ตามหัวข้อครับ มาแชร์กันหน่อยใครที่เคยเสียมิตรภาพกับเพื่อนที่รู้จักกันมาหลายปีบ้าง เพราะอะไรเพราะใคร? มาแชร์กัน
ผมมีเพื่อนคนนึงครับ ปีนี้ย่างเข้าสู้การเป็นเพื่อนกันปีที่9แล้ว คือเราเรียนทีเดียวกันมา9ปีแล้วห้องเดียวกันด้วย แต่เราไม่ค่อยสนิทกันมากเท่าไหร่ พวกเราเรียนที่เดียวกันมาเคยผ่านร้อนผ่านทุกข์มาด้วยกัน 9ปีมานี้ผมมีเพื่อนสนิทผ่านมาแล้วก็ผ่านไปแล้ว2คน จากนั้นมาผมก็ไม่มีอีกเลยในพักหลัง3ปีมานี้ แต่เพื่อนผมคนนี้มันเป็นคนที่เฟรนด์ลี่ เข้าได้กับทุกกรุ๊ปมันเลยไม่มีเพื่อนสนิทที่ไปไหนมาไหนด้วยตลอด 3ปีมานี้ผมก็เป็นเหมือนมัน เข้าได้กลับทุกกรุ๊ปแต่ไม่มีเพื่อนสนิท เอาละเข้าประเด็นกันเลยครับ
หลังจากเรียนกับมันมา6ปี ผมเข้าที่เรียนใหม่ เพื่อนคนนี้มันก็ดันสอบติดที่เดียวห้องเดียวกับผมอีก มันเป็นคนเก่งนะครับ อยู่คนเดียวก็เอาตัวรอดได้เป็นที่รักของอาจารย์(มันเป็นหัวของห้องด้วยหล่ะ) ส่วนผมก็กลางๆอยู่คนเดียวไม่ไหว ต้องมีเพื่อนคอยเตือนเรื่องงานตลอดถึงจะทัน ผมเลยไปเกาะกลุ่มกับเพื่อนคนที่ชื่อว่า X(สมมุติ) จะได้ตามข่าวทัน แต่ใจจริงๆผมอยากสนิทกับมันนะครับ มันหวังดีกับผมตลอดผมก็หวังดีกับมัน ประเด็นมันเริ่มตรงนี้ละ ด้วยความที่มันเป็นคนเก่ง ได้ทำกิจกรรมอะไรหลายๆอย่างไปแข่งได้รางวัล ผมเลยไม่กล้ายุ่งกับมัน เพราะว่าสำเนียกตัวว่าถ้าผมไปอยู่กับมันมาก ก็คงเหมือนตัวถ่วงอะ รู้สึกนอยด์และยินดีกับเพื่อน บอกตัวเองว่าคงเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมานานได้แค่นี้หล่ะ จากนั้นผมจึงเริ่มทำตัวห่างเหินจากมัน ไม่เข้าหามันก่อน เวลามีงานกลุ่มไม่ค่อยกล้าอยู่กลุ่มกับมัน ทำเป็นไม่สนใจมันบ้างบางทีเพราะเกร็ง คือทำแบบเหมือนเห็นมันเป็นแค่เพื่อนธรรมดาคนนึงอะครับ แต่ลึกๆแล้วอยากสนิทด้วยแต่เราคงเข้ากันไม่ได้จริงๆ มันก็เข้าหาผมก่อนตลอดอยู่ฝ่ายเดียวมา2ปีเต็มๆเลย ส่วนผมก็ขี้ขลาด ไม่แน่มันอาจจะอยากสนิทกับผมก็ได้แต่ผมแสร้งทำเป็นเฉยๆไง จนตอนนี้มันก็คงเห็นผมเป็นเพื่อนธรรมดาคนนึงแล้ว ไม่ยุ่งกับผมไม่เข้าหาผมก่อนถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คือตอนนี้รู้สึกเจ็บใจตัวเอง เพราะปีหน้าก็ต้องจากกันแล้ว ไปเดินตามฝันของตัวเอง คงเก็บเป็นได้แค่ความทรงจำว่าเราเป็นเพื่อนกันมา9ปี
ยาวไปหน่อยขออภัยครับ รู้สึกเสียดายและเศร้า ขอบคุณที่อ่านจบนะ
เคยมีใครเสียมิตรภาพหลายปีไปแบบฟรีๆบ้าง มาแชร์กันหน่อย
ผมมีเพื่อนคนนึงครับ ปีนี้ย่างเข้าสู้การเป็นเพื่อนกันปีที่9แล้ว คือเราเรียนทีเดียวกันมา9ปีแล้วห้องเดียวกันด้วย แต่เราไม่ค่อยสนิทกันมากเท่าไหร่ พวกเราเรียนที่เดียวกันมาเคยผ่านร้อนผ่านทุกข์มาด้วยกัน 9ปีมานี้ผมมีเพื่อนสนิทผ่านมาแล้วก็ผ่านไปแล้ว2คน จากนั้นมาผมก็ไม่มีอีกเลยในพักหลัง3ปีมานี้ แต่เพื่อนผมคนนี้มันเป็นคนที่เฟรนด์ลี่ เข้าได้กับทุกกรุ๊ปมันเลยไม่มีเพื่อนสนิทที่ไปไหนมาไหนด้วยตลอด 3ปีมานี้ผมก็เป็นเหมือนมัน เข้าได้กลับทุกกรุ๊ปแต่ไม่มีเพื่อนสนิท เอาละเข้าประเด็นกันเลยครับ
หลังจากเรียนกับมันมา6ปี ผมเข้าที่เรียนใหม่ เพื่อนคนนี้มันก็ดันสอบติดที่เดียวห้องเดียวกับผมอีก มันเป็นคนเก่งนะครับ อยู่คนเดียวก็เอาตัวรอดได้เป็นที่รักของอาจารย์(มันเป็นหัวของห้องด้วยหล่ะ) ส่วนผมก็กลางๆอยู่คนเดียวไม่ไหว ต้องมีเพื่อนคอยเตือนเรื่องงานตลอดถึงจะทัน ผมเลยไปเกาะกลุ่มกับเพื่อนคนที่ชื่อว่า X(สมมุติ) จะได้ตามข่าวทัน แต่ใจจริงๆผมอยากสนิทกับมันนะครับ มันหวังดีกับผมตลอดผมก็หวังดีกับมัน ประเด็นมันเริ่มตรงนี้ละ ด้วยความที่มันเป็นคนเก่ง ได้ทำกิจกรรมอะไรหลายๆอย่างไปแข่งได้รางวัล ผมเลยไม่กล้ายุ่งกับมัน เพราะว่าสำเนียกตัวว่าถ้าผมไปอยู่กับมันมาก ก็คงเหมือนตัวถ่วงอะ รู้สึกนอยด์และยินดีกับเพื่อน บอกตัวเองว่าคงเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมานานได้แค่นี้หล่ะ จากนั้นผมจึงเริ่มทำตัวห่างเหินจากมัน ไม่เข้าหามันก่อน เวลามีงานกลุ่มไม่ค่อยกล้าอยู่กลุ่มกับมัน ทำเป็นไม่สนใจมันบ้างบางทีเพราะเกร็ง คือทำแบบเหมือนเห็นมันเป็นแค่เพื่อนธรรมดาคนนึงอะครับ แต่ลึกๆแล้วอยากสนิทด้วยแต่เราคงเข้ากันไม่ได้จริงๆ มันก็เข้าหาผมก่อนตลอดอยู่ฝ่ายเดียวมา2ปีเต็มๆเลย ส่วนผมก็ขี้ขลาด ไม่แน่มันอาจจะอยากสนิทกับผมก็ได้แต่ผมแสร้งทำเป็นเฉยๆไง จนตอนนี้มันก็คงเห็นผมเป็นเพื่อนธรรมดาคนนึงแล้ว ไม่ยุ่งกับผมไม่เข้าหาผมก่อนถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คือตอนนี้รู้สึกเจ็บใจตัวเอง เพราะปีหน้าก็ต้องจากกันแล้ว ไปเดินตามฝันของตัวเอง คงเก็บเป็นได้แค่ความทรงจำว่าเราเป็นเพื่อนกันมา9ปี
ยาวไปหน่อยขออภัยครับ รู้สึกเสียดายและเศร้า ขอบคุณที่อ่านจบนะ