เป็นเพราะคำอธิษฐาน หรือหน้าตา หรือเพราะคน

เรามีเรื่องจะปรึกษาชาวpantipทุกคนค่ะ คือว่าเราไม่มีเรื่องดวงสมหวังในความรักซักทีเวลารักใครก็จะผิดหวังตลอดบางทีก็เกือบจะดีเกือบจะไปกันรอดแต่ก็ต้องมาตายรังที่จุดจุดเดิม บางทีเราทำตัวดีแค่ไหนโลกสวยแค่ไหน ไม่งี้เง้า ไม่เซ้าซี้ พยายามมีเหตุผลมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ แต่มันก็ยังไม่ได้ดีซักทีหรืออาจจะเป็นเพราะคำอธิษฐานที่เราเคยขอไว้ตอนเด็กคะ คือเราเคยขอพรว่าขอไม่มีคู่ขอตอนที่เราอยู่ป4 5ประมาณนี้ เพราะตอนนั้นเรารู้แค่ว่าเราติดแม่มาก เราอยากอยู่กับแม่ เราเลยขอไม่มีคู้ครองขอให้เราได้อยู่กับแม่ เราไปบอกแม่ แม่เลยบอกว่าอย่าขออย่างนั้น มันไม่ดีนะ ให้ขอเรื่องอื่น พอโตมาเราเลยขอเรื่องอื่น ขอเรื่องมีคู่ครองที่ดี แต่เราก็ไม่เคยเจอดีเลย ตั้งแต่สมัยม.ปลายเรามีรักครั้งแรกก็ตอนนี้ เราคุยกันมา3ปีแต่เรากับ จับได้ว่าเค้าคบซ้อนเค้าคุยกับรุ่นน้องที่รร.เดียวกันกับเรามาตลอด เราเสียใจมาก จนเข้ามหาวิทยาลัย ก็มีคนเข้ามานะแต่เราไม่ได้สนใจจนช่วงประมาณปี3 ปี4เรามีคนๆนึงซึ่งเป็นรุ่นพี่เราเราคุยกันมาเรื่อยๆพี่เค้าดูแลเราดีนะ จะคอยถามทุกครั้งว่าเป็นอย่างไรบ้าง เรียนเหนื่อยมั้ย คอยใส่ใจตลอด แต่แล้วมีวันนึงเราอารมณ์เสียจากที่อื่นมา มาลงใส่พี่เค้าพอดีเรารู้ว่าเราผิดวันรุ่งขึ้นเราเลยขอโทษพี่เค้าแล้วพยายามอธิบายให้พี่เค้าเข้าใจ พี่เค้าก็ฟังนะแต่แบบเย็นชามากๆเลย เหมือนพี่เค้าไม่ให้อภัยเราเลย แค่บอกครับอย่างเดียว เราเลยนำเรื่องนี้ไปปรึกษาแม่เรา แม่ก็เลยสอนว่า คนเราถ้าเค้ารักเราจริงๆต่อให้เราผิดแค่ไหนเค้าก็ต้องฟังเหตุผลเรา เวลาเรามาขอโทษ ต้องมาคุยกันปรับความเข้าใจกัน ไม่ใช่หันหลังหรือหลบหนีเลี่ยงที่จะไม่คุย ถ้าเป็นแบบนั้นแสดงว่าเค้าไม่ได้รักเราจริง เราก็เข้าใจนะเราก็เลยไม่กลับไปคุยกับพี่เค้า แล้วเราก็บอร์คทุกสิ่งอย่างที่พี่เค้าทักมา ตั้งแต่นั้นเราก็มีคนเข้ามานะแต่ไม่ได้เยอะ แต่อารมณ์แบบเข้ามาแล้วผ่านออกไป ไม่มีใครหยุดหรือใช่ซักคน จนเราอายุ25เราได้เจอได้คุยกับรุ่นพี่ที่เป็นพี่รร.เรา เราคุยกันมานานแล้ว เราก็คิดว่าพี่คนนี้จะเป็นคนที่ใช่สำหรับเรานะเพราะการคุยกันตั้งแต่วันแรกจนตอนที่ยังไม่เกิดเรื่อง เราไม่เคยทะเลาะหรือมีความคิดเห็นไม่ตรงกันเลย  กับตรงกันข้ามเข้ากันได้ดีชอบอะไรเหมือนกันหลายๆอย่างซึ่งเราไม่เคยเจอใครแบบนี้มาก่อนเลย เรายังคุยกันเลยว่าแปลกเราชอบอะไรที่เหมือนกันเลยเนาะ ซึ่งเราคิดว่าพี่เค้าเป็นคนที่ใช่สำหรับเราแน่ๆเรื่องความเป็นผู้ใหญ่ ทางความคิด ทั้งอายุโต
กว่า เราคุยกันทุกวันเรื่อยๆทั้งเช้า กลางวัน เย็น ผลัดกันปลุ๊กตอนเช้าผลัดกันชวนคุยแต่พี่เค้าจะทักมาก่อนเสมอแต่เราก็คุยกันดีนะจนมาวันจันทร์พี่เค้าบอกเราว่าพี่เค้าชอบนิสัยเรานะ เป็นเพื่อนคุยด้วยแล้วสบายใจ คำว่าเพื่อนมันทำให้เรารู้สึกว่าฮึ้ยคุยกันมาตั้งนานนี่เราเป็นได้แค่เพื่อนหรอวะ ทั้งแบบแซวๆกันงี้ เราเลยโอเค พอพี่เค้าถามสเปรคเรา เราเลยไม่ตอบเพราะเราไม่รู้จะพูดยังไง เราเลยบ่ายเบี่ยงจนวันต่อมาเราตั้งสถานะโสด พี่แกก็คงเห็นเพราะจากวันจันทร์พี่แกก็เริ่มเงียบหายไป เราเลยไปถามพี่แกว่าทำไมหายไปเป็นอะไรเปล่า พี่แกเลยบอกความจริงว่าเราตั้งสถานะ แล้วมันเตือนไม่รู้ที่พี่แกนิ่งๆเพราะเหตุนี้รึเปล่า แกก็หายไปอีกเราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆก็ยังไม่คุยอะไรมากจนวันพุธเย็นเราสังเกตุว่า พี่เค้าไม่เหมือนเมื่อก่อนที่คุยกันทุกวัน ส่งรูปภาพให้กัน ฝันดีทุกคืน เราก็ไปถามอีกเป็นอะไรไม่คุยกันเหมือนเมื่อก่อนเลยเนาะ พี่แกเลยบอกกลับเราว่า คือพี่ขอโทษนะ พี่แค่รู้สึกว่าเบื่อๆงานเบื่อตัวเอง คือ งงมาก อะไรของแกวะเนี่ย จะหาเหตุผลไม่คุยใช่ปะพุดมาเลยดีกว่าตั้งแต่ตั้งสถานะแล้ว พอมาวันนี้บอกเรื่องงานทุกทีงานแกก็ยุ่งปกติยังเห็นหัวเราะส่งนู่นนี่ได้คือรัยหรืออาจจะอีกประเด็นนึงเราเปลี่ยนภาพโปรเป็นผมสั้น หน้าเหมือนเด็กไม่ได้สวย คือเหตุนี้ด้วยเปล่าที่พี่แกชอบคนสวยอะไรงี้ คือมันเป็นคำถามมากมายอยู่ในหัวว่าเพราะอะไรคุยดีมาตลอดมาตายตรงจุดไหนหรอ เรื่องหน้าตา สเตตัสที่ลง หรืองาน คืออยากให้พูดมาตรงๆเลยดีกว่า เราเลยส่งกลับไปว่ามีอะไรก็มาเล่าหรือสบายใจเมื่อไหร่ก็มาพูดได้นะ แต่ประเด็นคือลบข้อความไลน์พี่แกละ พี่แกงงๆไม่ชัดเจนยังไงไม่รู้จับอารมณ์ไม่ถูกจริงๆ คือเราเหนื่อยอะเราทำดีที่สุดแล้วจริงๆนะทั้งๆที่บางครั้งที่คุยมันมีบางอารมณืที่นอยๆบ้างแต่เราไม่เคยพูดให้พี่แกฟังหรือทำให้รู้สึกแย่เลยนะเพราะเราเห็นว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย เราจะมองส่วนที่ดีให้กันตลอด แต่พอมาเจองี้จบเลยไม่อยากคุยแล้วพอๆได้แล้ว ได้แต่บอกกับตัวเองพอเถอะกี่คนที่เข้ามาแล้วเนี่ย เราเลยอยากรู้ว่าเราจะไม่สมหวังจริงๆใช่มั้ย เราจะเป็นแบบนี้อีกนานมั้ย หรือเป็นเพราะอะไร เราหรอ หรือคำอธิษฐาน หรือคน เราลืมบอกเราไหว้พระสวดมนต์ทุกวันใส่บาตรทุกวันเผื่อสิ่งที่ขอจะลบไปได้ แล้วเราก็ไปขอให้มีคู่ใหม่ในวัดที่เราจำได้แต่ก็ยังไม่เป็นผล ดูแววแล้วเราคงจะยากคงไม่ได้เป็นเหมือนน้องเราที่แต่งงานแล้วและจะเจอคนดีๆคบกันนานๆรับในแบบที่เป็นได้ เราถามหน่อยนะถ้าเราไร้วี่แววคู่ครองงี้ถ้าวันนึงเราอยากใส่แหวนนิ้วนางข้างซ้ายเราจะใส่ได้มั้ยเพราะดูท่าไม่มีวี่แววว่าจะไปถึงจุดที่น้องเราผ่านไปแล้วช่วยบอกเราหน่อยทำไงดีหรือ ใครมีหมอดูแม่นๆแนะนำก็บอกเราได้นะว่ามันเกิดขึ้นจากอะไรเราถึงเจอแบบนี้ทุกที เราเหนื่อยนับ1ใหม่แล้วค่ะ  ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่