ผมขอไม่พูดถึงคนที่เขียนผิดหรือสะกดผิดเพราะความไม่รู้ เช่นคำว่าอนุญาติ(ผิดนะ ที่ถูกคืออนุญาต)
เพราะกรณีนี้ไม่ใช่การจงใจเขียนให้ผิดหรือสะกดให้ผิด
ประเด็นที่ผมพูดถึงนี้ ผมหมายถึงคนที่ "จงใจ" เขียนหรือสะกดให้ผิด ให้เพี้ยน และเป็นการที่มากระทำในที่สาธารณะด้วย (เช่นเวบนี้)
ตัวอย่างภาษาวิบัติที่ผมเจอมาในเวบนี้ เฉพาะที่เห็นบ่อยๆเท่านั้นนะครับ...
คับ อ่ะคับ อ่าคับ อ่าครับ น่าตา เวป ยูทูป 
นี่คือตัวอย่างคำเพียงบางส่วนที่พบเห็นบ่อยจริงๆเท่านั้นครับ และเน้นว่าเป็นคำที่ผมเห็นในกระดานสนทนาสาธารณะแห่งนี้เท่านั้น
อนึ่ง เรื่องของภาษาวิบัติสามารถมองได้ว่าเป็นเรื่องปรกติธรรมดา เป็นเรื่องของวิวัฒนาการทางภาษา
แต่....ถ้ามันมากเกินไป ไร้คนสนใจ ไม่มีใครให้ความสำคัญกับเรื่องแบบนี้ มันก็น่าคิดนะ...ว่าในอนาคตภาษาไทยของเราจะขาดมาตรฐาน
คือใครจะใช้คำอย่างไรก็ได้ และเมื่อถึงเวลานั้นแล้ว วิชาภาษาไทยก็คงมีไว้เพียงเพื่อสอนเด็กให้เขียนได้-อ่านออกเท่านั้น
และถ้าเป็นอย่างนั้น ต่อไปวิชาภาษาไทยอาจจะมีสอนเพียงระดับชั้นประถม ไม่จำเป็นต้องเปิดสอนในระดับชั้นมัธยม เพราะลำพังการเรียนวิชานี้ในระดับชั้นประถมก็เพียงพอทำให้เด็กนักเรียนเขียนได้-อ่านออกแล้ว
ปล. อันนี้ขอยกเว้นเรื่องภาษาราชการนะครับ เพราะภาษาราชการเป็นภาษาที่มีกฎเกณฑ์ชัดเจน และมีรูปแบบการใช้ที่เป็นเอกลักษณ์