ในมุมมองของเรานะ สำหรับเราคือจบแบบที่คาดไว้ ว่าแดแนริสจะต้องไม่นั่งบัลลังก์ แต่แบบชอบฉากแรกๆเลยที่นางมายืนหน้าทหารประกาศชัยชนะ และรู้สึกว่าตัวตนของนางเปลี่ยนไปแล้ว มีอำนาจ มีความน่ากลัวแผ่ออกมา รวมทั้งเกรย์เวิมด้วยคือไม่อ่อนโยนแล้ว ไม่เหมือนคนที่เรารู้จักเลย แอบรู้สึกใจหายนะ กลัวด้วย
แล้วก็ลุ้นจอนมากเลยว่าแบบจะเอายังไง เข้าใจความยากลำบากของนางนะ แล้วจอนเองก็คือกุญแจสำคัญด้วยที่ถ้าจะหยุดแดแนรีสได้ก็คงมีแต่เค้าแหล่ะ เราก็ลุ้นว่าจอนจะทำหน้าที่ได้ดีจนตอนสุดท้ายเลยมั้ย จอนจะเลือกใคร เป็นความหวังของหมู่บ้านเลย พอได้ยินประโยคนี้แล้วมีความหวัง คิดถึงตอนนางอยู่ Night’s watch เลย
แล้วก็ช็อคแบบเห้ยแกจะเอางี้จริงดิ โมเม้นต์นั้นคือผิดหวังกับบักจอนจริงๆ
แต่ต่อมาก็นั่นแหล่ะ นางก็มีความใจเด็ดของนางอยู่ ละเสียงมังกรก็ดังขี้นมาเลย แบบโหย ขนลุก เราคิดว่าที่มังกรไม่เผาจอนเพราะนางมีสายเลือดทาแกเรี่ยนด้วยรึป่าว แต่แบบไปเจอมาในทวิตเตอร์ว่าโดรกอนรู้ดีว่าอะไรทำให้แม่มันตายแบบล้ำลึกมากกก เห็นด้วยเลย
และฉากที่มีเสน่ห์สำหรับเราคือฉากที่มังกรอุ้มร่างแดแนรีสหายไป มันแบบบอกไม่ถูก มีทั้งความรัก ความภักดีและความลึกลับอยู่ในนั้น ความคิดของมังกรอ่ะ นางจะอุ้มแม่ที่รักของนางไปที่ไหนนะ
ตามนิมิตที่แดแนรีสเคยเห็นก็คือนางก็ยังไม่ทันได้นั่งบัลลังก์เนอะ มีแต่แอช สโนว์พอจะแตะบัลลังก์ก็หายไป
พอมาตอนเลือกคิงคนใหม่ พอเจอผลลัพธ์ก็เออ แบบนี้ก็ได้หรอ ได้ก็ได้วะ ชอบที่แซมเสนอให้มีการเลือกตั้งนะ สงสารจอนแต่นางก็ได้ไปอยู่ในที่ของนางจริงๆ คือมันเป็นทางออกที่ดีที่สุดจริงๆอ่ะ
ซานซ่าได้เป็นควีนตามที่นางเคยฝันเอาไว้ นางดูแลรักษาแดนเหนือดีมาตลอดตามหน้าที่ของนาง ชอบที่จอนบอกว่าใครจะเป็นปากเสียงให้ชาวเหนือได้ดีเท่านางล่ะ (เนี่ย เราต้องการผู้นำแบบนี้ เป็นปากเสียงให้ได้ ปกป้องเราได้ รู้ว่าคนของเราต้องการอะไร)
ชอบฉากจบที่คล้ายจุดเริ่มต้นของซีซั่นหนึ่งอีพีหนึ่ง คือก่อนจบเป็นฉากครอบครัวสตาร์กและไปจบที่นอกกำแพง ใน ss1 ep1 ก็เป็นเริ่มที่นอกกำแพงและมาที่ครอบครัวสตาร์ก
เห็นด้วยว่าเนื้อเรื่องนี้มันคือโร้ดแมปของครอบครัวสตาร์ก เพราะเริ่มเรื่องมันก็ขึ้นตรงนั้นแล้ว และตอนจบมันก็จบแบบที่ควรจะเป็น ในระยะเวลาไม่กี่สิบปีของพวกเค้าเปลี่ยนหน้าประวัติศาสตร์ในเวสเทอรอสไปมากจริงๆ
ชอบอีกหลายจุดมากๆแค่ D&D ถ่ายทอดออกมาไม่ดี แต่ก็ยังมีอะไรที่แบบเล็กๆน้อยๆให้เห็นเยอะนะในซีซั่นนี้ที่แบบมีที่มาจากซีซั่นก่อนๆ เราย้อนดูมาก็เลยเข้าใจว่าทำไมซซนี้ถึงเป็นแบบนี้ ก็ไม่รู้นะ อันนี้คือความคิดเห็นเรา
and now my watch has ended. 😭
ปลื้มปริ่มกับตอนจบ Game of thrones ss. 8 ep. 6
แล้วก็ลุ้นจอนมากเลยว่าแบบจะเอายังไง เข้าใจความยากลำบากของนางนะ แล้วจอนเองก็คือกุญแจสำคัญด้วยที่ถ้าจะหยุดแดแนรีสได้ก็คงมีแต่เค้าแหล่ะ เราก็ลุ้นว่าจอนจะทำหน้าที่ได้ดีจนตอนสุดท้ายเลยมั้ย จอนจะเลือกใคร เป็นความหวังของหมู่บ้านเลย พอได้ยินประโยคนี้แล้วมีความหวัง คิดถึงตอนนางอยู่ Night’s watch เลย
แล้วก็ช็อคแบบเห้ยแกจะเอางี้จริงดิ โมเม้นต์นั้นคือผิดหวังกับบักจอนจริงๆ
แต่ต่อมาก็นั่นแหล่ะ นางก็มีความใจเด็ดของนางอยู่ ละเสียงมังกรก็ดังขี้นมาเลย แบบโหย ขนลุก เราคิดว่าที่มังกรไม่เผาจอนเพราะนางมีสายเลือดทาแกเรี่ยนด้วยรึป่าว แต่แบบไปเจอมาในทวิตเตอร์ว่าโดรกอนรู้ดีว่าอะไรทำให้แม่มันตายแบบล้ำลึกมากกก เห็นด้วยเลย
และฉากที่มีเสน่ห์สำหรับเราคือฉากที่มังกรอุ้มร่างแดแนรีสหายไป มันแบบบอกไม่ถูก มีทั้งความรัก ความภักดีและความลึกลับอยู่ในนั้น ความคิดของมังกรอ่ะ นางจะอุ้มแม่ที่รักของนางไปที่ไหนนะ
ตามนิมิตที่แดแนรีสเคยเห็นก็คือนางก็ยังไม่ทันได้นั่งบัลลังก์เนอะ มีแต่แอช สโนว์พอจะแตะบัลลังก์ก็หายไป
พอมาตอนเลือกคิงคนใหม่ พอเจอผลลัพธ์ก็เออ แบบนี้ก็ได้หรอ ได้ก็ได้วะ ชอบที่แซมเสนอให้มีการเลือกตั้งนะ สงสารจอนแต่นางก็ได้ไปอยู่ในที่ของนางจริงๆ คือมันเป็นทางออกที่ดีที่สุดจริงๆอ่ะ
ซานซ่าได้เป็นควีนตามที่นางเคยฝันเอาไว้ นางดูแลรักษาแดนเหนือดีมาตลอดตามหน้าที่ของนาง ชอบที่จอนบอกว่าใครจะเป็นปากเสียงให้ชาวเหนือได้ดีเท่านางล่ะ (เนี่ย เราต้องการผู้นำแบบนี้ เป็นปากเสียงให้ได้ ปกป้องเราได้ รู้ว่าคนของเราต้องการอะไร)
ชอบฉากจบที่คล้ายจุดเริ่มต้นของซีซั่นหนึ่งอีพีหนึ่ง คือก่อนจบเป็นฉากครอบครัวสตาร์กและไปจบที่นอกกำแพง ใน ss1 ep1 ก็เป็นเริ่มที่นอกกำแพงและมาที่ครอบครัวสตาร์ก
เห็นด้วยว่าเนื้อเรื่องนี้มันคือโร้ดแมปของครอบครัวสตาร์ก เพราะเริ่มเรื่องมันก็ขึ้นตรงนั้นแล้ว และตอนจบมันก็จบแบบที่ควรจะเป็น ในระยะเวลาไม่กี่สิบปีของพวกเค้าเปลี่ยนหน้าประวัติศาสตร์ในเวสเทอรอสไปมากจริงๆ
ชอบอีกหลายจุดมากๆแค่ D&D ถ่ายทอดออกมาไม่ดี แต่ก็ยังมีอะไรที่แบบเล็กๆน้อยๆให้เห็นเยอะนะในซีซั่นนี้ที่แบบมีที่มาจากซีซั่นก่อนๆ เราย้อนดูมาก็เลยเข้าใจว่าทำไมซซนี้ถึงเป็นแบบนี้ ก็ไม่รู้นะ อันนี้คือความคิดเห็นเรา
and now my watch has ended. 😭