#ระบบหลัง 3 ที่หลงทาง
 
เราหลงทางแล้วกับระบบ 3-5-2 หรือระบบที่ใช้วิงแบ็ค เนื่องจากไม่สามารถขึ้นเกมจากด้านข้างได้อย่างธรรมชาติ มิหนำซ้ำยังโดนกดไม่ให้ขึ้นเกมได้อย่างที่ต้องการ ถ้าจะใช้ระบบนี้เราต้องมีกองกลางที่พาบอลไป เอาตัวรอดได้อย่างชนาธิปเท่านั้นถึงจะทำให้ระบบนี้ไปต่อได้ ซึ่งแผงกลางที่มีอยู่ไม่ได้มีนักเตะที่มีคุณสมบัตินั้นเลย!

#โค้ชต่วยแพ้ทางปาร์คฮังซอ

โค้ชต่วยแก้เกมได้ดีหลังจากครึ่งหลังเริ่มไปไม่นาน แต่แล้วมิสเตอร์พัคก็แก้เกมกลับชนิดที่ม้วนเดียวจบ โดยที่โค้ชไทยไม่กล้าเปลี่ยนแปลงระบบอะไรมากนักจนเกมเพิ่มความอึดอัดเดินทางไปถึงช่วงท้ายเกมและเสียประตูจนในที่สุด โค้ชเราแพ้!

#นักเตะโอเวอเรท

นักเตะบางคนที่จริงแล้วฝีเท้าเท่าเดิม เพียงแต่มีปัจจัยอื่นทำให้แฟนบอลออกมาอวยจนเก่งขึ้น ไม่ว่าจะอยู่ทีมใหญ่ ทีมหัวตาราง หรืออิมพอร์ตมาจากลีคอื่นก็ตาม เช่น แผงกองกลางผมไม่เห็นใครน่าอัศจรรย์เลยสักคนเสียบอลง่าย จับบอลหลุด หรือแผงหลังลนลานกันทุกคนเตะทิ้งเตะขว้างสกัดคนคาบลูกคาบดอก 

สรุป
1.เราไม่ควรยึดระบบหลัง 3 หรือใช้วิงแบ็ค แต่ควรกลับไปใช้ระบบที่มีตัวริมเส้นด้านหน้าบ้างกับบางทีม ส่วนระบบ 3-5-2 หรือ 5-3-2 นั้น เหมาะกับฟุตบอลทัวร์นาเม้นต์ ที่หวังผลการแข่งขันและยื้อได้ดีกับทีมที่ดีกว่าเราหรือเกมรุกอันตราย

2.โค้ชแพ้ทางอย่างเห็นได้ชัด คงไม่มีเวลาให้ควรมาเรียนรู้ในระดับเอเชียอีกแล้ว ควรที่จะเปลี่ยน

3.หลังจากเปลี่ยนข้อ 2  ได้ โค้ชใหม่ควรวิเคราะห์วิธีการเล่นนักเตะแต่ละคนให้ออก ว่าฟอร์มที่แท้จริงดีจริงหรือไม่ และควรถึงเวลาผลัดเปลี่ยนเลือดใหม่แล้วหรือยัง ทั้งๆ ที่มีนักเตะแจ้งเกิดอีกเยอะ