ใจจริงเลย...อยากสอบถามผู้รู้หรือนักจิตวิทยาคะ....
เรื่องราวเป็นอย่างนี้คะ
พ่อกับแม่...ไ่ม่เก่งแกรมม่า
ได้ประมาณ20-30%>>>นิดหน่อย
คำศัพท์ได้บ้าง...70%ไม่ลึกซึ้ง
>>ไม่ได้ช่องสองสามสี่
มีลูกแล้วสอนเด็กแรกเกิดเลยด้วยภาษา
อังกฤษ....ประโยคเดิมๆที่เค้าคุยกันได้สองสามีภรรยา>>>แต่ภาษาที่คุยกันสองสามีภรรยาคือ...ภาษากลาง
.....
ประเด็นคือ...น้องสำเนียงเป๊ะมากกกกกก
น้องอายุ3ขวบ
ไม่เข้าใจภาษาไทยเลย>>>เพราะพ่อแม่ไม่เคยสอนให้พูด...พูดด้วย..แต่เวลาเน้นประโยคเป็นภาษาอังกฤษ
>>>เท่าที่ิลองคุยคือ...
ถามว่า What is your name?
ก็พูดตามเรา....
แต่ไม่ได้ตอบว่าMY Name is ....
แต่เรียกชื่อก็หันมาบ้างบางครั้ง
>>>>>
สงสัยมากว่าหลานจะโตไปยังไงม
เพราะเราไปเจอหลานพูดภาษาไทยด้วย
ถามตอบภาษาไทยแบบ...ย้ำๆแล้วสัมผัสได้ว่าหลานเข้าใจ...และยอมโต้ตอบ
>>>>ส่วนภาษาอังกฤษทำตามบ้าง...ถ้าเค้าเข้าใจแต่แค่5%นะคะ...ที่ลองคุย
เราก็ไม่เก่งหรอก
..แต่พอเข้าใจ
เพราะเรามีลูกแล้วสองคนแล้วเราสอนภาษาไทยก่อน...แล้วให้ศัพท์....ไม่กล้าให้แกรมม่าเพราะไม่ได้เป๊ะ...
ตอนนี้คือ...สงสัยว่าหลานจะเป็นยังไง


ส่วนลูกเรา...ภาษาไทยโอเคร...กำลังเสริมอังกฤษให้คะ...แต่ก็ให้ศัพท์ทุกวันคะ