ส่วนใหญ่ก็หลุดไปตามลานประมูลครับ  อีกส่วนก็ตามเต๊นท์รถที่ไปดักตามลานประมูล
ต่อมาอีกทอดนึงครับ  
แต่ผมเคยอยู่ในวงการนี้มาก่อน บอกเลยว่าที่ราคามันถูกเพราะรถที่สมบูรณ์มันน้อย
100 คัน มีดีๆหลุดมาไม่ถึง 20คัน ให้คนแย่งกัน แล้วที่แย่งกันได้ส่วนใหญ่พวกพ่อค้ารถ

ที่เหลืออีก80คัน  สภาพเอาไปก็ซ่อมเพียบครับ  บางคันกว่าจะตามยึดมาได้
ไปจอดซ่อนที่ไหนไม่รู้เป็นเดือน  หลายๆคันกว่าจะเคลียร์เอกสารเสร็จพร้อมขาย
พร้อมโอนได้ก็ต้องจอดรอตากแดดตากฝนเป็นเดือนกว่าจะเอาออกขายออกประมูล
ดังนั้นสภาพรถและราคารถยึด มันจะขายในราคาสภาพนางฟ้าได้ยังไงล่ะครับ

นี่ยังไม่นับพวกคันที่ประมูลหลายรอบก็ไม่ออกสักที  บางคันปีนึงก็ไม่ออก
แล้วอย่างที่ทราบ รถจอดไม่ได้ใช้งานนานตากลมตากแดด สภาพมันก็จะแย่ลงเรื่อยๆ
ราคาก็ตกลงไปเรื่อยๆฮวบๆ   ถึงเวลาออกประมูลก็จับล้างใหญ่ ดูดฝุ่น  
พวกของเหลวถ้าขาดก็เติมๆให้มันได้ระดับไม่เปลี่ยนถ่าย ตรงเกรดรึเปล่าอย่าได้ถาม

คนได้รถไปได้ไปราคาถูกจริง แต่กว่าจะเอาขับได้จริงจังต้องเก็บงานเยอะครับ
ช่วงล่าง แอร์  ยาง ของเหลวน้ำมันต่างๆ สารพัดต้องเก็บงานเสียเงินหลายหมื่นถ้าจะเอา
ดังนั้นบางทีถ้าเปิดราคาต่ำหรือมีคนเอา เขาก็รีบๆขายไปก่อนจะเน่าคาลานจอดครับ

ที่ราคารถยึดมาขายทอดตลาดมันต่ำ มันมีเหตุผลอยู่  ไม่ใช่ว่าจะไปบังคับ
ให้เขาขายราคากลางอย่างเดียวแบบที่คนถูกยึดรถคิด  มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ

ง่ายๆ ถ้าเจอฮอนด้าซีวิค FC 1.8 ELปี17 เปิดราคาเคาะมาแค่ 490,000
ถ้าคนนอกเห็นราคาอาจวิ่งเข้าใส่  แต่พอไปดูหน้างาน เปิดประตูดูเจอเบาะแห้งกรอบ
ขย่มรถเจอโช๊คอัพตายสนิท  สตาร์ทไม่ติด แต่พอติดเสียงเครื่องครางกระหึ่ม
คนใช้ระดับ end user ไม่มีใครกล้าสู้หรอกครับ  
มีแต่พวกพ่อค้ารถรอดักตีตอนราคาตกกว่านี้  แล้วจับไปอาบน้ำเก็บงานขายตามเต๊นท์