ใครจะทำบ้างยกมือขึ้น? ‘ครูสาวปริญญาเอก’ ทิ้งความสบายมาสอนหนังสือเด็กดอยบนถิ่นทุรกันดาร

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
‘ครูสาวปริญญาเอก’ ทิ้งความสบายมาสอนหนังสือเด็กดอยบนถิ่นทุรกันดาร
วันพฤหัสบดี ที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2562, 18.24 น.
เด็กดอย สอนหนังสือ สบาย ปริญญาเอก ครูอุ้ม ถิ่นทุรกันดาร

ถือเป็นเรื่องราวดีๆ ที่น่าชื่นชมเป็นอย่างมาก สำหรับครูสาวบนดอยที่เป็นนางฟ้าของเด็กๆ และเมื่อ “น.ส.สุทธิลักษณ์ กันธิพันธ์” หรือ “ครูอุ้ม” ได้นำเสนอเรื่องราวการเป็นครูบนดอย ผ่านเฟซบุ๊กของเธอ “Suthiluck Kanthipan” โดยเธอได้เล่าเรื่องราวผ่านภาพ และทำคลิปวีดีโอถึงเรื่องราวการไปปฏิบัติหน้าที่ “ครูอาสา” ในถิ่นทุรกันดาร ที่โรงเรียนป่าเมี่ยงแม่พริก อ.แม่สรวย จ.เชียงราย ซึ่งระยะทางที่เธอจะไปถึงโรงเรียนนั้น บอกได้เลยว่ายากลำบากอย่างมาก แต่ถึงแม้จะยากลำบากแค่ไหนเธอก็ไปสอนเด็กๆ บนดอยได้สำเร็จ จะเห็นว่าเธอละทิ้งความสบายของตัวเอง ไม่แปลกเลยที่เธอจะกลายเป้นครูอันเป็นที่รักของเด็กและชาวบ้านบนดอย
 
สำหรับครูอุ้มเธอมีดีกรีถึงนักศึกษาปริญญาเอก เธอสามารถเลือกไปสอนในโรงเรียนที่มีความสะดวกสบาย และมีสิ่งคอยอำนวยความสะดวก แต่เธอกลับทิ้งสิ่งเหล่านี้ไป และออกเผชิญหน้ากับสิ่งที่เธอเลือก นั้นคือ การมาเป็นครูบนดอยที่อยู่ห่างไกลความเจริญ และสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่าง
 
ทีมข่าวแนวหน้าออนไลน์ ได้เปิดอ่านบทความที่ครูอุ้มเขียน ตอนหนึ่งว่า ถ้าวันหนึ่งต้อง "เลือก" อย่ากลัวที่ต้องตัดสินใจเลือก ความสุขในวันนี้ถ้าเราไม่ชื่นชมไม่ตระหนักว่ามันเป็นความสุข พอถึงพรุ่งนี้มันก็กลายเป็นอดีตไปเสียแล้ว.... ดีแค่ไหนแล้วที่เรายังมีโอกาสได้เลือก มีอีกหลายคนที่เขาเลือกไม่ได้ ชีวิตต้องเป็นไปตามที่คนอื่นเลือกให้ ดังนั้นถ้าเรามีสิทธิ์เลือกสิ่งใดด้วยตัวเอง สับสนได้ แต่อย่ากลัว จงใช้สติและประสบการณ์พิจารณา เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง สำหรับใครที่รู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่เลวร้ายและประสพปัญหาหรือเจอกับความทุกข์มากมายนั้น ลองมองไปรอบๆ ด้านดูซิ ทุกคนต่างมีปัญหาและความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น.... อยู่ที่ว่าเค้าจัดการกับความทุกข์นั้นอย่างไรต่างหาก....
 
อยากแนะนำว่าให้ลองมองดูในกระจกว่า ตอนที่เรามีความสุข หน้าตาเราสวยขนาดไหน? สดชื่นขนาดไหน? ถึงไม่ได้แต่งหน้าหน้าตาเราก็เอิบอิ่มเต็มไปด้วยความสบายใจ แล้วลองมาเปรียบเทียบกับตอนที่เรารู้สึกผิดหวัง เวลาที่คุณร้องไห้ คุณลองมองหน้าตัวเองในกระจกดูสิ!!! มองดูแล้วมันน่าสมเพชมาก ขนาดเราเองยังรู้ว่าน่าสมเพช แล้วคนอื่นจะมองเราน่าสมเพชแค่ไหน..เกิดปัญหาก็ร้องไห้
 
ภาพที่ออกมาเป็นตัวตลก คนที่เขาทำให้เรามีปัญหา เขาทำให้เราทุกข์ เขารู้สึกสบายใจ เขาสมน้ำหน้าเรา เค้ากลับสะใจ ที่ได้เห็นเราอ่อนแอ นั่นคงเป็นเหตุผลเพียงพอแล้วว่าทำไมเราถึงต้องเลือกเหยียบความรู้สึกหม่นหมองนั้นไว้ ไม่แสดงออกให้ใครใครเห็นว่าเราอ่อนแอ ไม่ใช่ว่าเราหลอกตัวเอง แต่ #เรากำลังเลือกที่จะสร้างตัวเองให้เข้มแข็งและเติบโต เพราะสภาพจิตใจเรานั้นเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด งานที่กำลังทำอยู่ก็เป็นงานที่สำคัญที่สุดเช่นกันอย่าลืมที่จะชื่นชมวันนี้ที่เรามีและสิ่งที่เราพบเจอให้เต็มที ความสุขในวันนี้ถ้าเราไม่ชื่นชมไม่ตระหนักว่ามันเป็นความสุข พอถึงพรุ่งนี้มันก็กลายเป็นอดีตไปเสียแล้ว... จงทำทุกวันของเราให้ดีที่สุด ชีวิตของคุณ คุณเลือกได้... #กาลครั้งหนึ่ง #ทางเดินชีวิต #ครูอุ้ม
 
และล่าสุดครูอุ้มได้โพสต์บนเฟซบุ๊กว่า บนดอยมีสัญญาณมือถือแล้ว และคนบนดอยรอคอยมานานจะได้ใช้กัน ทั้งนี้ ใครที่ติดตามชีวิตของครูอุ้มจะได้เห็นคุณครูสาวและเด็กๆ ผ่านเฟซบุ๊กมากขึ้น และที่สำคัญถนนได้รับการซ่อมแซมและปูซีเมนต์.. หลายๆอย่างเริ่มเจริญขึ้น  ใครที่กำลังหาแรงบันดาลใจแวะเข้าไปอ่านเรื่องราวดีๆ ของครูอุ้มกันได้

https://www.naewna.com/likesara/415447
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
จริง ๆ ผู้มีจิตอาสาหลายคน ได้สละเวลาขึ้นไปดงดอย
เป็นวิทยากรแนะสอน (ไม่จำเป็นต้องจบครูครับ)

ภาคก่อน มีหนุ่มจบ ป.ตรี ยอมรับรายได้ 4-5000/เดือน
ไปช่วยสอนเสริมคณิต ม.1-3
ผล ม.3 ซึ่งแต่เดิม ไม่เคยได้คะแนนเกิน 20 ใน 100
ครั้งนี้ได้ 26 ครับ

มีผู้ไปแนะนำ ทำอาหาร (เพื่อรองรับนักท่องเที่ยว)
ทำดอกไม้ประดิษฐ์
คนเหล่านี้ ยินดีทำหน้าที่อยู่เงียบ ๆ ครับ

toshare

*** หากท่านใดสนใจ ติดต่อหลังไมค์ได้
อย่ากังวลใด ๆ
สามารถเลือก ประเภทงาน พื้นที่ สภาพเป็นอยู่ และ จว.ได้ครับ

ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ทรัพยากรบุคคล จิตอาสา ครู - อาจารย์
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่