ตัวตนจริงๆของเรา ไม่ใช่รูปร่างกาย แต่เป็นความรู้สึกที่คิดว่าเรามีอยู่ต่างหากที่เป็นตัวเรา เพราะถ้ารูปร่างกายนี้เป็นตัวตนของเราจริง มันจะต้องเหมือนเดิมทุกอย่างตั้งแต่เราเกิดมา หมายความว่า ตอนเกิดเป็นเด็กก็จะต้องเป็นเด็กไปตลอดไม่โตเป็นผู้ใหญ่
แต่เราเกิดมาแล้วก็ค่อยๆโตเป็นผู้ใหญ่ที่ละน้อย จนเป็นผู้ใหญ่ก็เริ่มเข้าสู่ความแก่
อย่างนี้แสดงว่า รูปร่างกาย ไม่ใช่ตัวตนของเรา จริงไหมคะ

แต่เคยสังเกตกันไหมคะ
ว่า แม้รูปร่างกายเราจะเปลี่ยนไป
แล้วอะไรล่ะเป็นสิ่งที่ทำให้เรายังเป็นเราเหมือนเดิม
(เป็นคนเดิมไม่เปลี่ยน)แม้ร่างกายจะเปลี่ยนไป
คำตอบก็คือ ความคิด ความรู้สึก นิสัย อารมณ์ ฯลฯ ของแต่ละคนเท่านั้นที่ยังเหมือนเดิม

จะขอยกตัวอย่างง่ายๆ
ทุกท่านคงเคยดูละครเกี่ยวกับการสลับร่างกันมาบ้างแล้ว
การสลับร่างก็คือการเปลี่ยนร่างรูปแบบหนึ่งที่คล้ายกับการเคลื่อนที่จากเด็กสู่ผู้ใหญ่(หมายถึงเปลี่ยนจากอย่างหนึ่งเป็นอีกอย่างหนึ่งเหมือนกัน)
ในละครหลายๆเรื่องที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการสลับร่าง ท่านจะเห็นว่า ตัวละครก่อนถูกสลับร่างมีนิสัยอย่างนี้(สมมุติว่านิสัยเรียบร้อย)พอเข้าฉากสลับร่างกันเสร็จ รูปร่างกายยังเหมือนเดิมทุกอย่างแต่กลับมีนิสัยเปลี่ยนไปเป็นเกเรเหมือนกับอีกคนที่มาสลับร่างด้วย แล้วในเรื่องพอตัวละครอื่นรู้ว่าสลับร่างกันก็หันมาเรียกชื่อและกระทำกับผู้ที่ถูกสลับร่างกันสลับกันด้วย 
แล้วทำไมถึงต้องเรียกชื่อสลับกัน และกระทำสลับกันราวกับเป็นคนละคนทั้งๆที่รูปกายเหมือนคนเดิมทุกอย่าง ก็เพราะความรู้สึกนึกคิดมันไม่ใช่คนเดิม 

อธิบายแบบนี้คงจะยากไปมั้ง
งั้นขอเอาใหม่
สมมุติว่ามีเด็กชายคนหนึ่งมีนิสัยโทสจริต พอเขาโตขึ้นมาเขาก็ยังคงมีความรู้สึกแบบเดิมไม่เปลี่ยนแปลงไปจนกว่าจะตาย
จากตัวอย่างแสดงให้เห็นว่า ความรู้สึกคือตัวตนจริงๆของเราเท่านั้น
เพราะมันไม่หายไปไหนมันสามารถสืบทอดจากเด็กไปผู้ใหญ่และไปจนตายได้

ดังนั้น ความรู้สึกว่ามีตัวเรา ความรู้สึกต่างๆ นิสัยต่าง ความคิดต่างๆ(ก็คือพวกนามธรรม)เท่านั้นที่เป็นตัวตนจริงๆของเราเท่านั้น

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคิดของ
จขกทเท่านั้น อาจมีผิดบ้างถูกบ้างนะคะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ