มีใครเป็นอย่างกับผมไหม ผมชอบของเล่นเป่าลม อย่างพวก ห่วงยาง แพยาง ผมถือว่าผมเป็นโรคจิตไหมคับ

เรื่องมีอยู่ว่า ตอนอายุเกือบ20 ผมได้มีโอกาสเล่นของเล่นเป่าลมที่สวนน้ำ  มันรู้แปลกๆที่ได้เล่นพวกนี้ มันรู้สึกดี มันนุ่นนิ่มไปหมด จนทำให้ผมต้องหาของเล่นพวกนี้ให้ได้ โดยเริ่มจาก แพยาง ห่วงยาง พวกนี้ ตอนแรกก็ยังเล่นปกติคือเอาไปเล่นตามสระ หรือทะเล พอมาสักพัก ผมเริ่มเอามาเล่นบนที่นอน โดยเอามานอนทับแล้วเล่นโทรศัพท์อะไรพวกนี้ แล้วเมื่อ ปี สองปี นี้ผมเริ่มเอามานอนกอดด้วยกัน เพราะมันนุ่มนิ่ม เหมือนเรากอดเยลลี่หรือไม่ก็ฟองน้ำนุ่มๆ และยังปรับความนุ่มได้อีกโดยปล่อยลมออก   บางครั้งก็ทำให้เกิดมีอารมณ์ขึ้นมา จนเกือบมีอะไรกับแพยาง แต่ผมยังห้ามใจตัวเองได้ หลังผมว่าตัวเองเริ่มเป็นโรคจิต ชอบอะไรที่เขาไม่ชอบกัน ตอนนี้ผมอายุ24แล้ว ก็ยังเอามานอนกอดอยู่ จนถึงตอนนี้คับ  พอคำปรึกษาหน่อยคับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
มันเป็นความชอบส่วนตัวนะครับไม่ถือว่าโรคจิตหรอกครับถ้าเราสามารถแยกแยะได้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร อย่างสมมุติ ถ้าผู้ชายแอบช่วยตัวเองในห้องน้ำก็เป็นเรื่องปกติแต่ถ้าหากไปช่วยตัวเองริมชายหาดต่อหน้าผู้คนอันนั้นก็ไม่สมควรจะโดนมองเป็นโรคจิตได้

ส่วนตัวผมก็ชอบพวกของเล่นเป่าลมและลูกโป่งครับมันนุ่มนิ่มให้ความรู้สึกดีจนเอามานอนกอด ทีแรกผมก็รู้สึกว่าตัวเองประหลาด แต่ตอนนี้ผมได้รู้แล้วว่าจริงๆก็มีคนชอบอะไรแบบนี้หลายคนอยู่แต่ไม่แสดงตัว พอได้มีเพื่อนที่ชอบอะไรแบบนี้เหมือนกันได้คุยแลกเปลี่ยนกันก็สนุกดีได้ความสบายใจด้วย

ถ้าสะดวกทักมาคุยกันหลังไมค์ได้ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่