คือเรื่องของเรื่องคือเราจบป.6มาเข้าม.1ที่รร.แห่งหนึ่งแล้วเเม่ก็เป็นครูอยู่ที่นั่นค่ะ
แล้วเราก็เรียนกับเเม่ค่ะวิชาคณิตศาสตร์
เเล้ววิชานี้หนูทำผิดค่ะแม่ก็ไม่ได้ว่าไรค่ะ
ตอนพาไปตรวจหลังจากเรียนคาบเเม่เสร็จ
ก็มีการจ่ายค่เอกสารต่างเราก็ชวนเพื่อนไปน่ะพาไปขอเงินเเม่เพื่อนหน่อยแล้วก็ไปๆ
ด้วยความที่เราขออนุญาติครูประจำชั้นห้อง
มาเเล้วกลัวว่าไปนานเราเลยรีบเเล้วพอถึง
ห้องเเม่ก็มีนักเรียนชายคนหนึ่งรองผอ.เเละครูคนอื่นอยู่1คน เราก็เข้าไปอย่างเงียบๆ
แล้วบอกแม่ว่าแม่เขามีการจ่ายค่าเอกสารน่ะ
แม่ก็ให้เงินมาเเล้วก็ขอให้เขาออนไลน์ให้
แต่รู้ไหมว่าเราพูดแบบดีแล้วเเต่ด้วยความเราเป็นผู้หญิงเสียงห้าวฟังดูเเล้วเหมือนคนพูดไม่เพราะแล้วโดนเเม่ด่าไปแบบเบาๆว่าไม่มีมารยาทพูดไม่เพราะไรงี้ทั้งๆที่พูดดีๆเเล้วอ้ะ
เเค่เสียงมันเป็นห้าวเเบบนี้มาตั้งนานเเล้วเเม่ก็รู้พอเสร็จจากการขอเงินไรปุ้ปได้เวลากลับบ้านเราก็จะมีพ่อมาคอยรับส่งแม่เเละเรา
พอขึ้นรถไปปุ้ปป...เท่านั้นเเหละสัก5นาทีพอออกจากรร.เรียนแม่ก็ฟ้องพ่อว่าเออลูกเรานี้พูดไม่เพราะเจียนก็ผิดไม่มีมารยาทนิสัยไม่รู้อะไรเป็นลูกครู....
หลังจากที่พ่อได้ฟังปึ้ป
โดนเลย...เอิดแหละเป็นลูกครูเบอะ
จะทำไรก็ได้
ทำแม่ขายหน้าบ้างไรบ้างงงเยอะมากกกก
แต่กลับกันกับตัวเราที่คิดว่าเป็นลูกครูมันต้องเนียนถ้าจะทำไร
เเต่ก็ไม่ได้คิดน่ะว่าเราเป็นลูกครูเเล้วจะทำไรก็ได้จะยังไงก็ได้ไม่ใช่น่ะเราไม่เคยคิดแบบนั้นเลยยย
เเละการเป็นอยู่ที่รร.อ่ะเราก็คิดว่าเราเป็นลูกพ่อเเม่ธรรมดาเหมือนคนอื่นไม่ได้คิดว่าเราอ้ะลูกครูน่ะรู้ไหมไม่เคยคิดงี้
และอยากจะเถียงน่ะกลัวว่าการเถียงไปอ่ะทำให้พ่อต้องโกรธเราเลยไม่เถียงพ่อก็ว่าไม่มีความรู้สึกทำเฉยเวลาโดนด่าา
อยากบอกกับพ่อว่าา..
ที่ลูกไม่ทำหน้าไม่ทำไร เฉยๆมิใช่ว่าลูกไม่มีความรู้สึกน่ะลูกรู้สึกอยู่ตลอดดด
แค่ไม่แสดงอาการออกไป
และอยากบอกว่าลูกไม่คิดว่าเป็นลูกตรงต้องเอิดดด
ทำไรก็ได้ลูกไม่เคยคิดแบบนั้น
ลูกคิดว่าลูกเป็นลูกครูเเล้วต้องถ่อมตัว
แม้ว่าเเสียงลูกจะใหญ่จะห้าวแต่ลูกก็ไม่ได้
พูดไม่มีใส่ครูเขาน่ะลูกพูดดีๆแค่ว่าลูกเสียงใหญ่เเค่นั้นนนเองและรู้ไหมว่าการที่เป็นลูกแม่เเล้วเเม่เป็นครูเนี่ย
มันใช้ชีวิตยากต้องดิ้นรนเรียนให้เก่งให้สมลูกครูมารยาทการถ่อมตนนำ
พูดเพราะมีวินัยต้องรับผิดชอบบทุกอย่างในรร.แม่รู้ไหมว่ามันยากขนาดไหนยากกว่าคนอื่นๆที่ไม่ใช่ลูกครูต้องอึดอัดดดต้องเก็บสิ่งที่ทนไม่ค่อยได้มันยากน่ะเเม่น่ะ
หนูก็ต้องทำแบบนี้ไปอีกนานอ่ะะทนไปอีกนานอ้ะจนกว่าจะจบอ้ะแม่ก็โปรดเข้าใจลูกด้วยน่ะพ่อก็เช่นกัน
หนูรักพ่อและแม่น่ะ แค่อยากให้พ่อกับเเม่เข้าใจหนูหน่อยน่ะค่ะ
ลูกครูมันยากน้ะ
แล้วเราก็เรียนกับเเม่ค่ะวิชาคณิตศาสตร์
เเล้ววิชานี้หนูทำผิดค่ะแม่ก็ไม่ได้ว่าไรค่ะ
ตอนพาไปตรวจหลังจากเรียนคาบเเม่เสร็จ
ก็มีการจ่ายค่เอกสารต่างเราก็ชวนเพื่อนไปน่ะพาไปขอเงินเเม่เพื่อนหน่อยแล้วก็ไปๆ
ด้วยความที่เราขออนุญาติครูประจำชั้นห้อง
มาเเล้วกลัวว่าไปนานเราเลยรีบเเล้วพอถึง
ห้องเเม่ก็มีนักเรียนชายคนหนึ่งรองผอ.เเละครูคนอื่นอยู่1คน เราก็เข้าไปอย่างเงียบๆ
แล้วบอกแม่ว่าแม่เขามีการจ่ายค่าเอกสารน่ะ
แม่ก็ให้เงินมาเเล้วก็ขอให้เขาออนไลน์ให้
แต่รู้ไหมว่าเราพูดแบบดีแล้วเเต่ด้วยความเราเป็นผู้หญิงเสียงห้าวฟังดูเเล้วเหมือนคนพูดไม่เพราะแล้วโดนเเม่ด่าไปแบบเบาๆว่าไม่มีมารยาทพูดไม่เพราะไรงี้ทั้งๆที่พูดดีๆเเล้วอ้ะ
เเค่เสียงมันเป็นห้าวเเบบนี้มาตั้งนานเเล้วเเม่ก็รู้พอเสร็จจากการขอเงินไรปุ้ปได้เวลากลับบ้านเราก็จะมีพ่อมาคอยรับส่งแม่เเละเรา
พอขึ้นรถไปปุ้ปป...เท่านั้นเเหละสัก5นาทีพอออกจากรร.เรียนแม่ก็ฟ้องพ่อว่าเออลูกเรานี้พูดไม่เพราะเจียนก็ผิดไม่มีมารยาทนิสัยไม่รู้อะไรเป็นลูกครู....
หลังจากที่พ่อได้ฟังปึ้ป
โดนเลย...เอิดแหละเป็นลูกครูเบอะ
จะทำไรก็ได้
ทำแม่ขายหน้าบ้างไรบ้างงงเยอะมากกกก
แต่กลับกันกับตัวเราที่คิดว่าเป็นลูกครูมันต้องเนียนถ้าจะทำไร
เเต่ก็ไม่ได้คิดน่ะว่าเราเป็นลูกครูเเล้วจะทำไรก็ได้จะยังไงก็ได้ไม่ใช่น่ะเราไม่เคยคิดแบบนั้นเลยยย
เเละการเป็นอยู่ที่รร.อ่ะเราก็คิดว่าเราเป็นลูกพ่อเเม่ธรรมดาเหมือนคนอื่นไม่ได้คิดว่าเราอ้ะลูกครูน่ะรู้ไหมไม่เคยคิดงี้
และอยากจะเถียงน่ะกลัวว่าการเถียงไปอ่ะทำให้พ่อต้องโกรธเราเลยไม่เถียงพ่อก็ว่าไม่มีความรู้สึกทำเฉยเวลาโดนด่าา
อยากบอกกับพ่อว่าา..
ที่ลูกไม่ทำหน้าไม่ทำไร เฉยๆมิใช่ว่าลูกไม่มีความรู้สึกน่ะลูกรู้สึกอยู่ตลอดดด
แค่ไม่แสดงอาการออกไป
และอยากบอกว่าลูกไม่คิดว่าเป็นลูกตรงต้องเอิดดด
ทำไรก็ได้ลูกไม่เคยคิดแบบนั้น
ลูกคิดว่าลูกเป็นลูกครูเเล้วต้องถ่อมตัว
แม้ว่าเเสียงลูกจะใหญ่จะห้าวแต่ลูกก็ไม่ได้
พูดไม่มีใส่ครูเขาน่ะลูกพูดดีๆแค่ว่าลูกเสียงใหญ่เเค่นั้นนนเองและรู้ไหมว่าการที่เป็นลูกแม่เเล้วเเม่เป็นครูเนี่ย
มันใช้ชีวิตยากต้องดิ้นรนเรียนให้เก่งให้สมลูกครูมารยาทการถ่อมตนนำ
พูดเพราะมีวินัยต้องรับผิดชอบบทุกอย่างในรร.แม่รู้ไหมว่ามันยากขนาดไหนยากกว่าคนอื่นๆที่ไม่ใช่ลูกครูต้องอึดอัดดดต้องเก็บสิ่งที่ทนไม่ค่อยได้มันยากน่ะเเม่น่ะ
หนูก็ต้องทำแบบนี้ไปอีกนานอ่ะะทนไปอีกนานอ้ะจนกว่าจะจบอ้ะแม่ก็โปรดเข้าใจลูกด้วยน่ะพ่อก็เช่นกัน
หนูรักพ่อและแม่น่ะ แค่อยากให้พ่อกับเเม่เข้าใจหนูหน่อยน่ะค่ะ