ตอนแรกคิดว่าไม่กลัวหรอกค่ะ จนมีครั้งนึงที่เรากินปลาทูแล้วรู้สึกกลัวค่ะ และก็นั่งคิดตรงนั้นว่า เอ๊... เรากลัวทุกครั้งที่กินปลาเลยปล่าว ผลออกมาคือใช่ค่ะ ถ้าปลาทอดนี่ยังพอกินได้เพราะมันดูไม่เหมือนปลา แต่ถ้าเป็นปลานึ่งหรือปลาไม่สุกไม่ได้เลยค่ะ รู้สึกว่าที่เรายังนิ่งๆพอเจอปลานี่คือพยายามควบคุมอารมณ์ค่ะ เหมือนบอกตัวเองไว้ว่า เราไม่ได้กลัว เราไม่ได้กลัว แต่ความเป็นจริงขาสั่นค่ะ มือก็สั่นเหมือนโกหกตัวเองอยู่เลยว่าไม่กลัวปลา แต่ใจจริงกลัวโครตๆ555+

เรื่องมันน่าจะเกิดจากตอนเด็กๆเลยที่แม่เลี้ยงปลาแล้วให้เปลี่ยนน้ำปลาหางนกยูง ตอนเราเปลี่ยนอยู่ดีๆปลาก็กระโดดมาโดนมือเรา แล้วมันติดหนึบที่มือเลย ฮืออออ สัมผัสแรกคือแบบขนลุกเลย อธิบายไม่ถูก แล้วเราก็สะบัดมือจนมือแทบหลุดเลยมั้ง ปลาที่ติดอยู่ก็กระเด็นไปตกในดินค่ะ ตอนนั้นรู้สึกผิดที่ทำร้ายสัตว์มากๆเลยอ่ะ เราโลกสวยไง รักสัตว์ไม่อยากทำร้ายมัน และก็กลัวเวลาเดียวกัน จำได้ว่าฝันว่าปลามันมาหลอกหลอน น่ากลัวมาก TT 

ความรู้สึกตอนนั้นยังอยู่จนถึงตอนนี้ค่ะ และความชิหายก็มาเยือนตรงที่เราเรียนเสริมวาดรูป ครูให้วาดรูปมาให้ครูดูก่อนว่าฝีมือแค่ไหน สิ่งที่ครูให้วาด คือปลากัดค่ะ ปลาเหมือนจริงค่ะ.. ถ้าเป็นปลาแบบตัวการ์ตูนที่เคยวาดว่าไปอย่าง แต่ให้วาดแบบจริง ลงสีด้วย แค่ค้นรูปดูก็แย่แล้ว ต้องมานั่งวาดมันด้วยหรอเนี่ย เลยมาขอวิธีแก้ค่ะ แค่มองปลาก็วิงเวียนหัวคล้ายจะเป็นลม ใช้ สเต็ปซิ-- แค่กๆๆๆ หยอกๆค่ะ ฝากบอกวิธีแก้ด้วยนะคะ