สวัสดีค่ะ,
เนื่องจากเจ้าของกระทู้เพิ่งจะมีโอกาสได้ใช้บริการโรงพยาบาลของรัฐจริงๆ จังๆ เมื่อช่วงต้นปี 2019 นี่เอง
เพราะก่อนนี้แทบไม่เคยเจ็บป่วย 
อย่างมากก็ตรวจสุขภาพปีละครั้งตามโรงพยาบาลเอกชนแบบเร็วๆ ก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้ประทับใจหรือไม่ประทับใจอะไร
แต่รอบนี้ เลี่ยงไม่ได้จริงๆ มีเหตุให้ต้องเข้าโรงพยาบาล และน่าจะต้องได้รับการรักษาอย่างจริงๆ จังๆ ลากยาวไปหลายเดือน 
เจ้าของกระทู้ก็คงเหมือนหลายๆ คน ที่มักจะได้ยินได้ฟังถึงการได้รับการบริการในทางลบๆ จากเจ้าหน้าที่
รวมถึงระบบการจัดการของโรงพยาบาลรัฐ เวลาที่ต้องเข้าไปติดต่อเพื่อรับการรักษา
เจ้าของกระทู้เพิ่งเจอกับตัวเองล่าสุดที่โรงพยาบาลศิริราช ซึ่งพลุกพล่านมากถึงมากที่สุด 
ตอนแรกคือตื่นเต้น ไม่รู้ว่าจะต้องเดินไปไหนก่อนดี หาอะไรไม่ค่อยจะเจอเลย งงมาก 
คนก็เยอะ ทั้งผู้ป่วย ญาติผู้ป่วย และเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลเอง อะไรจะเยอะแยะขนาดนี้ เดินวนจนท้อใจเลยทีเดียว
แต่ทั้งนี้  ทั้งนั้น จากประสบการณ์ที่ต้องเข้ารับการรักษาแบบต่อเนื่องมาอีกหลายครั้ง เจ้าของกระทู้ยังไม่เจอเรื่องแย่ๆ อย่างที่ "เขาว่ากันว่า" เลยนะ
ส่วนนึง อาจเป็นเพราะไม่ได้คาดหวังมาก และเป็นคนง่ายๆ อยู่แล้ว สิ่งที่ได้พบได้เจอมันดีกว่าที่คิดไว้มากเลยนะ 
เจ้าหน้าที่ก็ดี (หรือเราโชคดี เจอแต่ส่วนดีๆ ก็ไม่รู้สินะ)
ยาวละ ขออนุญาตเบรกด้วยรูป
รวมข้อมูลคร่าวๆ สำหรับคนที่จะไปใช้บริการเพื่อรับการรักษาที่โรงพยาบาลรัฐก็จะประมาณนี้
เจ้าของกระทู้มีปัญหาจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดกระดูกไหปลาร้าบริเวณไหล่ซ้าย 
ตอนแรก ได้เข้าไปติดต่อที่ตึกอุบัติเหตุก็ได้รับการแนะนำ และความใส่ใจจากเจ้าหน้าที่เป็นอย่างดี
จริงๆ พื้นที่ส่วนนี้ แค่เล็กๆ เท่านั้นเอง แต่พอมีเจ้าหน้าที่เดินมาแนะนำและพาเราไปที่จุดต่างๆ ก็จะรับรู้ได้เลยว่า
ในความวุ่นวาย มันมีระบบการจัดการที่ดีซ่อนอยู่ 555+
เพียงแต่คนมันเยอะอ่ะ มาอยู่รวมกันในพื้นที่จำกัด ก็เลยดูเหมือนมันวุ่นวายไปหมด 
เจ้าของกระทู้คิดว่า เจ้าหน้าที่ที่ประจำจุดนี้ รับผิดชอบหน้าที่ในการดูแลและแนะนำผู้มาติดต่อได้ดี
ถือว่า เป็นด่านแรกที่รู้สึกประทับใจ ทำให้รู้สึกดี (ไม่เห็นเหมือนที่มีคนมาบ่นให้ฟังเลย หรือเรายังไม่เจอก็ไม่รู้ 555+)

ก่อนและหลังผ่าตัด คุณหมอและเจ้าหน้าที่พยาบาลก็ให้การดูแลและแนะนำเป็นอย่างดี
...ถ้าจะมีใครสักคนที่ "เยอะ" คนๆ นั้นก็น่าจะเป็นเจ้าของกระทู้นี่เอง ก็นะ นิดนุง
ทั้งนี้ ในด่านแรกที่ได้รับการผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว เจ้าของกระทู้อยากจะขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกท่านที่เกี่ยวข้องดังนี้
- ผศ.นพ. ดิเรก ตันติเกตุ (คุณหมอผู้ดูแลเคสการผ่าตัดของเจ้าของกระทู้)
- นพ. วิโรจน์ ชาญรัตน์อัศวกุล (คุณหมอผู้ดูแลและรับเคสของเจ้าของกระทู้ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันผ่าตัด)
- แพทย์วิสัญญีและเจ้าหน้าที่ทุกท่านในห้องผ่าตัด วันที่ 19/03/2019
- เจ้าหน้าที่พยาบาลประจำจุดที่อาคารสลาก ชั้น 5 ซึ่งดูแลเจ้าของกระทู้ช่วงพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล ระหว่างวันที่ 18-22/03/2019
- เจ้าหน้าที่และแพทย์ พยาบาลที่ตึกอุบัติเหตุ ขอบคุณในความใส่ใจตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันค่ะ ภาพความทรงจำในทางบวกวันนั้นยังติดตา 555+
- เจ้าหน้าที่ทุกท่านที่ไม่ได้กล่าวถึง เช่น เจ้าหน้าที่เวรเปล เจ้าหน้าที่ที่ช่วยเข็นรถเข็นจากจุดนึงไปอีกจุดนึง
   (ถ้าไม่มีพวกคุณ ผู้ป่วยที่มาคนเดียว เดินไม่ไหว และไม่มีญาติมาด้วยจะทำยังไงเนาะ?)
- เจ้าหน้าที่ห้องเอ็กซเรย์
- เจ้าหน้าที่จัดคิวต่างๆ
  ในฐานะผู้ป่วยอยากจะบอกว่า ท่ามกลางความเจ็บป่วยทั้งหลายที่เป็นอยู่ มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนเจ็บ คนป่วย การที่ได้หันไปเจอการทำงานอย่าง        ตั้งใจและเต็มใจของเจ้าหน้าที่ การสื่อสารทางวาจาที่ชัดเจน ยิ้มและสบตาเวลาสื่อสารต่อกัน 
   มันเป็นการส่งผ่านพลังงานบางอย่างที่ทำให้ต่างฝ่ายต่างรู้สึกดี รับทราบถึงความกระตือรือร้นและเต็มใจที่จะช่วยเหลือ
   ในฐานะที่เป็นผู้ป่วย มันเป็นอะไรที่รู้สึกดีมากค่ะ รู้สึกชื่นชมและอยากบอกให้ทราบ
   เผื่อว่าที่ผ่านมา ไม่เคยมีใครบอกคุณค่ะ

งานถูกผ่าของเจ้าของกระทู้ยังไม่จบ แต่ขอเวลาพักฟื้นเคสนี้ก่อน
เด๋วรอบหน้า ผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว จะแว่บมาใหม่ ทำไงได้ ก็คนมันเห่อ อยากอวด ไม่ได้จะโดนผ่ากันบ่อยๆ นะเออ...