ตามหัวข้อเลยครับ ผมอยู่กินกับแฟนผมมา 11 ปี ผมไม่เคยเบื่อเธอเลย
วันแรกที่คบกัน ผมทำยังไง ทุกวันนี้ผมก็ยังทำอย่างนั้น
ต้องกอดต้องหยอกต้องหอมแก้มเธอเล่น ทุกๆวัน ทำไมผมถึงไม่เบื่อ บอกรักเธอบ้างในบางโอกาส
ผมทำทุกๆวันให้เหมือนกับตอนที่เราคบกันแรกๆ
แต่พอยิ่งนานวันเธอก็เปลี่ยนไป
ผมก็เข้าใจเราอยู่ด้วยกันมานาน
แต่บางครั้ง ผมก็อยากโดนเธอกอดโดนเธอหอมแก้มบ้าง บอกรักบ้างก็ดี ให้กำลังใจในการทำงานหน่อยก็ได้
เวลานอนไม่เคยโดนเธอกอดเลย ถ้าไม่จับมือเธอมากอดเอง ทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอก็นอนกอด เธอก็หอมแก้มผม สวีทหวานกันตามปกติ แต่มันเป็นแค่ช่วง 3 ปีแรก
บางทีผมก็รู้สึกเหงานะ อยากได้กำลังใจบ้างเล็กๆน้อยๆ ทำให้เขาอยู่ฝ่ายเดียวไม่เคยโดนเขาทำกลับมาให้บ้างเลย จนบางทีผมเคยคิดนะว่าจะมีเมียน้อย เพื่อที่จะมาเติมเต็มส่วนที่มันขาดไป ไม่รู้ว่าผมคิดถูกหรือว่าผมคิดผิดที่คิดแบบนี้
มีชีวิตคู่เพื่อนๆพี่ๆท่านไหน เป็นแบบนี้บ้างครับ
ทำไมแฟนกันอยู่ด้วยกันไปนานๆถึงต้องเบื่อกัน?
วันแรกที่คบกัน ผมทำยังไง ทุกวันนี้ผมก็ยังทำอย่างนั้น
ต้องกอดต้องหยอกต้องหอมแก้มเธอเล่น ทุกๆวัน ทำไมผมถึงไม่เบื่อ บอกรักเธอบ้างในบางโอกาส
ผมทำทุกๆวันให้เหมือนกับตอนที่เราคบกันแรกๆ
แต่พอยิ่งนานวันเธอก็เปลี่ยนไป
ผมก็เข้าใจเราอยู่ด้วยกันมานาน
แต่บางครั้ง ผมก็อยากโดนเธอกอดโดนเธอหอมแก้มบ้าง บอกรักบ้างก็ดี ให้กำลังใจในการทำงานหน่อยก็ได้
เวลานอนไม่เคยโดนเธอกอดเลย ถ้าไม่จับมือเธอมากอดเอง ทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอก็นอนกอด เธอก็หอมแก้มผม สวีทหวานกันตามปกติ แต่มันเป็นแค่ช่วง 3 ปีแรก
บางทีผมก็รู้สึกเหงานะ อยากได้กำลังใจบ้างเล็กๆน้อยๆ ทำให้เขาอยู่ฝ่ายเดียวไม่เคยโดนเขาทำกลับมาให้บ้างเลย จนบางทีผมเคยคิดนะว่าจะมีเมียน้อย เพื่อที่จะมาเติมเต็มส่วนที่มันขาดไป ไม่รู้ว่าผมคิดถูกหรือว่าผมคิดผิดที่คิดแบบนี้
มีชีวิตคู่เพื่อนๆพี่ๆท่านไหน เป็นแบบนี้บ้างครับ