(อ่านก่อนคอมเม้นต์นะคะ)
เป็นเด็ก63ค่ะ
พูดถึงความรู้สึกของเราก่อนนะ
เราเป็นเด็กเก็บตัวค่ะ เพื่อนๆก็ไม่ได้สนิทอะไรกัน ชอบอยู่บ้านคนเดียว ไม่มีความคิดที่ว่าถ้าเราจบมหาลัยแล้วอยากทำงานอะไรเลยค่ะ รู้ว่ามันดีแต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ทางของเราอยู่
เราไม่สามารถลงไปอยู่ระบบมหาลัยได้จริงๆ
ด้านการเรียน
เรีนสายวิทย์ค่ะ เราเป็นคนเรียนไม่เก่ง เกรดมากสุดคือ2นิดๆเท่านั้น
ด้านครอบครัว
ปรึกษาพ่อแล้วค่ะ พ่อบอกว่าเขาโอเค แต่ผิดหวังกับเรานิดหน่อย ในบ้านมี เรา พ่อ และน้องอีก2คนค่ะ พ่ออายุ58 เป็นคนหาเงินให้ครอบครัวค่ะ
ด้านการเงิน
พอมีกินค่ะ ไม่ได้มีหนี้สิน ไม่ได้ทำธุรกิจครอบครัวอะไร แต่ก็ไม่ได้มีพอที่จะเข้ามหาลัยได้ง่ายๆ
ด้านความสามาารถ
ไม่มีอะไรดีค่ะ แต่ชอบวาดการ์ตูนและแต่งนิยาย ยอดติดตามเรามี3,800กว่าค่ะ
สิ่งที่อยากทำ
อยากสานต่อเรื่องที่ชอบทำค่ะ
อนาคตของครอบครัว
เรามีน้องชายค่ะ ห่างกันปีเดียว น้องเขาอยากเข้ามหาลัยมากค่ะ ซึ่งน้องเขาเป็นที่ต่างกับเราแบบตรงข้ามเลยค่ะ เราอยากให้เอาเงินที่พ่อจะใช้ใหเราเข้ามหาลัยลงไปในส่วนของน้องชายมากกว่า
งาน/เงินเดือน
เราเป็นความต้องการน้อยค่ะ เราเป็นคนใช้เงินไม่เป็น อาจหางานพาร์ทไทม์ทำระหว่างที่ทำสิ่งที่ชอบเพื่อจะได้ไม่เป็นภาระของพ่อจนเกินไป
อยากถามค่ะ
ว่าแบบนี้เราพอจะเดินต่อไปได้มั้ย?
มีแผนอะไรที่ดีกว่านี้มั้ย?
คิดเห็นยังไงกันบ้างคะ?
ประสบการการไม่ต่อมหาลัยเป็นยังไงบ้าง?
เข้ามหาลัยเครียดมั้ยคะ?
ใครมีแผนที่จะไม่เรียนต่อเหมือนกันบ้างมั้ย?
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและแสคงความคิดเห็นค่ะ
ไม่มีความคิดที่จะเรียนต่อมหาลัย รู้สึกว่ามันไม่ใช่ อย่างนี้จะดีหรือเปล่าคะ