ช่วงนี้แวะมาทำงานที่ กทม. ก็ได้มีโอกาสไปเยี่ยมลูกของเพื่อนๆ 

สิ่งที่ตามมา นอกจากความสนุกสนาน ก็คือ .. คำถามคาใจ

"ไม่คิดจะมีลูกบ้างหรอ".....เป็นคำถามที่เจ็บร้าวไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ5555

แต่จะมีได้ไง เพราะยังหา.. ไม่ได้เลย ....

คนส่วนใหญ่ก็คิดว่า เราพร้อมขนาดนี้ ดีประมาณนี้ คุณสมบัติจัดว่าอยู่ในมาตรฐานที่สูงทีเดียว แต่ทำไมไม่มีลูกซะที

..........อยากตะโกนให้ก้องฟ้า..ว่า...โสดดดดดดดดดดดดจ้า!!!.....

ล่าสุดคือ...อดีตคนที่เคยคุยด้วย....โทรมา...

แล้วพูดประโยคเดิมๆที่ไม่อยากได้ยินอีกแล้ว(เพราะนี่คือ ผู้ชายคนที่ 5 ที่เราลองเปิดใจคุยไม่ถึง 1 เดือน ก็แยกย้าย เพราะประโยคนี้)
..ประโยคที่ว่า...."เธออยู่สูงเกินไป".....นี่คุณคะ..ตึกทำงานอิฉันสูงที่สุดก็ห้าชั้น..ไม่ได้สูงสักเท่าไหร่เลย

ทำไมผู้ชายเป็นแบบนี้ตลอดเลย....ผู้ชายกล้าๆหายไปไหนกันหมด
เราใจดี...พูดเพราะ...ไม่เรื่องเยอะ...ตั้งใจทำงาน...สงสัยจะต้องเก็บเงินสร้างบ้านบนคานทองฝังเพชรจริงๆซะแล้ว

ที่พิมพ์ยาวๆ....แค่จะถามว่า....คุณจัดการกับคำถามเหล่านั้นยังไง
จะแต่งยังไง..ในเมื่อไม่มีใครกล้าจีบจริงๆจังๆซะที

เพื่อนโสดก็หมดละเนี๊ยะ!!!!