ทุกคน เราหนักใจมากๆ เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไง คือย่าเรา เขาอายุมากแล้ว ประมาน89-90 ปี แล้วเขาจำคนในบ้านไม่ได้เลย แม้กระทั่งลูกชาย ซึ่งเป็นพ่อเรา กับสามีเขา ที่เป็นปู่เรา จนลามมาจำเราไม่ได้ บางวันก็หาว่าเราเป็นคนอื่น มาบำเรอให้กับพ่อเรากับปู่เรา ซึ่งเราเป็นหลานแท้ๆของเขา บางวันจำเราได้ก็หาว่าเราพาผช.มานอนบ้าน หาว่าเราทำอาชีพอย่างว่าบ้างล่ะ ต่างๆนาๆเลยทุกคน จนมีวันนึงเขาจำทุกคนในบ้านไม่ได้ แล้วหาว่าพวกเราเป็นคนอื่น มาขโมยของบ้างล่ะ จนไปตามตำรวจที่สน. ซึ่งสน.อะอยู่ตรงหน้าซอย ก่อนที่ถึงบ้านเรา เขาเดินไปตามตำรวจ ซึ่งรอบแรกตำรวจก็มา เอารถตำรวจมาเลยจ้า 2คัน แล้วเปิดวี้ว่อมาเลย ถัดจากวันนั้นก็เรียกมาอีก ตำรวจก็มาอีก หลายครั้งมาก บางทีเขาก็ด่าทุกคนในบ้าน ออกไปด่านอกบ้าน ไปด่าหน้าบ้านคนอื่นบ้างล่ะ แล้วบางทีตอนกลางคืน เขาชอบเรียกคนเข้ามาในบ้าน ซึ่งบ้านเราอะไม่มีศาลพระภูมิ  เขาก็ชอบเรียกเข้ามา ตั้งแต่วั
นแรกที่เขาเรียก จนมาถึงวันนี้ บ้านเราก็ไม่ความสุขอีกเลยทุกคน คนในบ้านอยู่กันไม่สงบ  ทำอะไรก็ติดขัด ไม่ราบรื่น ไม่เหมือน1ปีก่อนที่ผ่านมา เราควรทำยังไงดีทุกคน เราอยู่ม.6แล้ว เราไม่มีสมาธิอ่านหนังสือเลย ไหนเดี๋ยวจะขึ้นมหาลัยอีก เราเครียดมากๆ เคยถึงขั้นคิดสั้นเลยก็มี คือแม่เราบอกให้เราปลงและปล่อยวาง เอาจริงๆคือเราทำไม่ได้อะทุกคน เราเครียดที่รร.มาแล้ว ต้องมาเครียดที่บ้านอีกหรอ เราควรทำยังไงดี




ยาวไปหน่อยนะคะ ขอโทษด้วยค่ะ