สวัสดีค่ะ เราอายุ 23 ปีค่ะ เรียนจบมหาวิทยาลัยในระดับปริญญาตรีมา 2 แล้วค่ะ ตอนนี้กำลังทำงานอยู่ในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง มีเงินเดือน สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้ เราเคยมีแฟนมาหลายคนค่ะแต่ไม่เคยมีอะไรกันเลย ได้แค่ไปเที่ยวกันบ้างเป็นครั้งคราว ประเด็นคือหนูมีแฟนคนล่าสุดค่ะ เรามีอะไรกันซึ่งเราคิดว่าการมีอะไรกันในสมัยนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติค่ะ แต่ทางครอบครัวของเราไม่รู้เพราะว่าเราปิดเอาไว้ แต่ก็เกิดเรื่องค่ะ เราวางมือถือไว้บนโต๊ะกินข้าว ส่วนตัวเราออกไปตลาดนัดกับแฟนของเรา พอเรากลับมาเราจึงรู้ว่าแม่ของเราเปิดมือถือไล่อ่านแชทที่เราคุยกับแฟนจนรู้ว่าเราไปมีอะไรกันค่ะ ซึ่งเราพอทราบมาว่าแม่จะแอบดูเราทุกครั้งเวลาที่ปลดล็อคมือถือ ทำให้แม่ทราบรหัสปลดล็อคของเราค่ะ พอแม่ของเรารู้ เค้าก็โวยวาย ร้องไห้ บอกว่าเค้าตั้งความหวังกับเราไว้มากมาย แต่เรากลับทำแบบนี้กับเค้าแล้วก็บอกตัดแม่ตัดลูกกับเราค่ะ ซึ่งเราเองในตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจถึงคำว่าความหวังของเค้าว่าคืออะไร ตอนที่เรายังเด็ก แม่มักจะพูดกับเราเสมอว่า ความหวังของพ่อแม่คือการเห็นเราเรียนจบปริญญาตรี พอเราเรียนปริญญาตรี แม่มักบอกกับเราว่าความหวังของพ่อแม่คือการที่เรามีงานเป็นหลักแหล่ง แล้วเราก็ทำได้ตามที่แม่บอกทุกอย่าง เราคิดว่าการที่เราไปมีอะไรกับแฟนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะเราทำตามความหวังของแม่และพ่อครบทุกอย่างแล้ว จนตอนนี้เราไม่เข้าใจว่าเรายังต้องทำอะไรอีกหรือเรายังทำอะไรได้ตามใจตัวเองได้ไหมถ้ายังต้องทำตามความหวังของพ่อแม่ไปเรื่อยๆ แบบนี้ไม่รู้จบ ตอนนี้แม่เราไม่คุยกับเราค่ะ เราเข้าใจว่าเค้าคงโกรธเรา โมโหเรา เราพยายามให้เวลาแม่รับเรื่องนี้ค่ะ ส่วนเรื่องของแฟนเรา หลังจากที่ทุกคนรู้ว่าเรามีอะไรกัน แฟนเราก็พาพ่อแม่ของเค้ามาคุยกับพ่อแม่เรา และตอนนี้ก็หมั้นกันเรียบร้อยแล้วค่ะ แต่แม่ก็ยังมีอาการไม่พอใจและทำหน้าบึ้งตึงใส่เรากับแฟนตลอดเวลา เราควรทำอย่างไรดีคะ