เราเป็นคนพูดน้อยเฉพาะกับคนไม่สนิท เข้าสังคมยากพอสมควร แต่ถ้าได้สนิทกับใครจะเป็นคนละคน

เรากับแฟนอายุห่างกันมากๆเราอายุน้อยกว่าเขา สังคมคนละแบบเราไม่ค่อยสุงสิงกับใครถ้าไม่สนิทจริงๆ ส่วนตัวเขามีเพื่อน มีสังคมของเขา

เราคบกันอยู่กินด้วยกัน1ปีไม่มีลูก เรากับเขาคนละจังหวัด เขาได้ย้ายมาอยู่จังหวัดเดียวกับเรา เจอกันครั้งแรกเขินอายตามปกติใช้เวลานานพอสมควรที่จะสนิทด้วยทำตัวเยอะด้วย ช่วงเวลาที่คบกันตอนที่ไม่สนิทมากเราไม่เคยขออะไรไม่เอ่ยปากนั่นนี้ มันใช้เวลาพอสมควรที่ทุกวันนี้เรามันเปลี่ยนไปพูดเยอะแค่กับแฟนแค่คนเดียว

เมื่อไม่นานมานี้ แฟนได้พาเราไปหาครอบครัวและเพื่อนๆของเขาที่ต่างจังหวัด เราพูดน้อยแทบจะไม่พูดเลยถ้าไม่มีใครถามหรือเริ่มก่อน ไปหาเพื่อนแฟนก็ไม่ได้พูดอะไรนั่งเงียบทำตัวไม่ถูกไม่มีอะไรจะพูด 
แฟนได้เอ่ยปากบอกเราว่า เราควรที่จะเข้ากับพวกเพื่อนๆของเขาบ้าง ซึ่งมันยากสำหรับเราที่จะสนิทกับใครง่ายๆมันต้องใช้เวลา แฟนเป็นคนที่ชอบผู้หญิงพูดเยอะเข้ากับใครได้ง่ายๆ แต่คนเก่าของแฟนเป็นคนประเภทที่เข้ากับคนง่าย แต่แฟนเก่าของแฟนค่อนข้างแน่ มีคนใหม่ หลอกเอาเงิน 

บางทีเราก็สงสัย การที่เราเป็นแบบนี้มันดูแย่มากไหมถึงเราไม่เฟรนลี่ไม่พูดเยอะไม่สนิทกับใครง่ายๆแต่สนิทได้นะต้องใช้เวลา แต่เวลานั่นไม่ได้อยู่กับเพื่อนฝูงกับครอบครัวเขาบ่อยนักเพราะอยู่คนละจังหวัดแฟนก็แยกกับเพื่อนมาอยู่กับเราด้วย แต่ที่เราเป็นอย่างงี้มันยากที่จะแก้คนที่ไม่เป็นอย่างงี้ไม่น่าจะเข้าใจ แต่เรารักจริงมากๆ แต่หัวเรากลับคิดไปว่าสู้อะไรกับคนเก่าๆเขาไม่ได้เลย ถึงคนเก่าของเขาจะหลอกนั่นนี้ มันทำให้ตัวเราดรอปลงเลยค่ะ แบบนี้มันจะเป้นสาเหตุให้เลิกกันไหม ถ้าแฟนบอกเลิกเพราะเรื่องแบบนี้มันเกินไปไหม