กรรมจากการจับแมลงสาปขัง
เที่ยวบินเยอรมันประเทศไทย กินเวลาประมาณ 10-11 ชั่วโมง ผมได้เอากระเป๋าขึ้นที่เก็บเหนือศรีษะแล้วโดนกระเป๋าข้างๆ ที่มีเข็มกลัดติดกระเป๋า
เข็มนั้นเสียบเข้าไปในระหว่างเล็บกับนิ้วเข้าไปลึกประมาณ 1.5 เซ็นติเมตร พอดึงออกเลือดก็พุ่งออกมาจากรอยต่อของเล็บกับนิ้วแล้วเครื่องบินก็เตรียมตัวจะขึ้นเลยนั่งทนเจ็บไปแล้วเอาแอลกอฮอลล์ล้างมือในห้องน้ำใช้เพื่อล้างแผลไปก่อน เพื่อทำให้แผลสะอาดแต่ความเจ็บนั้นก็ยังคงอยู่
จากนั้นก็เข้าที่นั่งคนที่นั่งรอบๆก็เป็นคนตัวใหญ่เบียดเราไว้แล้วเอาเข็บขัดรัดนั่งแบบนั้นไป11 ชั่วโมง เขย่าบ้าง หลุมอากาศบ้าง อยู่ไปแบบนั้น หลังจากดูหนังจบไม่รู้จะทำอะไรเลย ทำสมาธิกำหนดลมหายใจที่ท้อง พองหนอยุบหนอท้องป่องท้องยุบ ถ้าสติหลุดแล้วระลึกได้ใหม่ก็สลับกับ ลมหายใจเข้าออกพุทโธที่ปลายจมูก จนจิตเข้าสมาธิ
ทำแบบนี้สลับกันไปจนถึงสนามบินสุวรรณภูมิ แล้วออกก้าวเดินมาได้สักพัก ก็เกิดความรู้เองว่า
เกิดจากกรรมที่ ที่บ้านมีแมลงสาปแล้ว เราไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต รักษาศีลข้อ1 เลยใช้วิธีการ
ใช้ถ้วยพลาสติกขนาดเล็ก ครอบแมงสาป แล้วเอากระดาษสอดด้านล่าง จากนั้นก็เอาไปทิ้งนอกบ้าน เรียกได้ว่าทำไปเป็น 40 -50 ตัวแล้วจนค่อยๆน้อยลง เพราะไม่อยากให้ใครมาฆ่าแมลงสาปเหล่านี้แต่ก็ไม่อยากให้เขามาอาศัยในบ้าน ทำไปเรื่อยๆด้วยตนเอง
แต่มีอยู่บางครั้งสิ่งไม่ตั้งใจเกิดขึ้น การเอาถ้วยครอบแต่แมลงสาปเดินไวมากทำให้ครอบแล้วขอบถ้วยทับขาแมลงสาบขาด
หรือบางครั้งเมื่อจับได้แล้ว เราเพิกเฉยไม่เอาไปไว้นอกบ้านทันที แต่รอให้เช้าก่อน เพราะขี้เกียจออกนอกบ้าน จึงจับขังไว้แต่ยังไม่เอากระดาษสอด เพราะตั้งใจให้กินขี้ไคลตามพื้นในห้องน้ำที่เปียกซึ่งเป็นอาหารตามธรรมชาติของเขา เช้ามาค่อยเอาไปทิ้งนอกบ้าน
ตื่นเช้ามาพบว่า แมลงสาปขี้ทิ้งไว้ด้วย จึงนำเอากระดาษสอดแล้วเอาไปปล่อยนอกบ้าน คิดว่าเรื่องนี้จบ
พอกรรมสนองเข้าจึงไม่รู้ว่าจบ
ธรรมที่เกิดขึ้นทำให้รู้ว่า
1. การโดนเข็มกลัดเสียบเข้าไประหว่างเล็บและนิ้วนั้น คือการเจ็บจากการทำขาแมลงสาปขาด
2.การเจตนาขังสัตว์ไว้ ขี้เกียจแล้วเค้าก็บาดเจ็บอยู่ 2ทุ่ม ถึง 8 โมงเช้า ประมาณ 12 ชั่วโมง โดนขอแลกที่นั่งไปนั่งหลังเครื่อง ข้างคนตัวใหญ่สองคนเบียดเอาแขนเกยตลอดการเดินทางขยับตัวลำบากอยู่ในเครื่องบินอึดอัดคือกรรมขังสัตว์
3.เสริฟอาหารบนเครื่องบิน กินในที่จำกัด ยังดีที่เจตนาไม่เอากระดาษมารองก่อนให้เขากินในพื้นที่จำกัด ยังมีบุญอยุ่บ้าง
4.ให้แมลงสาปเหม็นขี้เหม็นเยี่ยวตัวเองอยู่ในถ้วย คือ ที่นั่งใกล้ห้องน้ำ เวลาแขกผู้โดยสารเข้าบางครั้งก็มีกลิ่นตอนเปิดปิดประตูแม้จะมี ลูกเรือคอยช่วยเหลือทำความสะอาดก็ตาม
5.เครื่องตกหลุมอากาศบ้าง คือตอนที่เขย่าเขาตอนเดินลงบันไดแกว่งโยก แล้วเอาไปโยนตอนปล่อยออกจากถ้วยพลาสติก
เรื่องกรรมกับสัตว์เล็กๆนี้ ถ้าทำสะสมไป 40-50 ตัวนี่ก็ทำให้เห็นผลได้ในชาตินี้เช่นกันนะครับ ต้องระมัดระวัง แต่เรื่องทำขาเขาขาดนี่แค่ 2 ตัวจริงๆ ใครมีประสปการณ์ใดก็ แชร์ได้นะครับ
กรรมจากการจับแมลงสาปขัง
เที่ยวบินเยอรมันประเทศไทย กินเวลาประมาณ 10-11 ชั่วโมง ผมได้เอากระเป๋าขึ้นที่เก็บเหนือศรีษะแล้วโดนกระเป๋าข้างๆ ที่มีเข็มกลัดติดกระเป๋า
เข็มนั้นเสียบเข้าไปในระหว่างเล็บกับนิ้วเข้าไปลึกประมาณ 1.5 เซ็นติเมตร พอดึงออกเลือดก็พุ่งออกมาจากรอยต่อของเล็บกับนิ้วแล้วเครื่องบินก็เตรียมตัวจะขึ้นเลยนั่งทนเจ็บไปแล้วเอาแอลกอฮอลล์ล้างมือในห้องน้ำใช้เพื่อล้างแผลไปก่อน เพื่อทำให้แผลสะอาดแต่ความเจ็บนั้นก็ยังคงอยู่
จากนั้นก็เข้าที่นั่งคนที่นั่งรอบๆก็เป็นคนตัวใหญ่เบียดเราไว้แล้วเอาเข็บขัดรัดนั่งแบบนั้นไป11 ชั่วโมง เขย่าบ้าง หลุมอากาศบ้าง อยู่ไปแบบนั้น หลังจากดูหนังจบไม่รู้จะทำอะไรเลย ทำสมาธิกำหนดลมหายใจที่ท้อง พองหนอยุบหนอท้องป่องท้องยุบ ถ้าสติหลุดแล้วระลึกได้ใหม่ก็สลับกับ ลมหายใจเข้าออกพุทโธที่ปลายจมูก จนจิตเข้าสมาธิ
ทำแบบนี้สลับกันไปจนถึงสนามบินสุวรรณภูมิ แล้วออกก้าวเดินมาได้สักพัก ก็เกิดความรู้เองว่า
เกิดจากกรรมที่ ที่บ้านมีแมลงสาปแล้ว เราไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต รักษาศีลข้อ1 เลยใช้วิธีการ
ใช้ถ้วยพลาสติกขนาดเล็ก ครอบแมงสาป แล้วเอากระดาษสอดด้านล่าง จากนั้นก็เอาไปทิ้งนอกบ้าน เรียกได้ว่าทำไปเป็น 40 -50 ตัวแล้วจนค่อยๆน้อยลง เพราะไม่อยากให้ใครมาฆ่าแมลงสาปเหล่านี้แต่ก็ไม่อยากให้เขามาอาศัยในบ้าน ทำไปเรื่อยๆด้วยตนเอง
แต่มีอยู่บางครั้งสิ่งไม่ตั้งใจเกิดขึ้น การเอาถ้วยครอบแต่แมลงสาปเดินไวมากทำให้ครอบแล้วขอบถ้วยทับขาแมลงสาบขาด
หรือบางครั้งเมื่อจับได้แล้ว เราเพิกเฉยไม่เอาไปไว้นอกบ้านทันที แต่รอให้เช้าก่อน เพราะขี้เกียจออกนอกบ้าน จึงจับขังไว้แต่ยังไม่เอากระดาษสอด เพราะตั้งใจให้กินขี้ไคลตามพื้นในห้องน้ำที่เปียกซึ่งเป็นอาหารตามธรรมชาติของเขา เช้ามาค่อยเอาไปทิ้งนอกบ้าน
ตื่นเช้ามาพบว่า แมลงสาปขี้ทิ้งไว้ด้วย จึงนำเอากระดาษสอดแล้วเอาไปปล่อยนอกบ้าน คิดว่าเรื่องนี้จบ
พอกรรมสนองเข้าจึงไม่รู้ว่าจบ
ธรรมที่เกิดขึ้นทำให้รู้ว่า
1. การโดนเข็มกลัดเสียบเข้าไประหว่างเล็บและนิ้วนั้น คือการเจ็บจากการทำขาแมลงสาปขาด
2.การเจตนาขังสัตว์ไว้ ขี้เกียจแล้วเค้าก็บาดเจ็บอยู่ 2ทุ่ม ถึง 8 โมงเช้า ประมาณ 12 ชั่วโมง โดนขอแลกที่นั่งไปนั่งหลังเครื่อง ข้างคนตัวใหญ่สองคนเบียดเอาแขนเกยตลอดการเดินทางขยับตัวลำบากอยู่ในเครื่องบินอึดอัดคือกรรมขังสัตว์
3.เสริฟอาหารบนเครื่องบิน กินในที่จำกัด ยังดีที่เจตนาไม่เอากระดาษมารองก่อนให้เขากินในพื้นที่จำกัด ยังมีบุญอยุ่บ้าง
4.ให้แมลงสาปเหม็นขี้เหม็นเยี่ยวตัวเองอยู่ในถ้วย คือ ที่นั่งใกล้ห้องน้ำ เวลาแขกผู้โดยสารเข้าบางครั้งก็มีกลิ่นตอนเปิดปิดประตูแม้จะมี ลูกเรือคอยช่วยเหลือทำความสะอาดก็ตาม
5.เครื่องตกหลุมอากาศบ้าง คือตอนที่เขย่าเขาตอนเดินลงบันไดแกว่งโยก แล้วเอาไปโยนตอนปล่อยออกจากถ้วยพลาสติก
เรื่องกรรมกับสัตว์เล็กๆนี้ ถ้าทำสะสมไป 40-50 ตัวนี่ก็ทำให้เห็นผลได้ในชาตินี้เช่นกันนะครับ ต้องระมัดระวัง แต่เรื่องทำขาเขาขาดนี่แค่ 2 ตัวจริงๆ ใครมีประสปการณ์ใดก็ แชร์ได้นะครับ