์เหมือนฟังฝรั่งที่เราจะฟังแต่เพลง) เรามองแต่ทัศนคติของวง เราคิดว่าบังทันผ่านมาหมดแล้วนะทั้งการล้มเหลว การโดนดูถูก ไม่ถูกต้อนรับ ถูกหาว่าโกง ความพยายามในสิ่งที่รัก ความสำเร็จ ฝันที่เป็นจริง ตอนแรกเราคิดว่าบังทันจะบูมแต่ไม่บังทันไม่บูมเลยแต่ไม่เป็นไรใครไม่ฟังเพลงเธอเราฟังเอง จนกระทั่งตู้มมม เฟิร์สวิน แดซัง บิลบอร์ด UN โชว์เมกาต่างๆ สเตเดี้ยม ยอดขายอัลบั้มทะลุประเทศ ถุกบอกว่าเป็นบีเทิลในศตวรรษนี้ จริงๆแอบหวงนะแต่ก็ดีใจมากที่ความฝันของทุกคนเป็นจริง เคยคิดว่าคงจะไกลกว่าเดิมแล้วแน่ๆแต่บังทันไม่ปล่อยให้เราคิดแบบนั้นเลย คอนเท้นต่างๆที่สรรหามาให้ดูตลอดเวลา ไหนจะเพลงดีๆที่ปล่อยฟรีให้ฟังอีก บังทันไม่เคยห่างเราเลย เราไม่มองว่าบังทันเป็นเคป๊อปอีกต่อไปแล้ว เรามองว่าบังทันคือศิลปินวงนึงที่เต้นได้แรพได้ร้องเพลงได้แต่งเพลงได้วาไรตี้ได้ และความเป็นบังทันทำให้เราผ่านจุดที่ยากที่สุดของชีวิตเรามาได้จริงๆ ไม่ใช่คำโฆษณานะที่บอกว่าเพลงของBTSช่วยเราmove เราก้าวผ่านมันมาได้จริงๆ