เราคบกับแฟนมาได้1ปี3เดือน เขาเผยสันดานแท้ตั้งแต่เดือนแรกค่ะ  ตอนเขาจีบก็พอจะดูๆออกว่าเขาดูดกัญชา  เวลาเขาเมากัญชาเขาปกตินะคะ เรียกว่าปัญญาอ่อนเลยก็ได้ แต่พอตื่นเช้า เขาจะเป็นอีกคน ( แฟนเราปกติเป็นใจร้อน ปากหมา ขี้คุยด้วยนะคะ ) ตอนช่วงเช้าไม่รู้มันเป็นอะไรนักหนา หงุดหงิดหยิบจังอะไรเป็นอารมณ์เสียทุกวัน เคยมีครั้งหนึ่ง กัญชามันหาย1ก้อน แล้วตื่นเช้ามามันก็หงุดหงิด×2 พังกีต้าร์ อารมณ์รุนแรง  แรกๆเรากลัวนะคะ คิดว่าจะเลิกแล้ว  แต่พอเห็นบ่อยๆ รู้สึกสมเพส เหมือนคนเป็นโรคจิต คนเป็นไบโพล่า ปัญหาของมันคือบอกแล้วไม่ฟัง จะเถียง ใครพูดก็ชั่งไม่ฟัง ยกเว้นเพื่อนมัน เพื่อนคือที่1 มันเปิดร้านอาหารนะคะ ไม่ได้จ้างพนักงาน  มีแต่น้องๆ กับเรา แล้วก็พ่อแม่มันนั่นแหละที่คอยช่วยขาย  เตรียมของไปตลาดเช้าก็มีแต่พ่อกับแม่   มันมีหน้าที่แค่ทำกับข้าวเฉยๆ  เวลาอะไรไม่ได้ดั่งใจมันก็หงุดหงิดใส่ ทุกคน กลางวันก็ไม่ค่อยยุร้านหรอกค่ะ ชอบออกไปเติมยุบ้านเพื่อน  ลูกค้าเข้าพวกเราได้โทรเรียกมันเอา  เอาตรงๆเลยนะ ไม่มีใครทนมันได้เท่าเราเเล้ว  ถ้าสมมุติเลิกกันไป ต่อให้มันมีใหม่  คนใหม่ก็คงไม่ทนหรอก จะยุถึงสามอาทิตย์ไหม  อยากให้มันนึกถึงใจเรา เมื่อก่อนเราตามใจมันทุกอย่าง  ทุกวันนี้ แล้วแต่เลย เบื่ออออออันนี้ไม่โทษกัญชาหรอก แต่โทษสันดานไม่ดีของมัน  แค่มาระบาย รึใครมีวิธีแนะนำ รึว่าใครเคยตกยุในสถานการณ์แบบนี้บ้าง ก็มาแชร์ให้ฟังด้วยนะคะ ถามว่าทำำมไม่เลิก เคยคิกจะเลิกหลายครั้งแล้ว เคยร้องไห้มาหลายหน แต่ก็ยังรักยุค่ะ  เรื่องผู้หญิงมันก็เคยแอบไปคุยกับคนอื่นนะคะ แอบเล่นบีทอค แอฟหาคู่ เราจับได้ตลอด  ก็เถียงกัน สรุปกูผิดเฉย  ไม่เคยจะยอมรับผิดอะไรเลย กล้าทำ แต่ไม่กล้ารับ แต่เรื่องนี้มันนานแล้วค่ะ ทุกวันไม่มีหรอก แต่เวลาห่างๆกันก็มีระแวงค่ะ