เรามีเพื่อนสนิทผู้ชายอยู่คนนึง เวลาเราเลิกกับแฟนเราก็จะทักหาเขาแล้วเขาก็ด่าเราเขาไม่เคยปลอบเราเลย แต่เขาก็อยู่ข้างๆเราเสมอ มันเลยทำให้เราเกิดความประทับใจ และไอความประทับใจนี้แหละก็กลายเป็นความรู้สึกดีๆ จนเราเริ่มมั่นใจละว่าเราต้องชอบเขาแน่เลย เราก็เลยลงมือจีบเขา(5555ขยันหยอดทุกเวลา เช้าสายบ่ายเย็นก่อนนอน)จนเมื่อวันปีใหม่ที่ผ่านมา เขาก็ขอเราคบ(เขินสุดๆเลยจ้าาา*-*) ตอนคบกันมันก็มีความสุขมากๆอ่ะก็ได้คบกับคนที่ชอบอ่ะเนาะ5555 ทุกอย่างไปได้ดีเขาเอาใจเราดูแลเราตลอดเลย แต่พอเริ่มคบเขาเดือนที่2 เขาก็เริ่มๆเบื่อเรา เขาบอกเราว่าเขาอยากมีเวลาส่วนตัวเราก็โอเคร อยากทำอะไรก็ทำไปอยากคุยก็ทักมา เราก็เริ่มพยายามไม่อะไรกับเขาเยอะ พอเข้ามาเดือนที่5 วันครบรอบพอดีเขาชวนเราไปเที่ยวงานวัดเราก็โอเครไปงานวัดกัน(เราพาเพื่อนได้ด้วยคนนึงเน้อเพราะมันค่ำแล้ว)พอเราไปถึงเราก็ทักไปบอกเขาว่าเราถึงแล้ว เขาก็ออกมาหาเรา เรานั่งคุยกันอยู่สักพัก เขาก็บอกเลิกเรา เราก็ถามว่าทำไม เขาบอกว่าเขาไม่รักเราแล้ว (ตอนโดนบอกเลิกไม่ร้องเลยจ้าาา พอขับรถกลับเท่านั้นแหละเขื่อนแตกT.T)เราก็โอเครงั้นก็กลับมาเป็นเพื่อนกัน เขาขาดการติดต่อไปได้สองวัน แล้วเขาก็กลับมา(ไม่ได้กลับมาคบกันเน้อ) เขาก็คุยกับเราปกติดีทุกอย่าง ไม่ได้มีคนใหม่ ไม่ได้คุยกับใคร พ่อแม่เขาก็ยังไม่รู้ว่าเราเลิกกันแล้ว เขายังมาหายังพาไปหาอะไรกิน ยังซื้อของมาให้ เวลานั่งรถก็ให้กอดเอวซ้อนท้ายตลอด และที่สำคัญเรายังทำเหมือนที่แฟนเขาทำกันทุกอย่าง(ยกเว้นมีเพศสัมพันธ์นะ อย่าคิดลึกนะเธอ5555) ซึ่งตอนนี้เลิกกันไป1เดือนแล้ว แต่ก็ยังเหมือนตอนเป็นแฟนกัน เราถามเขาว่าอยากให้เราหายไปมั้ย เขาบอกว่าไม่ เราถามว่าเขาเสียใจมั้ยเขาอยู่ได้มั้ยถ้าไม่มีเรา เขาบอกว่าเขาอยู่ไม่ได้เขาไม่อยากให้เราหายไป เพื่อนๆเราทุกคนก็คิดว่ามันรักเรามาก แต่เขาบอกเขาไม่ได้เราแล้ว คือเราสับสนว่าเราควรทำไงต่อ อยากถามคนที่มีประสบการณ์แบบนี้เผื่อเป็นแนวทางให้เราเข้าใจเขามากกว่านี้ ขอบคุนที่เข้ามาอ่านจนจบน้าา <3