หนังเก่าเล่าใหม่ 117: The Nightmare Before Christmas (Henry Selick, 1993)


"เราต่างเกิดมาเพื่อทำหน้าที่บางอย่างที่เหมาะสมกับตัวเอง" The Nightmare Before Christmas เป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องแรก ๆ ที่ใช้ตัวละครหลักเป็นโครงกระดูกและดูน่าเกลียดน่ากลัว แต่เพราะความน่าเกลียดน่าชังของตัวละครกลับสร้างคาแรกเตอร์น่าจดจำได้ดีเยี่ยม เพราะไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็มักจะถูกยกมาเทียบเคียงถึงวิวัฒนาการของแอนิเมชั่นอยู่เสมอ เรื่องราวของโครงกระดูกแจ็คที่เปรียบเสมือนเสาหลักของโลกฮาโลวีนเริ่มเบื่อหน่ายในชีวิตและอยากทำอะไรใหม่ ๆ ที่ตัวเองไม่เคยทำ จนทำให้แจ๊คเดินเรื่อยเปื่อยแบบคนหมดอาลัยตายอยาก จนไปพบเจอประตูต้นไม้ที่พาแจ็คไปสู่เมืองคริสมาสต์ สีสันที่แปลกตาสดใส ความสนุกสนานครื้นเครง งานเฉลิมฉลองแสงสี ทำให้แจ็คกลับมาพร้อมความต้องการที่จะทำเทศกาลคริสมาสต์ และสั่งลูกน้องให้ไปลักพาตัวซานตาคลอสมาซ่อน ทั้งเมืองฮาโลวีน จึงเตรียมการที่จะทำภารกิจวันคริสมาสต์แทนซานตาคลอส ความสับสน ความวุ่นวายบนโลกมนุษย์จึงเกิดขึ้น


การดำเนินเรื่องของ The Nightmare Before Christmas ไม่ยาวมากนัก และตรงไปตรงมาย่อยง่าย ประกอบกับการร้องเพลงเหมือนหนังแอนิเมชั่นทั่ว ๆ ไป หนังมีความยาวเพียงแค่ 1 ชั่วโมง 16 นาที ซึ่งเป็นเวลาที่พอเหมาะพอดีด้วยประเด็นของหนังที่ไม่หนักเกินไป รวมไปถึงมีสาระข้อคิดต่อหน้าที่การงานที่ตัวเองทำอยู่ เพราะตัวละครแจ็คได้เรียนรู้ในตอนท้ายว่าตัวเองไม่เหมาะกับงานเทศกาลคริสมาสต์เอาเสียเลย และควรจะให้คนที่เกิดมาเพื่อทำหน้าที่นี้ได้ทำหน้าที่จริง ๆ ดังนั้น สิ่งที่ได้รับจากภาพยนตร์เรื่องนี้พร้อมตัวละครแจ็คก็คือเราทุกคนล้วนเกิดมาเพื่อทำบางสิ่งบางอย่าง เราล้วนเกิดมาเพื่อมีงานที่เหมาะกับเรา และถึงแม้ว่างานที่เหมาะกับเราจะทำให้เรารู้สึกเบื่อแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าเราตอบได้ว่างานที่เราทำนั้นเต็มไปด้วยความรัก ความน่าเบื่อจะเบาบางลงและกลายเป็นเนื้อเดียวกับวิถีชีวิตเหมือนกับตัวละครโครงกระดูกแจ็ค และเราก็จะค้นพบความสุขได้จากสิ่งที่ทำได้ไม่ยาก...


ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ

ตัวอย่าง


ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/ 
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/