https://youtu.be/i97I3KIsAZI?si=S5LrCqloQWk0AaUt เชี่ยยย โคตรซึ้ง หาตั้งนานไอช็อตแหวนบนเพดาน ขนาดไม่มีให้ตาย ยังเศร้า

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ยังเป็นวัยรุ่นอยู่ค่ะ เจ็บมากๆเลยค่ะ ไม่ไหวเลยจริงๆ ไม่รู้ต้องเริ่มยอมรับยังไง ต้องเจอหน้าเค้าอีกสามปีเลยค่ะ ไม่ไหวเลยจริงๆค่ะ พังไม่เหลือชิ้นดีเลย วันก่อนยังรักกันอยู่ มาอีกวันเ

จนมาถึงสุดท้าย เขาก็จะไปจากผม ผมทำใจไม่ได้เลยครับ ผมให้เขาทุกอย่างดูแลดีทุกอย่าง แต่เขาบอกเป็นแค่พี่น้อง พอมาถึงวันนี้ เขาบอกเราไม่ต้องรู้จักกันอีกดีกว่า ผมมันทั้งเจ็บ ทำไมเขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้

เพราะ...ฉันรักเขา (ถามตัวเองหลายร้อยรอบแล้ว) แต่เขาเริ่มหายไปแล้ว สิ่งที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน กำลังเริ่มกลายเป็นความทรงจำเก่าๆ เจ็บว่ะ...เจ็บตรงหัวใจ

ตามหัวข้อเลยค่ะอยากมีแฟนที่อยู่ไกลๆแต่ไม่เคยออกจากบ้าน คุยกันในแอพก็ไม่รู้สึกเหมือนมันตายด้านเรื่องนี้ไปแล้วอยากรู้สึกใจเต้นเหมือน14อีกครั้ง

รู้สึกวนเวียนคิดถึง เข้าไปดูอยู่แต่ไลน์เค้าทั้งวัน รู้สึกอยากอธิบาย อยากคุย แต่ไปไล่ย้อนดูที่เคยๆคุยกัน ทำให้คิดได้ว่าเค้าไม่ได้สนใจ หรือแคร์อะไรเราเลย ก็จะวนกลับมาบอกตัวเองว่า พอๆๆๆ หยุดดู หยุดส่อง ล

แฟนบอกไม่ได้รู้สึกเหมือนเดิมแล้ว ความสัมพันธ์มันตันอยากหยุดความสัมพันธ์ แต่เรายังอยากอยู่ทำยังไงดีครับ

ผมไม่รู้ว่าความคิดแบบนี้คืออะไร ไม่รู้ว่ารักหรือเกรียด หลง หรือว่าเกิดอะไรขึ้นในใจ คือคิดถึงแต่เพื่อนร่วมงาน ผญ.คนนึง (คนเดียวกับที่ผมเคยตั้งกระทู้ถามก่อนหน้านี้) แรกๆ ก็รู้สึกดีที่ได้คิดถึงเค้า แต่

เวลาเราเห็นสิ่งของบางสิ่ง แล้วทำให้นึกถึงใครบางคน ของธรรมดาๆที่บางคนเห็นแล้วเฉยๆมาก แต่สำหรับเรามีเรื่องราวและความทรงจำของใครบางคนซ่อนอยู่ ทุกคนเคยมีสิ่งของสิ่งนั้นไหมครับ