ตามกระทู้เลยค่ะ...!! ทำไงดี ?
     คือที่บอก “ไม่ได้ตั้งใจ” เพราะตอนที่พี่เขามาคบมาคุยกับเรา พี่เขาก็บอกว่า “โสด”  เรารู้จัก เริ่มคุยกันเพราะงานเลยค่ะ เราทำงานที่เดียวกัน และที่เราสนิทกันมากขึ้นเพราะว่า เราเป็นเด็กบ้านนอกเหมือนกัน คุยภาษาเดียวกันค่ะ เลยทำให้เราสนิทกัน จนนานเข้า “มันเกินเลย” เหมือนแฟนกันทั่วไปค่ะ (แต่เรายังไม่ถึงกับอยู่ด้วยกันนะค่ะ ต่างคนต่างอยู่กับพ่อแม่ตัวเอง) ที่ทำงานก็รู้ว่าเราคบกันแบบไหน
     จนผ่านมาเป็นปีค่ะ พี่เขาลางานกลับบ้านไปหลายวัน เราก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วหลังจากที่พี่เขากลับมา ก็มารู้ว่าพี่เขากลับไปแต่งงาน เพราะเมียเขาท้อง (สิ่งที่ไม่เคยรู้คือ ระหว่างที่เราคุยกัน เขาก็มีอีกคนที่คุย และมารู้ว่าเขาคบกันก่อนเรา และเขาท้อง เขาถึงต้องไปแต่งกัน) ถ้าถามว่ารู้ได้ไง รู้เพราะเมียเขามาหาที่ทำงาน บังเอิญวันนั้นพี่แกลืมโทรศัพท์ เมียเลยเอามาให้ (เหมือนละครหลังข่าวไหมค่ะ)
     โห้...!! นาทีนั้นช๊อคค่ะ ทั้งที่ทำงานก็ช๊อคตามกันเพราะไม่มีใครรู้มาก่อน  เลือดขึ้นหน้า คำถามเต็มหัว วันนั้นพี่แกก็ตามไปถึงบ้าน พยายามอธิบายสาระพัดเหตุผล บอกรักเป็นร้อยเป็นพัน แต่ตอนนั้นหูดับไปตั้งแต่เมียเขามาที่ทำงานแล้วค่ะ บอกขอให้เราเป็นเหมือนเดิมได้ไหม เป็นเหมือนก่อนหน้านี้ เขาจะหาเวลามาหาเรา (คือพูดไร บ้าหรอ เมียอยู่บ้าน เมียท้อง จะยัดเยียดความเป็น “ชู้” ให้กูไม่ได้) ได้ยินแบบนั้นยิ่งจุกค่ะ จุกที่เราเคยรักคนแบบนี้ด้วยหรอ นี่เราเป็นคนเลวตั้งแต่ตอนไหน แต่ข้อสรุปของวันนั้นคือไม่มีข้อสรุปอะไรจากเรา เราได้แต่เงียบและพยายามให้เขากลับไป
      รุ่งขึ้นถึงเราจะอ่อนแอแค่ไหน แต่เราก็ต้องไปทำหน้าที่ของเรา คำถามจากเพื่อนในที่ทำงานมากมาย เราก็ได้แต่เงียบ เจอหน้าพี่เขา เราก็หลบหน้า วันนั้นทั้งวัน ไม่พูด ไม่กิน พยายามเคลียร์งานให้หมดไม่ให้มีปัญหา โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเรากำลังคิดทำอะไร ระหว่างวันก็แอบเขียน “ใบลาออก” ไว้แล้ว จนเลิกงานคนอื่นกลับบ้านหมด เราก็เอาใบลาออกไปวางที่โต๊ะบอส โดยที่เราไม่ได้เอ่ยคำลากับใครเลย
      เย็นวันเดียวกันนั้น เราก็เก็บกระเป๋ามาอยู่กับญาติที่ กทม. โดยบอกกับพ่อแม่ว่าถ้าเขามาหาก็ให้ไล่เขากลับไป พ่อแม่ก็ต้องเห็นดีกับเราเนาะ ทำลูกสาวเขาเสียใจใครจะยอม เขาก็พยายามโทรมา แต่เราก็ไม่ได้รับนะค่ะ เราเลยรีเซ็ตตัวเอง เปลี่ยนเบอร์ เปลี่ยนเฟส บล็อกเขาทุกทาง เพราะเราไม่อยากตกในสถานะมือที่ 3 ให้คนอื่นตราหน้า เราขอจบทุกอย่างด้วยการหนี
      **เนื้อเรื่องก็ยาวเนาะ เข้าเรื่องที่เคียดตอนนี้เลยค่ะ** 
     จนผ่านมา 5 ปี ที่เราไม่ได้ติดต่อกัน เราก็คิดว่าทุกอย่างมันจบไปแล้ว เราเองก็เริ่มต้นใหม่ มีสามีที่ดี มาหลายปีแล้ว จนวันนี้มาถึงค่ะ “วันที่เขากลับมา” ยอมรับค่ะว่า ยังรักเขาอยู่ แต่ไม่ได้คิดจะกลับไปนะค่ะ เขาเอาเบอร์อื่นที่นอกเหนือจากการบล๊อกการโทรของเขาโทรเข้ามา “ตกใจ” สิค่ะว่าเขาเอาเบอร์เรามาจากไหน รู้เบอร์เราได้ไง?
     คำตอบที่เขาตอบ เขาบอกว่ายังไงเราก็หนีเขาไม่พ้นหรอก เขาพยายามไปตามหาเราตั้งแต่อยู่บ้านนอก ไปหาบ้านจนเจอยายที่บ้าน ยายก็เป็นคนให้เบอร์มา (ยิ่งเข้าละคร) ก่อนที่เขาจะไปบ้านได้ก็เพราะ “ความบังเอิญ” อีกค่ะ 
     โลกมันจะกลมไปไหมค่ะ ..... น้องสะใภ้เมียเขา ดันมาเป็นอาจารย์ที่เราเคยเรียน เขาไปบ้านน้องสะใภ้เขาแล้วดันเจอรูปที่เราถ่ายกับอาจารย์ เขาเลยแอบถามข้อมูลจนรู้ว่าเราเป็นลูกศิษย์ (สุดยอดไปเลยค่ะ) 
     👉🏻แล้วตอนนี้เขาก็ตามตื้อ บล๊อกทุกเบอร์ที่เขาเอาโทรเข้าก็แล้ว เราบล๊อกเขาก็ใช้เบอร์อื่นไปเรื่อย เราควรทำไงดีค่ะ จะเปลี่ยนเบอร์อีกก็จะยุ่งยากกับชีวิตปัจจุบัน (เบอร์นี้ใช้ทำงานมาตั้งแต่เปลี่ยนครั้งนั้น ทั้งธุรกรรมต่างๆ ถ้าเปลี่ยนคงวุ่นวายไปหมด) เราพยายามใช้เหตุผลคุยกับเขาว่ามันผิด มันไม่ดี แต่ก็ยังใช้ไม่ได้ผล
    🙀และที่เป็นประเด็นมากก็คือ ล่าสุดบล๊อกไม่ได้แล้ว เพราะ เขาขู่ว่า เขาจะเอาคลิปมาปล่อย(เขาแอบถ่ายไว้ เราก็พึ่งรู้ เพราะส่งมาให้เราดู) ตอนนี้เรา 2 คนได้แต่คุยกันนะค่ะ ยังไม่ได้เจอหน้ากัน (คุยแปปเดียวเราก็จะปัดว่าทำงานเขาก็ยอมวาง ยังดีที่เขาไม่ก้าวก่ายมาในครอบครัว) แล้วที่เรายอมคุยกับเขาเพราะกลัวว่าเขาจะทำอย่างที่เขาขู่ไว้ เราควรทำไงดีค่ะ เราไม่รู้จะยื้อเวลาได้นานแค่ไหน เราไม่อยากทำให้ใครต่อใครที่เกี่ยวข้องกันมาเสียใจ ทั้งทางเรา และทางเขา เราไม่รู้ว่าเราจะต้องหายไปไหนอีก เพราะหน้าที่การงานตอนนี้ สามี ครอบครัวของเราตอนนี้มันมั่นคงเกินที่เราจะวิ่งหนีอีกแล้ว 


ขอบคุณคอมเม้น ขอบคุณคำวิจารณ์ ล่วงหน้านะค่ะ