ก่อนคบกัน ปกติแฟนเราเล่นเกมส์อยู่แล้ว ชนิดแบบติดมากๆ (อันนี้รู้จากพ่อแฟนนะ) พอเริ่มคบกันช่วงก่อนเขาเข้ากรม (ทหารเกณฑ์) ก็ปกติดีไม่มีอะไร หลังจากผ่านการฝึกสามเดือน ใช้โทรศัพท์ได้ก็เล่นพอประมาณ แล้วพอได้ไปอยู่บ้านนาย ได้กลับบ้านทุกอาทิตย์และเราได้ไปฝึกงานอยู่ระยอง ซึ่งระยะทางก็ห่างกันพอสมควร มีวันหยุดแค่หนึ่งวันคือวันอังคาร และเราได้งานกลับมาทำที่บ้าน เข้าออฟฟิสทุกวันพุธ เลยได้กลับมาหาแฟนบ้างบางอาทิตย์ มาถึงก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันนานๆหรอกนะ กินข้าวเสร็จส่งเรากลับบ้าน (บ้านเขาอะนะ) แล้วก็ไปสิงอยู่ร้านเกมส์ กลับเข้าบ้านอีกทีตีสองตีสาม (เราโทรตาม) เวลาอยู่กับเราก็ชอบบ่นว่าร้อนไม่อยากอยู่บ้าน ละชอบหงุดหงิดใส่ ชวนไปหาอะไรกินข้างนอก ไปเดินห้างก็ไม่ไป บ่นแดดร้อน ก็เข้าใจว่าช่วงนี้อากาศร้อน เราก็ร้อน แต่เลือกไปร้านเกมส์แล้วทิ้งให้เราอยู่บ้านคนเดียว มันใช่หรอ? และล่าสุดเมื่อคืน ส่งเราเข้านอนเสร็จ ก็ไปสิงอยู่ร้านเกมส์ตั้งแต่เที่ยงคืนเกือบตีหนึ่ง จนตอนนี้ 10.20 น. ยังไม่กลับเข้าบ้านเลย จนดูเหมือนไม่แคร์ ไม่สน ไม่ใส่ใจ ว่าเราจะเป็นยังไง? ความหมายง่ายๆคือ ทำตัวเหมือนไม่มีเรา
*เราไม่เล่นเกมส์นะ เวลารีแลกซ์เราคือฟังเพลง ดูหนัง
**สังเกตจากเพื่อนผู้ชายเราที่เล่นเกมส์ ก็ไม่ได้เล่นจนติดขนาดนี้อะ เพื่อนยังสนใจแฟน ยังแบ่งเวลาให้แฟนได้ ยังมีงานส่งอาจารย์ได้
***แฟนเราสิงร้านเกมส์ทุกคืนวันศุกร์และเสาร์ ซึ่งเป็นวันและเวลาที่เรากลับมาหาเขา

ประเด็นที่เราจะถามเพื่อนๆ คือ 1. ติดเกมส์จนไม่สนใจกัน เหมือนไม่อยากอยู่ด้วยกัน มันติดได้ขนาดนั้นเลยหรอ?  คือนานๆกลับมาหาทั้งที แต่มีเวลาอยู่ด้วยกันไม่คุ้มกับที่นั่งรถมาหาเลยอ่ะ
2. ในร้านเกมส์มีอะไรมากกว่าเกมส์หรือเปล่า?
3. เราจริงจังกับเรื่องนี้มากไป งี่เง่ามากไป หรือเขาแค่เฉยๆ?
4. แล้วเราควรปรับตัวยังไง ควรทำตัวยังไง หรือมีวิธีรับมือยังไง ให้ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นได้ คือ ณ ตอนนี้ก็รับได้ แต่ถ้ามากกว่านี้ละ? เราจะทำยังไง?
 
ปล. แฟนอายุ 22 เรา 23 ปี