เราพึ่งอ่านเจอเมื่อคืน เราไม่รู้ว่าคุณโกรธเกลียดเราเรื่องอะไร
แต่เรากับคุณได้ตัดขาดความเป็นเพื่อนกันแล้วตั้งแต่คุณตั้งทู้นั้น
สำหรับเราแล้วตั้งแต่เป็นเพื่อนหน้าบอร์ดกับคุณมา
เราไม่เคยว่าร้ายให้คุณทั้งต่อหน้าและลับหลัง
แต่คุณมาพูดว่าเราในทู้ต่างๆทั้งที่ไม่เป็นความจริง
รวมทั้งพูดในทู้ที่เราเอาลิงค์มาแปะ
พูดให้เราเสียหาย และอาจจะมีคนหลงเชื่อคุณ
เรากับคุณไม่เคยสนทนากันหลังไมค์
เราอยากทราบว่าคุณไปเอาความคิดมาจากไหนว่าเราเข้ามาหาผลประโยชน์
ถ้าคุณคิดว่าเรื่องที่เราต้งทู้ตอนข้าวไม่มีราคา
และมีเพื่อนสมาชิกช่วยซื้อข้าวไปแจกคนยากจน
นั่นคือการที่เราเข้ามาหาผลประโยชน์
เราเป็นแม่ค้า มีลูกค้ามาซื้อเราก็ขาย ถ้าตอนนั้นข้าวขายไม่ได้เราต้องได้เอาข้าวทิ้งแน่
เราลงทุนทำนาหมดไปเยอะ ถ้าเราขาดทุนเราต้องลำบากแน่
เราประกาศขายแทบจะทุกที่ในโลกออนไลน์ รวมทั้งมาตั้งทู้บ่นในห้องราช
คุณเกิดมาในครอบครัวที่รวย มีกินมีใช้ไม่ขาดมือ
เราเกิดมาในครอบครัวที่แค่พอมีพอกิน
เราสู้ชีวิตของเรามาคนเดียว สินทรัพย์ที่เรามีทุกวันนี้ เราหาจากหยาดเหงื่อแรงงานของเรา
คุณก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เรามีมีมากมีน้อยแค่ไหน
แต่เราก็ภูมิใจที่เราสามารถมีวันนี้ได้ ไม่น้อยหน้าคนอื่น
เราเข้ามาเล่นพันทิปมีคนแถวบ้านเราติดตามอ่าน
มีลูกมีหลานญาติมิตรติดตามอ่านทู้เรา แม้กระทั่งแม่เราก็อ่าน
เมื่อพวกเขาอ่านแล้วคำถามก็ตามมา ว่าทำไมถึงมีคนมาพูดแบบนี้
ถึงแม้เราจะจนเราไม่เคยยืมเงินใคร ไม่เคยขอเงินใครนอกจากพ่อกับแม่(ตอนเป็นเด็ก)
ไม่เคยกินของใครฟรีๆ ไม่เคยอยากได้ของใครฟรีๆ
สำหรับเราคนเคยเป็นเพื่อนกัน ถ้าความเป็นเพื่อนมันจบลงแล้วก็ต่างคนต่างอยู่
ที่เราตั้งทู้นี้ขึ้นมา ทั้งที่หลายๆคนบอกเราว่าไม่ต้องไปสนใจ ไม่ต้องไปให้ราคา
แต่เราจำเป็นต้องตั้งทู้เพื่อที่จะปกป้องตัวเอง
คุณไม่อายคนบ้างเหรอคะ ที่คอยตามด่าตามว่าเรา ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องจริง
เราขอร้องต่างคนต่างอยู่เถอะค่ะ
เรียนคุณเกียน (อดีตเพื่อนต่างสี) /// (ถ้าฉันรวยจะสวยหั้ยดูเด้อ)