เรื่องมีอยู่ว่าเราไปคอมเม้นในเพจนึง เค้าแปะรูป "ขอสามคำให้แฟนเก่า" เราไปเม้นว่า รัก มาก ค่ะ
กรรมมากๆ คือสาบานเลยว่าตอนที่เราเม้นน่ะ เราอ่านเป็นขอสามคำให้แฟน ซึ่งไม่รู้เพราะอะไรเราไม่ได้โฟกัสคำว่า"เก่า" เลยทำให้เราเม้นแบบนั้นไป
แล้วแฟนเรามาเห็นคอมเม้นนั้น แคปมาให้ดู เราตกใจมากกๆมากๆ คือเข่าอ่อนไปเลย เเฟนเราพิมพ์ต่อจากภาพที่แคปมาว่า โอเครเนอะ
เรารีบส่งข้อความไปอธิบาย แต่เค้าโกรธมากโมโหมาก เราสัมผัสได้ เราโทรไปเค้าก็ไม่รับ แล้วก็ตัดสาย แบ้วพิมพ์มาบอกว่า จะมากเกินไปละ ทำงานอยู่ ถ้าทำแบบนี้ พอกันที ฉันไม่ว่างเหมือนเธอ คือประโยคสุดท้ายสรรพนามแบบนี้คือโกรธขั้นสุด
แต่สาบานได้เลย เราไม่เคยนึกถึงแฟนเก่า จบกันก็ไม่ดี แต่ครั้งนี้เราผิดเอง เราพลาดที่ไถๆโทรศัพท์แล้วรีบเม้น
เราขอกำลังใจหน่อยค่ะ และเราควรทำยังไง เราไม่อยากให้แฟนโกรธเลย คือเราแบบว่าไม่มีแรงเดินเลยอ่ะตอนนี้อยู่จ้างนอกด้วย นั่งคุมใจคุมสติแปป
เรารู้สึกแย่มากค่ะ ช่วยด้วย
เม้นผิดชีวิตเปลี่ยน..ขอกำลังใจหนักๆหน่อยค่ะ
กรรมมากๆ คือสาบานเลยว่าตอนที่เราเม้นน่ะ เราอ่านเป็นขอสามคำให้แฟน ซึ่งไม่รู้เพราะอะไรเราไม่ได้โฟกัสคำว่า"เก่า" เลยทำให้เราเม้นแบบนั้นไป
แล้วแฟนเรามาเห็นคอมเม้นนั้น แคปมาให้ดู เราตกใจมากกๆมากๆ คือเข่าอ่อนไปเลย เเฟนเราพิมพ์ต่อจากภาพที่แคปมาว่า โอเครเนอะ
เรารีบส่งข้อความไปอธิบาย แต่เค้าโกรธมากโมโหมาก เราสัมผัสได้ เราโทรไปเค้าก็ไม่รับ แล้วก็ตัดสาย แบ้วพิมพ์มาบอกว่า จะมากเกินไปละ ทำงานอยู่ ถ้าทำแบบนี้ พอกันที ฉันไม่ว่างเหมือนเธอ คือประโยคสุดท้ายสรรพนามแบบนี้คือโกรธขั้นสุด
แต่สาบานได้เลย เราไม่เคยนึกถึงแฟนเก่า จบกันก็ไม่ดี แต่ครั้งนี้เราผิดเอง เราพลาดที่ไถๆโทรศัพท์แล้วรีบเม้น
เราขอกำลังใจหน่อยค่ะ และเราควรทำยังไง เราไม่อยากให้แฟนโกรธเลย คือเราแบบว่าไม่มีแรงเดินเลยอ่ะตอนนี้อยู่จ้างนอกด้วย นั่งคุมใจคุมสติแปป
เรารู้สึกแย่มากค่ะ ช่วยด้วย