วันนี้ล็อกอินเข้ามาเพื่อผู้หญิงคนนี้เลย "อรอุมา สิทธิรักษ์" (ความจริงต้องการลงกระทู้ตั้งแต่วันพฤหัสที่ผ่านมา แต่ต้องรอเวลายืนยันตัวตันเลยล่วงเลยมาถึงวันนี้ แต่ยังไงก็อยากจะเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ) เนื้อหาอาจจะดีเลย์ไปหน่อย


ถามว่าเสียใจมั้ยกับแมทช์ไทย-เบลเยี่ยม ก็เสียใจนะ เพราะอยากให้ชนะ และคิดว่าเราน่าจะทำได้ (ไม่ว่าจะแข่งกับใคร จีน เมกา เซอร์เบียร์ ฯลฯ เราก็ลุ้นให้ชนะตลอด แม้โอกาสจะน้อยนิดก็ตาม แต่เรามั่นใจและส่งแรงใจตลอดๆ) แต่เมื่อผลออกมาเราแพ้ ก็ต้องยอมรับ เพราะเบลเยี่ยมเค้าเตรียมตัวมาดีเชียว เราก็ไม่ได้แย่ แต่เค้าดีกว่า และต้องไม่ลืมว่ากีฬาย่อมมีแพ้และชนะ (ชนะให้ได้ แพ้ให้เป็น)

แต่พอผลออกมาแพ้ มีหลายๆท่านเข้ามาต่อว่านักกีฬาบ้าง โค้ชบ้าง หลายกระทู้มากมาย ไม่ใช่ว่าเราจะตำหนิหรือวิจารณ์ไม่ได้ แต่คำพูดที่ใช้แรงไปรึป่าว เราแค่อ่านยังรู้สึกแย่เลย แล้วพวกนักกีฬาและโค้ชเค้าจะไม่รู้สึกอะไรเลยหรือ ที่ผ่านมาหลายปีมาแล้ว ใครกันที่ทำให้วอลเล่ย์บอลสาวไทยมาถึงจุดนี้ได้ เราไม่เคยลืมว่าเราเคยมีความสุขที่พวกเค้าชนะทีมยักษ์ใหญ่ต่างๆได้ ตอนนั้น"อรอุมา"คือทุกสิ่งของทีมไทย เธอคือปีนใหญ่ที่พร้อมทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า เธอคือตัวทำคะแนนหลัก (ขาดเธอเหมือนขาดใจเลย) หลายปีที่ผ่านมาเธอแบกรับความหวังของคนไทยและทำผลงานได้ดีมาตลอด แต่เมื่ออายุเริ่มมากขึ้น ร่างกายก็ต้องมีความเสื่อมถอย แต่เราเชื่อว่าใจเธอยังเต็มร้อยในการลงสนามทุกครั้ง บ้างครั้งสิ่งที่คิดกับสิ่งที่ทำได้อาจจะสวนทางกัน แต่ใจเธอยังคงเหมือนเดิม เราเชื่อว่าอย่างนั้น

ไม่ได้มาอวยใคร แต่ต้องการให้กำลังใจนักกีฬาและสต๊าฟโค้ชทุกท่าน โดยเฉพาะ"อรอุมา" คุณคือคนสำคัญของประเทศไทยที่ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้ คนจะพูดจะเขียนยังไงก็ได้ แต่ตราบใดเค้าไม่ได้เป็นคนลงมือทำ เค้าก็ไม่มีสิทธิ์มาว่าหรือมาแซะใคร การกระทำสำคัญกว่าคำพูด

ยังคงตั้งหน้าเชียร์ทีมสาวไทยต่อไป คุณคือความสุขของฉัน