เราคบกับแฟนมาเข้าสู่ปีที่ 7 แล้ว ต้องบอกก่อนว่า ก่อนที่เราจะมีความรู้สึกแบบนี้ คือเหตุเกิดจากล่าสุดที่เราทะเลาะกัน
มีหลายเหตุผลที่เราไม่เข้าใจความคิดของแฟนเรา เช่น ไม่ยอมแนะนำเราให้เพื่อนที่ทำงานเค้ารู้จัก ไม่พาไปรู้จักพ่อแม่อย่างเป็นทางการ
เราเคยเถียงเค้าว่าเราไปรอเค้าที่ทำงานเป็นชม.จน 3-4 ทุ่ม (เพื่อนผช.) พอเลิกแล้ว เค้ากลับให้เราเดินลงไปรอข้างล่างสถานีรถไฟ(mrt)ล่วงหน้าตลอด และไม่ยอมแนะนำเราให้รู้จักกับเพื่อนเค้า แต่เพื่อนเค้าก็เห็นนะ
ล่าสุดที่คุยเราไม่พอใจ เค้าก็อ้างเหตุผลต่างๆนาๆ ทะเลาะกัน จนเค้าตะคอกใส่เราในรถ จนเรารู้สึกว่า เราทนไม่ไหวแล้ว มันที่สุดแล้ว เราเลยบอกเลิก ผ่านไป 2 วันเค้าไม่มาง้อ เพราะเค้ามั่นใจว่ายังไงเราต้องง้อ สรุปเราจะไปจริง เค้ามาง้อทุกอย่างสารพัด เข้าทางแม่ โทรหาแม่ ซื้อของมาง้อ จนเราใจอ่อน แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมแล้ว เราบอกว่าหลังจากนี้เราจะไม่เหมือนเดิมแล้วนะ เพราะความรู้สึกเรามันลดไปครึ่งนึงแล้ว มันยากมากๆที่จะกลับมาเหมือนเดิม เค้าบอกเค้ารับได้
ตอนนี้กลับกันทุกอย่าง เค้ากลายเป็นเราแบบเมื่อก่อน และเรากลายเป็นเค้าแบบเมื่อก่อน
-ที่ผ่านมาเราเป็นฝ่ายง้อตลอด ง้อจนเหนื่อย
-ตอนนี้เราไม่ง้อ ไม่ค่อยแคร์ จนเค้าต้องหายเอง และมาง้อ
-เราเคยบอกรักเค้าตลอด จนเค้ารำคาญ แต่แฟนไม่เคยพูด นานๆจะพูดที
-ตอนนี้กลายเป็นเค้าบอกรัก แต่เราไม่พูดเลย จนเค้าน้อยใจ
-ชอบจับมือแฟน เพราะรู้สึกอบอุ่น แต่แฟนไม่ชอบจับ บอกว่าไม่ถนัดเพราะเค้าสูง เราเตี้ย
-ตอนนี้เกาะแกะเราตลอดจับมือ โอบกอด จนบางทีเรารำคาญ
-เราเคยรู้สึกภูมิใจในตัวเค้า ในทุกๆความสำเร็จ ทั้งอวด ทั้งลงรูป บลาๆ แต่เค้าไม่เคยลงรูปเรา เหมือนไม่อยากให้ใครรู้ไม่เคยชมเราเลย จนทะเลาะกัน
-ตอนนี้พอเราจะเลิก เค้าพึ่งเอารูปเราขึ้นทั้งรูปโปรรูปปก เอาขึ้นหมด โพสต์ถึงเรา แต่เราเอารูปคู่กับเค้าออกหมด ไม่ลงไม่โพสต์อะไรเกี่ยวกับเค้า
-เคยคุยเรื่องแต่งงาน หลังทำงานแล้ว เค้าบอกไม่พร้อม ยังไม่อยากคุย
- ตอนนี้เค้าบอกจะเก็บตังขอเราแต่งงาน แต่เรากลับรู้สึกเฉยๆ
บางทีเราก็แอบคิดนะว่าคงเป็นเวรกรรม เพราะแต่ก่อนเค้าบงการชีวิตเราตลอด เรายอมเค้าตลอด จนเค้าคิดว่าเค้าจะทำอะไรกับเราก็ได้ เราคงไม่ไปไหน
จนถึงตอนนี้เรากลับรู้สึกอยากอยู่คนเดียว อยากลองเปิดโอกาสให้คนอื่นดูบ้าง ที่ผ่านมาเราให้จนสุดแล้ว ตอนนี้เราก็คิดว่าเค้าก็พยายามอยู่ในสิ่งที่เค้าคงไม่อยากทำเท่าไหร่ เพราะเค้าพึ่งคิดได้ว่ากลัวจะเสียเราไปจริงๆ
ยังมีอีกเรื่องคือครอบครัว แฟนเรายังไม่เคยแนะนำแบบเป็นทางการ เคยพาไปบ้านแล้วเจอแต่พ่อ บอกว่าเราเป็นเพื่อน เค้าบอกว่าพามาแล้วนะ ไม่ติดค้างอะไรแล้ว ในใจแบบ What? แล้วถ้าแต่งงานเราต้องไปอยู่บ้านเค้า ยังไม่รู้เลยว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง แม่เค้าก็ยังไม่เคยคุย และพ่อแม่เค้านิ่งกันทั้งบ้าน พ่อแม่เราเค้าไม่มาดูแลแน่ๆ
แต่ตอนนี้เราคิดว่าเรายังเลิกไม่ได้เพราะหลายๆอย่าง ช่วงนี้เค้าทำงานหนักมากยังต้องการกำลังใจ บ้านอยู่ใกล้กัน เค้ามาหาได้ มีแพลนจองตั๋วไปเที่ยว ตปท.ปลายเดือน แต่เค้าก็มีข้อดีนะ เป็นคนเก่ง มีความคิดไกล ทำงานเก่ง ฉลาด เป็นที่ปรึกษาในชีวิตให้เราได้ เทคแคร์เราดี แต่ตอนนี้เรากลับไม่ค่อยรู้สึกว้าวอะไรเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เรากลัวหลายๆอย่าง อยากจะหนีแต่ก็คงหนีไม่ได้ แฟนคงไม่ยอมเลิกแน่ๆ เรากะรอสักพักอยู่จนเค้าทำโปรเจ็คใหญ่นี้เสร็จแล้วค่อยบอก
สิ่งที่เราเคยขอร้องเค้า เค้าไม่เคยทำให้ จนวันนึงเราเริ่มหมดรักเค้าแล้ว เค้ากลับพึ่งคิดได้ และยอมทำทุกอย่าง ในวันที่เราไม่รู้สึกอะไรแล้ว นี่สินะที่เค้าบอกว่า กว่าจะรู้ว่ารักจริงๆ ก็ตอนที่จะเสียเค้าไป
สับสนความรู้สึกของตัวเอง รัก ผูกพันธ์ หรือ สงสาร?
มีหลายเหตุผลที่เราไม่เข้าใจความคิดของแฟนเรา เช่น ไม่ยอมแนะนำเราให้เพื่อนที่ทำงานเค้ารู้จัก ไม่พาไปรู้จักพ่อแม่อย่างเป็นทางการ
เราเคยเถียงเค้าว่าเราไปรอเค้าที่ทำงานเป็นชม.จน 3-4 ทุ่ม (เพื่อนผช.) พอเลิกแล้ว เค้ากลับให้เราเดินลงไปรอข้างล่างสถานีรถไฟ(mrt)ล่วงหน้าตลอด และไม่ยอมแนะนำเราให้รู้จักกับเพื่อนเค้า แต่เพื่อนเค้าก็เห็นนะ
ล่าสุดที่คุยเราไม่พอใจ เค้าก็อ้างเหตุผลต่างๆนาๆ ทะเลาะกัน จนเค้าตะคอกใส่เราในรถ จนเรารู้สึกว่า เราทนไม่ไหวแล้ว มันที่สุดแล้ว เราเลยบอกเลิก ผ่านไป 2 วันเค้าไม่มาง้อ เพราะเค้ามั่นใจว่ายังไงเราต้องง้อ สรุปเราจะไปจริง เค้ามาง้อทุกอย่างสารพัด เข้าทางแม่ โทรหาแม่ ซื้อของมาง้อ จนเราใจอ่อน แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมแล้ว เราบอกว่าหลังจากนี้เราจะไม่เหมือนเดิมแล้วนะ เพราะความรู้สึกเรามันลดไปครึ่งนึงแล้ว มันยากมากๆที่จะกลับมาเหมือนเดิม เค้าบอกเค้ารับได้
ตอนนี้กลับกันทุกอย่าง เค้ากลายเป็นเราแบบเมื่อก่อน และเรากลายเป็นเค้าแบบเมื่อก่อน
-ที่ผ่านมาเราเป็นฝ่ายง้อตลอด ง้อจนเหนื่อย
-ตอนนี้เราไม่ง้อ ไม่ค่อยแคร์ จนเค้าต้องหายเอง และมาง้อ
-เราเคยบอกรักเค้าตลอด จนเค้ารำคาญ แต่แฟนไม่เคยพูด นานๆจะพูดที
-ตอนนี้กลายเป็นเค้าบอกรัก แต่เราไม่พูดเลย จนเค้าน้อยใจ
-ชอบจับมือแฟน เพราะรู้สึกอบอุ่น แต่แฟนไม่ชอบจับ บอกว่าไม่ถนัดเพราะเค้าสูง เราเตี้ย
-ตอนนี้เกาะแกะเราตลอดจับมือ โอบกอด จนบางทีเรารำคาญ
-เราเคยรู้สึกภูมิใจในตัวเค้า ในทุกๆความสำเร็จ ทั้งอวด ทั้งลงรูป บลาๆ แต่เค้าไม่เคยลงรูปเรา เหมือนไม่อยากให้ใครรู้ไม่เคยชมเราเลย จนทะเลาะกัน
-ตอนนี้พอเราจะเลิก เค้าพึ่งเอารูปเราขึ้นทั้งรูปโปรรูปปก เอาขึ้นหมด โพสต์ถึงเรา แต่เราเอารูปคู่กับเค้าออกหมด ไม่ลงไม่โพสต์อะไรเกี่ยวกับเค้า
-เคยคุยเรื่องแต่งงาน หลังทำงานแล้ว เค้าบอกไม่พร้อม ยังไม่อยากคุย
- ตอนนี้เค้าบอกจะเก็บตังขอเราแต่งงาน แต่เรากลับรู้สึกเฉยๆ
บางทีเราก็แอบคิดนะว่าคงเป็นเวรกรรม เพราะแต่ก่อนเค้าบงการชีวิตเราตลอด เรายอมเค้าตลอด จนเค้าคิดว่าเค้าจะทำอะไรกับเราก็ได้ เราคงไม่ไปไหน
จนถึงตอนนี้เรากลับรู้สึกอยากอยู่คนเดียว อยากลองเปิดโอกาสให้คนอื่นดูบ้าง ที่ผ่านมาเราให้จนสุดแล้ว ตอนนี้เราก็คิดว่าเค้าก็พยายามอยู่ในสิ่งที่เค้าคงไม่อยากทำเท่าไหร่ เพราะเค้าพึ่งคิดได้ว่ากลัวจะเสียเราไปจริงๆ
ยังมีอีกเรื่องคือครอบครัว แฟนเรายังไม่เคยแนะนำแบบเป็นทางการ เคยพาไปบ้านแล้วเจอแต่พ่อ บอกว่าเราเป็นเพื่อน เค้าบอกว่าพามาแล้วนะ ไม่ติดค้างอะไรแล้ว ในใจแบบ What? แล้วถ้าแต่งงานเราต้องไปอยู่บ้านเค้า ยังไม่รู้เลยว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง แม่เค้าก็ยังไม่เคยคุย และพ่อแม่เค้านิ่งกันทั้งบ้าน พ่อแม่เราเค้าไม่มาดูแลแน่ๆ
แต่ตอนนี้เราคิดว่าเรายังเลิกไม่ได้เพราะหลายๆอย่าง ช่วงนี้เค้าทำงานหนักมากยังต้องการกำลังใจ บ้านอยู่ใกล้กัน เค้ามาหาได้ มีแพลนจองตั๋วไปเที่ยว ตปท.ปลายเดือน แต่เค้าก็มีข้อดีนะ เป็นคนเก่ง มีความคิดไกล ทำงานเก่ง ฉลาด เป็นที่ปรึกษาในชีวิตให้เราได้ เทคแคร์เราดี แต่ตอนนี้เรากลับไม่ค่อยรู้สึกว้าวอะไรเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เรากลัวหลายๆอย่าง อยากจะหนีแต่ก็คงหนีไม่ได้ แฟนคงไม่ยอมเลิกแน่ๆ เรากะรอสักพักอยู่จนเค้าทำโปรเจ็คใหญ่นี้เสร็จแล้วค่อยบอก
สิ่งที่เราเคยขอร้องเค้า เค้าไม่เคยทำให้ จนวันนึงเราเริ่มหมดรักเค้าแล้ว เค้ากลับพึ่งคิดได้ และยอมทำทุกอย่าง ในวันที่เราไม่รู้สึกอะไรแล้ว นี่สินะที่เค้าบอกว่า กว่าจะรู้ว่ารักจริงๆ ก็ตอนที่จะเสียเค้าไป