เรากับแฟนคบกันปีกว่าๆ เขาไม่เคบซื้ออะไรเลย ไม่มีของขวัญไม่ว่าเทศกาลไหน ช่วงแรกๆ เราก็ให้ของขวัญเขาบ้าง วาเลนไทน์ หรือวันครบรอบก็ให้ แต่หลังๆเริ่มรู้สึกไม่อยากให้ เพราะเขาไม่เคยให้ตอบเลย ครั้งนึงเคยขอเขาซื้อกระเป๋าราคา150 เขาบอกไม่จำเป็น ตอนนั้นเสียใจมาก ร้องไห้ทั้งคืน ไม่ใช่ไม่ได้กระเป๋านะ แต่แค่คิดว่าเขาดูไม่ใส่ใจเลย กระเป๋าแค่นั้นทำไมซื้อไม่ได้ มันแพงไปหรอ สุดท้ายเขาก็ซื้อให้นะเพราะไม่อยากเลิกกับเรา (เราขอเลิก)หลังๆก็ไม่ค่อยขอ เพราะต้องอยู่ห่างกัน เขาก็ยังคงเหมือนเดิม เขาเป็นคนนิ่งๆ ไม่หวานไม่หวือหวา บางครั้งก็เย็นชาบ้าง ฐานะก็ไใม่ร่ำรวยอะไร ก็พอกิน เราก็ปานกลาง แต่เขาซื่อสัตย์นะ ไม่เคยนอกใจเลย แต่วันนึงเขาก็ต้องไปทหาร เราต้องมาทำงาน ต้องมาใช้ชีวิตคนเดียว มันท้อมากๆเลยค่ะ ทั้งที่ก่อนยังไม่ไปเขาก็ไม่หวาน พอไปเราก็ทำใจแล้วล่ะ วันนึงที่ต้องมาทำงานหาเงินซื้อของด้วยตัวเอง เรารู้สึกว่าทำไมต้องมาร้องขอของจากคนที่ไม่เต็มใจจะให้ อยากได้อะไรทั้งทีแทบจะกราบเท้าเอา ของ5 10 บาทยังไม่เคยได้ ทั้งๆที่เราให้ตลอด เขาโฟกัสที่ความรักอย่างเดียว รักเฉยๆ มีแต่ความรัก ไม่มีความใส่ใจ ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะต้องทำให้ ไม่มีเวลามาดูแล มันนอย มันรู้สึกแย่มากมันรู้สึกเศร้าด้วย เรายอมรับว่าเบื่อ ไม่มีความสุขเลย รู้สึกว่าฝืน ชีวิตไม่ได้ดีขึ้นกว่าอยู่คนเดียวเลย อยากถามเพื่อนว่าเราควรจะเลิกดีมั้ย หรือจะไปต่อแล้วปรับความเข้าใจกันใหม่ แต่เราเคยพูดนี้กับเขาหลาบรอบแล้ว แต่ก็เหมือนเดิม