สวัสดีค่ะ!! วันนี้ก้จะมาเล่าเรื่องของเราเอง เราพึ่งจบ ม.ปลายค่ะ กำลังขึ้นปี1 เรื่องของเราเริ่มจาก เรามีเพื่อนคนหนึ่ง ชื่อK เค้าเราพร้อมเราตั้งแต่ ม.1 แต่เรียนคนละห้อง เราอยู่ห้อง1 ค่ะ เค้าอยู่ ห้อง3 เรากับเค้ารู้จักกันมา6ปีค่ะ ตามเวลาที่เรียน พอเราขึ้น ม.4 เค้าก้ได้เรียนห้องเดียวกับเรา คือสาย วิทย์-คณิต ห้อง1 ค่ะ
#K เรียนเก่งค่ะแต่ขี้เกียดมากมาย


#เข้าเรื่องนะคะ เริ่มจาก ม.4

      เราเป็นเพื่อนร่วมห้องกันค่ะ ไม่ค่อยคุยกัน แต่เค้าชอบมาหยอกเรา (ผญทุกคนแหละ) เค้าชอบหยอก ก็ก็ไม่ค่อยสนใจอะไร!!  เค้าก้เป็นผชที่ปฎิเสธคนไม่เป็นเลย ขี้เกรงใจ ดูเหมือนผช__หื่นๆ แต่จริงๆเค้าเป็นคนดีคะ ม.4 ไม่มีอะไรมากเพราะไม่เคยสนใจ  

มา ม.5กันทุกคน จุดเริ่มต้นที่ทำให้เรารู้จักกัน

    #คือเค้าอยู่หมู่บ้านเดียวกับเพื่อนสนิมเรา
เค้าได้อยู่กีฬาสีกับเรา เลยเป็นจุดให้รู้จักกัน🙏🙏 คือตอน ม.5 เราจัดปาร์ตี้กันบ่อย แล้วเราชอบกับบ้านไม่ค้างบ้านเพื่อน *ไอเพื่อนสนิทเราเนี้ยเมา ไม่อยากไปส่ง เลยใช้ Kอะ ไปส่ง เค้าก้ไปส่งตลอด ทุกครั้งจนเราสนิทกัน
โอเค!! เราทำข้อตกลงกันว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน 👈
       *เราเป็นเจ๊ใหญ่ในกลุ่ม เพราะฉะนั้นเวลามีปันหาของเรา เราจะไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลย เพราะเราต้องสนอง เรามีน่าฟังปัญหา ให้คำปรึกษา #แบบผู้นำอ่ะ
     "พอเรามีปันหาเราเลยตั้งสินใจไว้ใจ K เล่าให้นางฟัง คือนางฟังไง ให้คำปรึกษาได้ดีเอ๋อ เลยสนิทกันมากมาย แต่ยังเป็นเพื่อนที่ดีอยู่

    จนปิดเทอมเตรียมตัวขึ้นม 6 คือ
ช่วงปิดเทอมเราก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกันเลยเพราะนางไม่มีโทรศัพท์  

เปิดเทอมขึ้นม 6 แล้ว
   นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้คือเราอะก็ขึ้นม 6 ต้องสอบเข้ามหาลัยต้องทำงานกิจกรรมโรงเรียน  
  เขาเนี่ยก็จะคอยช่วย เราเป็นเพื่อนเราเวลาเรามีปัญหา_เขาจะเป็นคนรับฟังเรา_ เขาจะคอยปลอบใจ_เขาก็จะคอยว่าในบางครั้งในสิ่งที่มันไม่ควรจน
  *ช่วงกีฬาสีคือเราอ่ะก็ตัดสินใจขาดเรียนเรา ก็พาเขาเพื่อที่จะไปหาของมาจัดงาน"แต่ว่าวันนั้นน่ะเราต้องรอเวลาเพื่อที่จะให้แดดมันลงของ *เราก็เลยไปรอที่บ้านเขาที่นี้เราก็เผลอหลับไปแล้วพอ__เราตื่นมาเขาก็นั่งมองหน้าเราอยู่--
เราก็เลยแบบเออทำไมทำไมต้องมองหน้าอะไรอย่างเงี้ยแล้ว_ทีนี้อยู่ๆเขาก็เข้ามากอดเราเขาบอกว่าทนไม่ไหวแล้วอะไรเราก็เลยบอกว่า  เฮ้ยนี่เพื่อนน่าโอเค
เขาก็รู้ว่าไม่มีอะไรก็แค่อยากกอดเฉยๆเราก็เลยแบบกอดก็พอได้แล้วแล้วเขาก็ปล่อยแล้ววันนั้นเราก็ไปหาของมาจัดงานด้วยกันแล้วมันมีอยู่วันนึงที่เราทำงานกีฬาสีนี้แหละเขาก็คุยโทรศัพท์กับคนคุยเขาอะไรอย่างนี้
*เราก็แบบกูโกรธมากตอนนั้นไม่รู้โกดอะไรแบบไม่พอใจเราก็โกรธเขาแล้วก็ไม่คุยกับเขาเขาก็มาถามมาง้อพอสุดท้ายเราก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนช่วงใกล้จะปิดเทอมก็ไปปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนบ่อยมากจนวันหนึ่งได้เป็น friend with benefit กันคือแบบมันรู้สึกดีมากเขาดีกับเราทุกอย่าง_เขาเข้าใจเราทุกอย่างเขาฟังปัญหาเราได้ทุกอย่างแต่เราเคยสัญญากันว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปเราจะไม่ทิ้งกันอีก 10 ปี 20 ปีแล้วก็ยังจะเป็นเพื่อนกันแล้วเราก็จะไม่มีวันเป็นแฟนกันแต่คือตอนนี้เราเป็น friend with benefit กันแล้วเราก็ทำข้อตกลงกันว่าเราอะจะเข้าใจกันจะคือเขาเข้าใจเราทุกอย่างไง

#แต่เราอ่ะไม่ยอมให้เขาคุยกับใครไม่ยอมให้เขามีแฟนเลย
ซึ่งเราคิดว่าเรางี่เง่ามาก #แต่เค้ายอมเราทุกอย่าง วันหยุดเราจะไปหาเค้าตลอดจนพ่อแม่เค้าคิดว่าเราเป็นแฟนกัน แต่เวลาอยู่ด้วยกันจะอยู่แบบชีวิตคู่ ทำไรตัดสินใจร่วมกันซื้อของด้วยกัน ใช้เงินด้วยกันไม่แยกกระเป๋า


ปล. งดดราม่า มีมันดีถ้าจะดีก้คบกับจะได้จบๆ

วันนี้ก็เป็นเรื่องราวของเราตอนม. ปลายที่จะเอามาแชร์แล้วก็มาฝากทุกคนนะคะถ้าใครที่มี friend with benefit เหมือนกับเราก็อยากจะบอกว่าถ้าเจอเพื่อนที่ดีก็ไม่เป็นไรแต่ว่าถ้าเจอเพื่อนที่ไม่ดีก็ควรเลิก[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นะคะบ๊ายบาย