อย่างที่บอกว่าผมอยู่บนโซเชียลมานาน น่าจะราวๆ เก้าปีสิบปีได้แล้วมั้ง บู๊มาตั้งแต่ ม. ปลาย จนถึงปัจจุบัน ฝีมืออยู่ในระดับเพลี่ยงพล้ำยาก ถ้าไม่พลาดเองกับเจอคู่ต่อกรที่เขี้ยวลากดินจริงๆ ก็จะไม่มีหัวทิ่มให้เห็น 

วันนี้ผมได้มองย้อนกลับหลังไป ถึงวันที่ยังรบรากับฝั่งตรงข้ามอยู่นอกพันทิป ขณะนั้นความหยาบคายผมอยู่ระดับสิบกะโหลก เอาแค่ผมด่าอย่างเดียวยังไม่เข้าเนื้อหา คู่ต่อสู้ถอดใจหนีหายไปเลยก็มี ผมด่าแรงด่าหนักมากครับ ด่าเป็นชุดด่าเป็นแพ็คเกจ ในพันทิปก็มีบ้าง แต่ความรุนแรงอยู่แค่ระดับ 0.01 กะโหลกเองมั้ง

ถามว่าที่ผมพูดมามันเกี่ยวอะไรกับคุณปารีณา ผมเข้าไปส่องเฟสเขามา ต้องบอกว่าเละครับ ยับเยินมาก เห็นแล้วนึกถึงสมัยก่อนที่ผมไปถล่มคนอื่น จะบอกว่าผมเองก็เลยผ่านประสบการณ์ขยี้ฝ่ายตรงข้ามแบบนั้นมาเหมือนกัน ตอนนั้นคิดอะไรไหม บอกเลยว่าไม่ อารมณ์คือทำยังไงก็ได้ให้อีกฝ่ายย่อยยับ เอาสะใจเข้าว่า

แต่ตอนนี้ความคิดผมเปลี่ยนไป มองอะไรเป็นมุมกว้างมากขึ้น เมื่อเห็นคุณปารีณาแล้วผมรู้สึกยังไง รู้สึกเหมือนโจรขโมยน้ำมันหมูถูกลงโทษประหารชีวิต

ผมว่าสาเหตุหลักๆ ก็มีอยู่แค่สาเหตุเดียว คือพรรคส้มมีกองเชียร์ และคนพวกนี้ก็พร้อมที่จะโต้ตอบทุกคนที่ไปแตะพรรคเขา ไม่สนใจว่าความผิดของคนผู้นั้นจะมากหรือจะน้อย ต้องเอาคืนให้หนัก ให้สาแก่ใจตัวเอง ก็จนเฟสคุณปารีณากลายสภาพเป็นอย่างที่เห็น

ถามนะแดงส้ม สาแก่ใจหรือยังที่ถล่มเขาหนักกว่าเป็นสิบๆ เท่า หรือแค่นี้ยังน้อยไป

ป.ล. ไม่ต้องคิดจะบู๊กับผมหรอก ผมไม่สู้คน...คริคริ