มันเคยมีคำกล่าวว่า คุณจะหยุดตอนตัวเองเป็นฮีโร หรือไปต่อจนวันที่คุณกลายเป็นผู้ร้าย?

เธอเลือกที่จะหยุดตอนเป็นคาลิซีผู้ยิ่งใหญ่ได้ แต่เธอไม่หยุด เพราะเธอต้องการปลดปล่อยผู้คนที่เป็นทาส นั่นคือเจตนาที่ดีของเธอ

เธอเลือกที่จะหยุดตอนปลดแอกเหล่าทาสได้ แต่เธอเลือกที่จะไปต่อ เพราะเธอคิดว่าผู้คนในทวีปนี้ยังรอเธอ และเธอทำสิ่งที่ถูกต้อง

เธอเลือกที่จะครองอาณาจักรทางฝั่งเอซซอสอย่างสงบสุขได้ เป็นราชินีของเหล่าทาสและเสรีชน เป็นมารดาเหล่ามังกร และคาลิซีผู้ยิ่งใหญ่
แต่เธอเลือกที่จะไปต่อ เพื่อบัลลังก์ที่เธอเองก็ไม่รู้ว่ามันหน้าตาเป็นยังไง  และเพื่อปกครองบ้านเมืองที่เธอจำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ

หลังจากชนะศึก WW เธอเลือกที่จะปกครองดราก้อนสโตนหรือเมืองในอานัติได้ ตั้งทัพตั้งรกราก  
ใช้ชีวิตในนามราชินีมังกรผู้ช่วยเหลือมวลมนุษย์  เป็นวีรสตรี เป็นตำนานทาร์แกเรียนผู้เปี่ยมเมตตา
และยังมีผู้คนใต้ปกครองพร้อมพันธมิตรมากมาย  หากภายภาคหน้า เธอและเหล่าพันธมิตรพร้อม ค่อยชิงคิงส์แลนดิ้งมาก็ยังไม่สาย
แต่เธอเลือกที่จะไม่หยุด  เลือกที่จะหักหาญเอาด้วยกำลังและความเร่งรีบ  

หลังจากตีเมืองได้ ทหารและประชาชนยอมแพ้ เธอเลือกที่จะหยุด และรับตำแหน่งที่เธอเฝ้าปรารถนามาตลอดชีวิตได้อย่างสวยงาม
เลือกที่จะเป็นราชินีของเมืองที่ยังมีคนเหลืออยู่ได้  แต่เธอเลือกที่จะสังหารผู้ทุกผู้คนที่ขวางหน้า ไม่เว้นแม้กระทั่งทหารฝ่ายตัวเองที่โดนลูกหลง

สุดท้ายแล้ว แม้จะได้บัลลังก์มาครอง ได้เศษเมืองที่เหลือแค่ซากศพและเถ้าถ่าน  เธอก็เลือกที่จะจบการนองเลือดและเริ่มต้นใหม่ได้
แต่เธอก็ยังคงไม่หยุดยั้ง  จนกว่าทุกคนบนโลกมาสยบแทบเท้าเธอ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าแค่สยบนี่พอหรือเปล่า เพราะชาวเมืองคิงส์แลนดิ้งที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่
หรือทหารชั้นปลายแถวที่ตกเป็นเชลยก็ยอมศิโรราบแล้วเหมือนกัน

โดยส่วนตัว เส้นเรื่องฝั้งเอซซอสตอนแดนี่กำลังตั้งตัวขึ้นมา เป็นอีกเส้นเรื่องที่ผมชอบมาก
ไม่ว่าคนช่วงนั้นจะค่อนขอดว่าเธอเติมทรูมาขนาดไหน ชนะได้ด้วยโชคตลอด แต่ผมก็ถือว่าเธอคือสาวน้อยมหัศจรรย์
เป็นคนที่ผ่านการล้มลุกคลุกคลานมามาก เป็นคนที่น่าเอาใจช่วยที่สุด  

แต่น่าเสียดายที่แดนี่คนนั้น กับแดนี่คนปัจจุบันเป็นคนละคนกันไปแล้ว  
เราต้องยอมรับว่า ไม่ว่าเราจะเคยเอาใจช่วยเธอขนาดไหน ไม่ว่าเธอจะน่าสงสารยังไง
แต่เธอไม่ใช่ราชินีสาวผู้เปี่ยมเมตตาคนนั้นอีกแล้ว

แดนี่ยอมแลกทุกอย่างจริง ยอมเสียสละจริง
แต่ใช่ว่าเธอให้เปล่าเสียหน่อย เธอทำเพื่อบรรลุความปรารถนาของเธอ
แต่ความปราถนาของเธอคืออะไร?

เก้าอี้เหล็กเบี้ยวๆตัวนึง ที่หมดความหมายเมื่อเจอไฟเผา
หรือสิทธิ์การปกครองเมือง ที่เธอพึ่งจะเผาทิ้งไม่เหลือซาก
หรือการยอมรับจากผู้คนทั้งแผ่นดิน  ที่เธอไม่มีวันได้มาจากการฆ่าฟันไม่รู้จบแบบนี้

แดนี่เป็นตัวละครที่น่าสงสารครับ  แต่น่าสงสารในแง่ที่เธอสามารถคว้าได้ทุกอย่าง แต่เธอไม่ได้เห็นค่าของมัน
แต่กลับไปไล่ตามความต้องการที่มันจับต้องไม่ได้
ยอมเสียทุกสิ่งทุกอย่าง ฆ่าทุกคนที่ขัดขวาง เพื่อต้องการโลกที่ดีกว่า
แล้วมันคืออะไร เธอก็ยังไม่รู้

ในเมื่อเธอปรารถนาสิ่งที่มันไม่มีอยู่จริง เธอจึงต้องตายโดยไม่ได้อะไรสักอย่าง
ไม่ว่าจะความรัก ความนับถือ ที่เธอเคยได้มามากมาย

สุดท้าย แทนที่เธอจะได้ชื่อว่าวีรสตรีมังกร  เธอก็จะถูกเล่าขายว่าเป็นราชินีบ้าคลั่ง ผู้ฆ่าคนทั้งเมืองแบบไร้เหตุผล
แต่อย่าลืมว่านั่นคือการเลือกของเธอเอง