คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ผมใช้ EPL8 ( และกำลังรอดูราคา กับ สเปคของ EM5 Mark III ) .....
โอลิมปัส เป็นกล้องใน ฟอร์แมทไมโครโฟร์เติร์ท จะให้ไฟล์ขนาดเล็ก และ คุณภาพต่ำ ซึ่งทำให้เอาไปใช้งานต่อในการแต่งภาพ ได้ไม่ดีเท่า เซนเซอร์ใหญ่ๆ ดังนั้นการใช้งานจึงแค่การ ถ่ายเก็บเอาไว้ดูเล่น ( แต่ก็ แอบๆ เทพได้ไม่น้อยหน้าใคร ) แล้วเมื่อเอาไปเปรียบเทียบในท้องตลาดแล้ว การใช้งานจึงอยู่ในกลุ่มเดียวกับ กล้องคอมแพค กับ กล้องโทรศัพท์มือถือ เสียมากกว่า คนที่ใช้งาน โอลิมปัส จึงมักจะมีเพียงแค่ นักท่องเที่ยว ที่ไม่สนใจเรื่องราวในวงการกล้อง กับ คนเล่นกล้องที่มีกล้องอื่นๆ คู่กันอยู่ แล้วเก็บกล้องนี้เอาไว้ใช้ในกรณีอยากใช้ชีวิตไปเที่ยวแบบชิวๆ ไม่ได้เอาสาระอะไรมากกับการถ่ายภาพ
กล้องนี้ มีข้อดี คือ ตัวเล็ก พกพาง่าย ราคาถูกที่สุด ( รวมทั้งระบบ ) ใช้งานง่าย สะดวก รวดเร็ว โฟกัสไว โฟกัสแม่น เหมาะแก่การใช้งานแบบนักท่องเที่ยวที่ไปเที่ยวแล้วพกกล้องไปเก็บภาพ มีระบบกันสั่นในทุกระดับชั้น ทำให้ มือกากๆ ก็สามารถเอามาถ่ายภาพได้สวย ..... คือ คนที่ใช้กล้องนี้ คอนเซปของมัน จะเป็นการ ไปเที่ยว ใช้ชีวิตง่ายๆ แล้วได้ภาพที่เราประทับใจกลับมา ด้วยราคาเบาๆ การถ่ายภาพเป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับคนที่ไม่คิดอยากจะเป็น เทพระดับสูงในการถ่ายภาพ แต่ก็ยังได้ภาพที่ สูงกว่าการใช้ กล้องคอมแพค และ มือถือ ถ่าย ( ในราคา คอมแพค - มือถือ และ การพกพาที่ยากขึ้นอีกแค่นิดเดียว เนื่องจากกล้องนี้ มีราคาถูกที่สุด เมื่อเทียบกับ สเปคกล้อง - เลนส์ ที่ได้ )
กล้องใหญ่ๆ จะมีปัญหาเรื่อง ราคา ที่สูงกว่ามาก .... น้ำหนักที่เยอะกว่ามาก .... การใช้งานที่ลำบากกว่ามาก .... ความเร็วในการจับโฟกัสที่ช้ากว่ามาก .... จึงเป็นเหตุให้มักจะเสียอารมณ์เวลาไปเที่ยว เมื่อเราต้องการภาพให้ได้ หรือ พลาดฉ๊อตเด็ดไป แล้วต้องพยายามยืนรออยู่อย่างนั้นจนกว่าจะได้ภาพ สุดท้ายกลายเป็นว่า เหมือนเราไม่ได้เที่ยว ( แต่กล้องนี้ ยังไงก็ได้ภาพ ) .... ซึ่งหากใครที่เป็นนักท่องเที่ยวจะเจอปัญหานี้ คือ เที่ยวไม่สนุก ถ้าเราจะเอาภาพให้ได้ เพราะเราต้องมามัวยืนรอเก็บภาพให้ได้ หรือ รู้สึกเสียดายการไปเที่ยว เพราะกล้องไม่สามารถเก็บภาพตรงนั้นได้ ( เนื่องจาก กล้องประสิทธิภาพไม่ถึง หรือ กล้องใช้งานลำบากเกินไปจนเก็บภาพไม่ทัน ) .... กับกรณี เราไปเที่ยว มีปฏิสัมพันธ์กับผู้คน สิ่งแวดล้อมรอบข้างอยู่ด้วยอารมณ์คนไปเที่ยวอย่างสนุกสนาน แล้วการยกกล้องมาถ่ายภาพทำให้ สถาณการณ์เปลี่ยนไปจนความสนุกของการท่องเที่ยวหมดไป
เช่น .... พอเรายกกล้องขึ้นมาถ่ายแล้วคนเดินหนีเรา .... กล้องมีขนาดใหญ่ เทอะทะ ทำให้เราเคลื่อนไหวลำบาก ต้องระวังกล้อง จนกลายเป็นขีดจำกัดที่เราจะลุยเข้าไปเที่ยว ..... กำลังคุยกันดีๆ ทำกิจกรรมอยู่ดีๆ แล้วยกกล้องขึ้นมาถ่าย ก็ต้องหยุดคุย หยุดทำกิจกรรมกัน เป็นเวลานานๆ เพื่อถ่ายภาพ ( ถ้าได้กล้องเร็วๆ ยกปุ๊บเก็บภาพได้ปั๊บ ไม่เสียอารมณ์ หรือ ต้องหยุดกิจกรรมนั้นก่อนชั่วคราว หรือ คนอื่นยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่า เรากำลังถ่ายภาพอยู่ ) .... เราต้องหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่เพื่อรวบรวมสมาธิมาถ่ายภาพ แต่กล้องนี้ มีระบบกันสั่นที่ดี และ ถ่ายภาพได้เร็ว ทำให้บ่อยครั้งที่เรา ถ่ายภาพขณะทำกิจกรรม หรือ มีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมที่เราไปเที่ยว
ข้อเสีย คือ ไฟล์ขนาดเล็ก จึงทำให้คุณภาพไฟล์ต่ำ เอาไปเล่นต่อ เอาไปแต่งในแบบที่นักเล่นกล้อง ตากล้องระดับสูงๆ เขาชอบเล่น ชอบทำทำได้ไม่ดี
คนที่จะเลือกกล้องนี้ จึงมองตัวเลือกเอาไว้ 3 ตัว คือ
1. กล้องคอมแพค ..... แต่ติดปัญหาเรื่อง เลนส์ ที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ทำให้ต้องติดอยู่กับข้อจำกัดบางอย่างของการถ่ายภาพในบางช่วง ที่ กล้องคอมแพค ไม่สามารถทำให้เราได้ กับ คุณภาพไฟล์ที่ด้อยกว่ากล้อง โอลิมปัส ซึ่งหากเราอยากเอาภาพไปใช้งานแบบจริงๆ จังๆ เป็นงาน เป็นการ กล้องคอมแพคตอบโจทย์นี้ได้ยาก
2. กล้องโทรศัพท์มือถือ ..... แม้จะเป็นเรื่องที่ง่ายที่สุดในการพกพา - ใช้งานกล้อง แต่ก็ติดด้วยขีดจำกัดของ ระบบเลนส์ และ คุณภาพไฟล์ ที่ด้อยกว่าเขาเยอะมากๆ
3. ตัวล่างๆ ของ ขนาดเซนเซอร์อื่นๆ .... ซึ่งคนที่เล่นตัวพวกนี้ส่วนใหญ่ก็จะมองว่า กรุจะเป็นเทพในการถ่ายภาพให้ได้ จึงเริ่มหัดจากตัวเล็กๆ ไปก่อนแล้วขยับขึ้นไประดับสูงๆ ทีหลังเมื่อถึงเวลา ....... กับ ถูกเขาป้ายยา จูงไปเข้านิกายกล้องตนเอง แล้วต้องจำใจติดอยู่ตรงนั้นไปไหนไม่ได้ หลายๆ คนเป็นแค่มือแบบผม ที่ไม่ได้คิดจะพัฒนาการเล่นกล้องให้สูงส่งอะไรนักหรอก ซึ่งเอาเข้าจริงๆ การไปเล่นตรงนั้นมันทำให้การถ่ายภาพเป็นเรื่องยุ่งยากในชีวิตเขาไปเลยด้วยซ้ำ ( เพราะกล้องไม่ตอบโจทย์ กล้องใช้งานยุ่งยาก ) สุดกล้องกลายเป็นอะไรที่คิดผิดถนัด รู้งี้ซื้อมือถือราคาแพงๆ ไปเลยดีกว่า ( สำหรับคนจนๆ ) .... กับ .... ก้อนอะไรไม่รู้ที่ทิ้งไว้ในตู้ ( สำหรับ คนรวย )
โอลิมปัส เป็นกล้องใน ฟอร์แมทไมโครโฟร์เติร์ท จะให้ไฟล์ขนาดเล็ก และ คุณภาพต่ำ ซึ่งทำให้เอาไปใช้งานต่อในการแต่งภาพ ได้ไม่ดีเท่า เซนเซอร์ใหญ่ๆ ดังนั้นการใช้งานจึงแค่การ ถ่ายเก็บเอาไว้ดูเล่น ( แต่ก็ แอบๆ เทพได้ไม่น้อยหน้าใคร ) แล้วเมื่อเอาไปเปรียบเทียบในท้องตลาดแล้ว การใช้งานจึงอยู่ในกลุ่มเดียวกับ กล้องคอมแพค กับ กล้องโทรศัพท์มือถือ เสียมากกว่า คนที่ใช้งาน โอลิมปัส จึงมักจะมีเพียงแค่ นักท่องเที่ยว ที่ไม่สนใจเรื่องราวในวงการกล้อง กับ คนเล่นกล้องที่มีกล้องอื่นๆ คู่กันอยู่ แล้วเก็บกล้องนี้เอาไว้ใช้ในกรณีอยากใช้ชีวิตไปเที่ยวแบบชิวๆ ไม่ได้เอาสาระอะไรมากกับการถ่ายภาพ
กล้องนี้ มีข้อดี คือ ตัวเล็ก พกพาง่าย ราคาถูกที่สุด ( รวมทั้งระบบ ) ใช้งานง่าย สะดวก รวดเร็ว โฟกัสไว โฟกัสแม่น เหมาะแก่การใช้งานแบบนักท่องเที่ยวที่ไปเที่ยวแล้วพกกล้องไปเก็บภาพ มีระบบกันสั่นในทุกระดับชั้น ทำให้ มือกากๆ ก็สามารถเอามาถ่ายภาพได้สวย ..... คือ คนที่ใช้กล้องนี้ คอนเซปของมัน จะเป็นการ ไปเที่ยว ใช้ชีวิตง่ายๆ แล้วได้ภาพที่เราประทับใจกลับมา ด้วยราคาเบาๆ การถ่ายภาพเป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับคนที่ไม่คิดอยากจะเป็น เทพระดับสูงในการถ่ายภาพ แต่ก็ยังได้ภาพที่ สูงกว่าการใช้ กล้องคอมแพค และ มือถือ ถ่าย ( ในราคา คอมแพค - มือถือ และ การพกพาที่ยากขึ้นอีกแค่นิดเดียว เนื่องจากกล้องนี้ มีราคาถูกที่สุด เมื่อเทียบกับ สเปคกล้อง - เลนส์ ที่ได้ )
กล้องใหญ่ๆ จะมีปัญหาเรื่อง ราคา ที่สูงกว่ามาก .... น้ำหนักที่เยอะกว่ามาก .... การใช้งานที่ลำบากกว่ามาก .... ความเร็วในการจับโฟกัสที่ช้ากว่ามาก .... จึงเป็นเหตุให้มักจะเสียอารมณ์เวลาไปเที่ยว เมื่อเราต้องการภาพให้ได้ หรือ พลาดฉ๊อตเด็ดไป แล้วต้องพยายามยืนรออยู่อย่างนั้นจนกว่าจะได้ภาพ สุดท้ายกลายเป็นว่า เหมือนเราไม่ได้เที่ยว ( แต่กล้องนี้ ยังไงก็ได้ภาพ ) .... ซึ่งหากใครที่เป็นนักท่องเที่ยวจะเจอปัญหานี้ คือ เที่ยวไม่สนุก ถ้าเราจะเอาภาพให้ได้ เพราะเราต้องมามัวยืนรอเก็บภาพให้ได้ หรือ รู้สึกเสียดายการไปเที่ยว เพราะกล้องไม่สามารถเก็บภาพตรงนั้นได้ ( เนื่องจาก กล้องประสิทธิภาพไม่ถึง หรือ กล้องใช้งานลำบากเกินไปจนเก็บภาพไม่ทัน ) .... กับกรณี เราไปเที่ยว มีปฏิสัมพันธ์กับผู้คน สิ่งแวดล้อมรอบข้างอยู่ด้วยอารมณ์คนไปเที่ยวอย่างสนุกสนาน แล้วการยกกล้องมาถ่ายภาพทำให้ สถาณการณ์เปลี่ยนไปจนความสนุกของการท่องเที่ยวหมดไป
เช่น .... พอเรายกกล้องขึ้นมาถ่ายแล้วคนเดินหนีเรา .... กล้องมีขนาดใหญ่ เทอะทะ ทำให้เราเคลื่อนไหวลำบาก ต้องระวังกล้อง จนกลายเป็นขีดจำกัดที่เราจะลุยเข้าไปเที่ยว ..... กำลังคุยกันดีๆ ทำกิจกรรมอยู่ดีๆ แล้วยกกล้องขึ้นมาถ่าย ก็ต้องหยุดคุย หยุดทำกิจกรรมกัน เป็นเวลานานๆ เพื่อถ่ายภาพ ( ถ้าได้กล้องเร็วๆ ยกปุ๊บเก็บภาพได้ปั๊บ ไม่เสียอารมณ์ หรือ ต้องหยุดกิจกรรมนั้นก่อนชั่วคราว หรือ คนอื่นยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่า เรากำลังถ่ายภาพอยู่ ) .... เราต้องหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่เพื่อรวบรวมสมาธิมาถ่ายภาพ แต่กล้องนี้ มีระบบกันสั่นที่ดี และ ถ่ายภาพได้เร็ว ทำให้บ่อยครั้งที่เรา ถ่ายภาพขณะทำกิจกรรม หรือ มีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมที่เราไปเที่ยว
ข้อเสีย คือ ไฟล์ขนาดเล็ก จึงทำให้คุณภาพไฟล์ต่ำ เอาไปเล่นต่อ เอาไปแต่งในแบบที่นักเล่นกล้อง ตากล้องระดับสูงๆ เขาชอบเล่น ชอบทำทำได้ไม่ดี
คนที่จะเลือกกล้องนี้ จึงมองตัวเลือกเอาไว้ 3 ตัว คือ
1. กล้องคอมแพค ..... แต่ติดปัญหาเรื่อง เลนส์ ที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ทำให้ต้องติดอยู่กับข้อจำกัดบางอย่างของการถ่ายภาพในบางช่วง ที่ กล้องคอมแพค ไม่สามารถทำให้เราได้ กับ คุณภาพไฟล์ที่ด้อยกว่ากล้อง โอลิมปัส ซึ่งหากเราอยากเอาภาพไปใช้งานแบบจริงๆ จังๆ เป็นงาน เป็นการ กล้องคอมแพคตอบโจทย์นี้ได้ยาก
2. กล้องโทรศัพท์มือถือ ..... แม้จะเป็นเรื่องที่ง่ายที่สุดในการพกพา - ใช้งานกล้อง แต่ก็ติดด้วยขีดจำกัดของ ระบบเลนส์ และ คุณภาพไฟล์ ที่ด้อยกว่าเขาเยอะมากๆ
3. ตัวล่างๆ ของ ขนาดเซนเซอร์อื่นๆ .... ซึ่งคนที่เล่นตัวพวกนี้ส่วนใหญ่ก็จะมองว่า กรุจะเป็นเทพในการถ่ายภาพให้ได้ จึงเริ่มหัดจากตัวเล็กๆ ไปก่อนแล้วขยับขึ้นไประดับสูงๆ ทีหลังเมื่อถึงเวลา ....... กับ ถูกเขาป้ายยา จูงไปเข้านิกายกล้องตนเอง แล้วต้องจำใจติดอยู่ตรงนั้นไปไหนไม่ได้ หลายๆ คนเป็นแค่มือแบบผม ที่ไม่ได้คิดจะพัฒนาการเล่นกล้องให้สูงส่งอะไรนักหรอก ซึ่งเอาเข้าจริงๆ การไปเล่นตรงนั้นมันทำให้การถ่ายภาพเป็นเรื่องยุ่งยากในชีวิตเขาไปเลยด้วยซ้ำ ( เพราะกล้องไม่ตอบโจทย์ กล้องใช้งานยุ่งยาก ) สุดกล้องกลายเป็นอะไรที่คิดผิดถนัด รู้งี้ซื้อมือถือราคาแพงๆ ไปเลยดีกว่า ( สำหรับคนจนๆ ) .... กับ .... ก้อนอะไรไม่รู้ที่ทิ้งไว้ในตู้ ( สำหรับ คนรวย )
แสดงความคิดเห็น
กล้อง olympus ดีมั๊ยคะ