คืองี้นะคะ เรามีเรื่องกังวลใจอยู่อย่างนึง เราอาจจะรู้นะคะว่าเราผิด แต่เราไม่รู้ว่าจะเริ่มตัดปัญหาตรงนี้ยังไง เอาเป็นว่า เรามีแฟนอยู่แล้ว คบกันมา 1 ปี เค้าดีกับเรามาก เปิดตัว ดูแลเราดีทุกอย่าง แต่เวลาเราอยู่กับเค้าเรามีความรู้สึกเหมือนเราด้อยกว่าเค้าเยอะ เราไม่เป็นตัวเองเหมือนตอนคบกับแฟนเก่าที่งี่เง่า อยากเช็คมือถือก็ทำได้ เอาแต่ใตแค่ไหนก็ได้ แต่คบกับคนนี้ดเวยนิสัยที่เค้าดูเป็นผู้ใหญ่กว่า ฐานะทางบ้านดีกว่าแบบต่างกันแบบสิ้นเชิงเลย แต่เค้าก็ไม่ได้มีทีท่ารังเกียดเรา รักเราดูแลเรา เปิดตัวเราทุกอย่าง แต่ด้วยความที่แฟนเราเป็นคนมีเงิน มีลุคดีขาวตี๋หุ่นหมีๆหน่อย เลยทำให้มีคนเข้าหาเยอะ เราเลยถาม แต่เค้าไม่ชอบให้ยุ่งวุ่นวาย ถามไรเรื่องผญ.ก็จะโกรธมาก ก็เลยไม่ได้ถาม ก็ได้แต่เก็บๆ มันก็กลายเป็นนอย เค้าก็ดูออกว่านอย บางครั้งเค้าก็ง้อ แต่บางครั้งก็ว่าเรา แบบว่าน่ารำคาญ แต่เราอึดอัด เพราะเราคิดมากแต่ก็พูดไรไม่ได้ มันทำให้เราเริ่มต้นโดยการหาคนคุย ออกไปกินต่อกับเพื่อนๆพี่หลังเลิกงาน มันก็ดีนะคะ เราไม่ติดเค้ามากเกินไป ไม่จู้จี้ื เค้าค่อยข้างโอเค ทุกอย่าง เราเป็นแบบนี้มาสักพักนึง แบบคุยและเลิกคุย เบื่อก็เปลี่ยนคนคุย ไม่ได้จริงจัง จนมาวันนึง ได้ร่วมงานกับรุ่นพี่คนนึง เป็นนักดนตรี เป็นผู้ชายตัวเล็ก คล้าย ต้า พาราด็อก ตอนแรกเราแค่กะว่าจะอ่อยๆให้ (ได้รู้จักเพราะพี่อีกคนรู้จักคนในวงนั้น แล้วก็เลยได้กินเหล้าร่วมโต๊ะกันค่ะ) เราก็มองเค้าอยู่นาน เหมือนเค้าเป็นคนติส ๆ เหล้าไม่กินก็นั่งนิ่งๆ เบ่นมือถือ แต่ไม่ได้พิมแชทนะคะ เล่นเกมส์อะไรไปเรื่อย เราก็อ่อย แบบมองเค้าเยอะๆ ให้ตาจ้องตา แล้วก็เหมือนว่าเขินเรา เวลาเค้าพูดไรกับเรา เราจะจ้องเค้า (เอาจริงๆเราเป็นคนแบบนี้อยู่แล้วแบบชอบหว่านเสน่ห์ หว่านให้ชอบแต่ไม่ได้สานต่อไร ) แล้วตอนออกมานอกร้านตอนที่จะกลับ เราเจอแมว เราทาสแมวค่ะ ก็จับแมวมาเล่น อุ้มแมว แล้วเค้าแอบถ่ายรูปเรา จู่ๆ เช้ามา แอดเฟสเรามาทแล้วส่งรูปแมวมาให้ เราก็เอาลงเฟส เค้าคุยเรื่อยๆ จนเค้าขอไลน์เราก็ให้ ไป ก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง แต่พอมาเดือนนิดๆก็คุยกันจริงจังทเรารู้สึกว่าเค้าชอบเรามากขึ้น โทรมา แอบขี่มอไซด์ตามมาส่งว่าเราถึงห้องหรือยัง (มีเพื่อนคนนึงเป็นแฟนกับคนในวงอะคะพึ่งกิ๊กๆกันดลยชวนไปบ่อย) นั่นแหละค่ะ ตามมาส่งแบบที่เราไม่รู้ตัว จนเค้าพึ่งบอก เราถึงรู้ แล้ว1เดือนก่อน เรารู้ตัว ว่าเราแอบมีใจ จากที่เราเคยหึงแฟน เรากลับไม่หึงเลย ตนแฟนสังเกตุได้ว่าเราเปลี่ยนไป เค้าตามใจเราทุกอย่าง อยากได้ไร อยากกินไร พาไปหมด เรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่กับแฟน เมื่อไหร่จะหมดวันจะได้กลับบ้าน คงามคิดตอนนั้นคือดลวมากที่คิดแบบนี้ื จนตอนกินข้าวกันทเราถ่ายรูปเค้า แล้วลงเฟส ว่าพ่อหมีพามากิน ไรประมานนี้ แล้ว สักพัก ก็มีเพื่อนเค้ามาเม้นเราว่า พี่หมีหน้าเศร้าจัง เราถึงสังเกตุเห็น ไล่ดูทุกรูปที่ถ่าย ก็เศร้าจริงๆ ตอนนั้นเรารู้สึกผิดมาก เราจะพอ เราหายไปจากนักดนตรีคนนั้นค่ะ แต่ยังเป็นเพื่อนในเฟสอยู่ เราแลเศร้าที่เรา หายไปอยู่ๆก็ขี่รถ จากกทม.ไปม่อนแจ่ม คนเดียว เรามีความรู้สึกดีๆให้เค้า บวกกับช่วงนั้นฝนตกเรายิ่งเป็นห่วง เลยทักไปหา ว่าไปทำไมอันตรายนะ เค้าอ่านแต่ไม่ตอบ เราก็โอเค ดีแล้วละ จะได้จบๆไป เราห่วงความรู้สึกแฟน แล้วก็รู้สึกผิด แต่เรากะวนกะวายใจมากนะ เราเลยโทรไป เคลียทุกอย่าง สุดท้ายเค้าบอกว่าเค้าชอบเรามาก ไม่เคยเจอใครแบบเรา เราสดใสร่าเริงอยู่ด้วยแล้วมีความสุขเป็นตัวของตัวเอง รู้ว่ายังไงเรา เค้ารอนะ รอจะเป็นคนนั้น ไรแบบนี้ เราก็ใจอ่อน ก็ยอมคุยต่อ เราก็ไม่รู้ว่าเราคิดอะไรอยู่ ทั้งๆที่เราควรจบ ตั้งแตาตอนที่เค้าเลิกตัดใจ เราก็ไม่รู้ทำไมเค้าถึงชอบเราขนาดนี้ เจอกันก็แค่อาทิตย์ละครั้ง ตอนเพื่อนไปกินเหล้าร้านที่กิ๊กมันเล่นดนตรีอยู่ ละก็ต่างคนต่างกลับบ้านตัวเอง ไม่เคยไปไหนกัน2ต่อ2 เค้าชวนอยู่นะ แต่เราไม่ไป ไม่ใช่กลัวคนเจอนะ แต่ใจเราไม่อยากไป ไม่เคยมีอะไรกัน ไม่เคยจับมือ ไม้คยไรกันเลย แค่คุยอย่างเดียวจริงๆ ทำไมถึงตัดกันยากนัก พอเราหายไป เค้าจะส่งข้อความมาตัดพ้อตลอด เราก็แบบใจอ่อนแบบสงสาร  ก็ตอบไปว่า ว่าพี่เจอคนอื่นที่ชอบไปไดเนะ ไม่ต้องรอ มัวแต่รอหนูซึ่งมันเป็นไปไม่ได้พี่อาจจะเสียโอกาสตรงนั้นไปนะ เค้าก็ไม่ไป เราไม่รู้จะทำไง พูดตรงๆเราก็ไม่กล้าอ่ะ เพราะเราก็ยังเป็นห่วงความรู้สึกเค้ายุ ใครมีอะไรแนะนำได้นะคะ แบบให้เค้า เบื่อเรา ละเป็นฝ่ายไปเอง เพราะเราใจไม่เด็ดพอ สงสารเค้า (โปรดอย่าดราม่านะคะว่านึกถึงใจแฟนบ้าง นึกใจแฟนตลอดถึงเรื่องที่บะตัดเค้าไป แต่มันทำยากค่ะ มันคือความรู้สึกอีกแบบที่ไม่ได้รับตากแฟน)