สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
รู้จักคำคมนี้ไหม
หาเงินได้เท่าไรไม่สำคัญเท่ามีเงินออมเท่าไร
ผมยก ตย ตัวเอง เมื่อ 40+ ปีก่อน ผมผ่อนบ้าน ดอกแพง 16% นอกจากข้าว/กับข้าว 3 มื้อ ผมไม่ทานน้ำอัดลม ไม่ซื้อน้ำขวด ดื่มน้ำก้อกกรอง ไม่ซื้อขนม ไม่ไปเที่ยว ไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่ เป็นเวลา 8 ปีเต็มๆ จนผ่อนบ้านหมด (กำหนด 15 ปี แต่ดอกแพง เลยโป้ะ) แต่ กรรมกรไทย (สมัยก่อนกรรมกรต่างด้าวมีน้อย) ที่ทำงานก่อสร้างในหมู่บ้าน ตกเย็นกินเบียร์+กับแก้มทุกเย็นที่ผมผ่านแล้วได้เห็น
จขกข เข้าใจไหมครับ? มันไม่อยู่ที่สัญชาติคน แต่สันดานคนครับ ผมก็คนไทย กินอยู่เขียมกว่ากรรมกรเป็นเวลา 8 ปีเต็มๆ ทั้งที่รับราชการมีศักดิ์ศรีแต่อยู่แบบอดๆ หยากๆ กว่ากรรมกรต่างด้าวในปัจจุบันเสียอีกเพราะกรรมกรพม่าบางคนก็ยังกินน้ำอัดลม/M150 เป็นต้น
หาเงินได้เท่าไรไม่สำคัญเท่ามีเงินออมเท่าไร
ผมยก ตย ตัวเอง เมื่อ 40+ ปีก่อน ผมผ่อนบ้าน ดอกแพง 16% นอกจากข้าว/กับข้าว 3 มื้อ ผมไม่ทานน้ำอัดลม ไม่ซื้อน้ำขวด ดื่มน้ำก้อกกรอง ไม่ซื้อขนม ไม่ไปเที่ยว ไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่ เป็นเวลา 8 ปีเต็มๆ จนผ่อนบ้านหมด (กำหนด 15 ปี แต่ดอกแพง เลยโป้ะ) แต่ กรรมกรไทย (สมัยก่อนกรรมกรต่างด้าวมีน้อย) ที่ทำงานก่อสร้างในหมู่บ้าน ตกเย็นกินเบียร์+กับแก้มทุกเย็นที่ผมผ่านแล้วได้เห็น
จขกข เข้าใจไหมครับ? มันไม่อยู่ที่สัญชาติคน แต่สันดานคนครับ ผมก็คนไทย กินอยู่เขียมกว่ากรรมกรเป็นเวลา 8 ปีเต็มๆ ทั้งที่รับราชการมีศักดิ์ศรีแต่อยู่แบบอดๆ หยากๆ กว่ากรรมกรต่างด้าวในปัจจุบันเสียอีกเพราะกรรมกรพม่าบางคนก็ยังกินน้ำอัดลม/M150 เป็นต้น
สมาชิกหมายเลข 5892048 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1417579 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3411651 ทึ่ง, Iseria Queen ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2208824 ถูกใจ, kakanoky ถูกใจ, จุกจุก ถูกใจ, nane_enan ถูกใจ, Arden สยอง, hvacboy ถูกใจรวมถึงอีก 89 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 27
ในฐานะที่เคยทำงานพิเศษในต่างประเทศสมัยเรียน
จะบอกว่าค่าเงินที่ต่างกันมันเป็นแรงจูงใจในการเก็บเงินที่ดีมากค่ะ
อย่างปัจจุบันเราทำงานอยู่ไทย เราใช้เงินเปลืองมาก
เชื่อมั้ยเราเคยลองประหยัดแบบสุดๆ ลองใช้ชีวิตแบบขึ้นแต่รถเมล์/เดิน ไม่ขึ้นแท็กซี่
แต่ผลลัพธ์ที่ได้มันน้อยนิดมาก เงินเก็บที่เพิ่มขึ้นมาแทบไม่มีค่าอะไรเลย เอาไปทำไรแทบไม่ได้
แลกกับความลำบากที่เราต้องอดทนเพื่อประหยัด รถเมล์โคตรร้อน โคตรแน่น
ทางเท้าห่วยๆ พื้นกระโดกกระเดก น้ำขัง มอไซค์ขึ้นมาวิ่งบนฟุตปาท ขี้หมา ฯลฯ
แต่กลับกัน สมัยเราทำงานพิเศษตอนอยู่ ตปท เรายอมลำบากแค่นิดหน่อย
เพราะประเทศเจริญ รถเมล์ดี ทางเท้าดี อากาศไม่ร้อน มันเลยไม่ต้องทรมานตัวเองมาก
แต่เงินเก็บที่เพิ่มขึ้นมันเยอะพอสมควรหากคำนวณกลับเป็นเงินไทย มันเอาไปทำอะไรที่ไทยได้มากมาย
มันเลยมีกำลังใจจะประหยัด จะเก็บออมค่ะ
และเห็นด้วยกับอีกหลายๆ ความเห็นคือถ้าตั้งเป้าจะทำงานเก็บเงิน (แค่ช่วงหนึ่ง ไม่ใช่ทั้งชีวิต) ไลฟ์สไตล์มันก็จะอีกแบบ
แต่ถ้าทำงานแบบคิดว่าก็คงต้องอยู่แบบนี้ไปทั้งชีวิต ไลฟ์สไตล์มันก็จะอีกแบบ
อย่างสมัยเราอยู่ ตปท เราก็รู้ตัวอยู่แล้วว่าเราแค่ไปเรียน อยู่แค่ช่วงหนึ่ง
เราก็เลยพยายามซื้อของไม่เยอะเพราะขี้เกียจขนกลับไทย
อพาร์ตเมนต์ก็เช่าแบบธรรมดาพออยู่ได้เพราะไม่ได้อยู่ยาวอยู่แล้ว
รายจ่ายมันก็เลยไม่มากเหมือนอยู่ไทย ซื้อบ้าน ซื้อรถ ไลฟ์สไตล์ ฯลฯ
เราคิดว่าน่าจะคล้ายๆ กันแหละ
จะบอกว่าค่าเงินที่ต่างกันมันเป็นแรงจูงใจในการเก็บเงินที่ดีมากค่ะ
อย่างปัจจุบันเราทำงานอยู่ไทย เราใช้เงินเปลืองมาก
เชื่อมั้ยเราเคยลองประหยัดแบบสุดๆ ลองใช้ชีวิตแบบขึ้นแต่รถเมล์/เดิน ไม่ขึ้นแท็กซี่
แต่ผลลัพธ์ที่ได้มันน้อยนิดมาก เงินเก็บที่เพิ่มขึ้นมาแทบไม่มีค่าอะไรเลย เอาไปทำไรแทบไม่ได้
แลกกับความลำบากที่เราต้องอดทนเพื่อประหยัด รถเมล์โคตรร้อน โคตรแน่น
ทางเท้าห่วยๆ พื้นกระโดกกระเดก น้ำขัง มอไซค์ขึ้นมาวิ่งบนฟุตปาท ขี้หมา ฯลฯ
แต่กลับกัน สมัยเราทำงานพิเศษตอนอยู่ ตปท เรายอมลำบากแค่นิดหน่อย
เพราะประเทศเจริญ รถเมล์ดี ทางเท้าดี อากาศไม่ร้อน มันเลยไม่ต้องทรมานตัวเองมาก
แต่เงินเก็บที่เพิ่มขึ้นมันเยอะพอสมควรหากคำนวณกลับเป็นเงินไทย มันเอาไปทำอะไรที่ไทยได้มากมาย
มันเลยมีกำลังใจจะประหยัด จะเก็บออมค่ะ
และเห็นด้วยกับอีกหลายๆ ความเห็นคือถ้าตั้งเป้าจะทำงานเก็บเงิน (แค่ช่วงหนึ่ง ไม่ใช่ทั้งชีวิต) ไลฟ์สไตล์มันก็จะอีกแบบ
แต่ถ้าทำงานแบบคิดว่าก็คงต้องอยู่แบบนี้ไปทั้งชีวิต ไลฟ์สไตล์มันก็จะอีกแบบ
อย่างสมัยเราอยู่ ตปท เราก็รู้ตัวอยู่แล้วว่าเราแค่ไปเรียน อยู่แค่ช่วงหนึ่ง
เราก็เลยพยายามซื้อของไม่เยอะเพราะขี้เกียจขนกลับไทย
อพาร์ตเมนต์ก็เช่าแบบธรรมดาพออยู่ได้เพราะไม่ได้อยู่ยาวอยู่แล้ว
รายจ่ายมันก็เลยไม่มากเหมือนอยู่ไทย ซื้อบ้าน ซื้อรถ ไลฟ์สไตล์ ฯลฯ
เราคิดว่าน่าจะคล้ายๆ กันแหละ
lirpa ถูกใจ, Superguiman ถูกใจ, Atelier ถูกใจ, ลูกนกตกต้นไม้ ถูกใจ, voo_worm ถูกใจ, toytoytoy ทึ่ง, หอมแผ่นดิน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 843417 ถูกใจ, HERMIOnmaNY ถูกใจ, ปลาทาโก้สีส้ม ถูกใจรวมถึงอีก 37 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 11
ตอบในมุมมองตัวผมเอง ผมมาทำงานที่ญี่ปุ่นข้าวจานนึงในร้านอาหารระดับกลางๆประมาณ1พันเยน
ตีเป็นเงินบาทก็เกือบ300 ผมก็ซื้อไม่ค่อยลงแล้วครับมันแพงเกินไป
ไม่ว่าะซื้ออะไรก็จะตีเป็นเงินไทยเสมอ ก็เลยเหมือนจะมีตัวเบรคไม่ให้ใช้เงิน
ในกรณีต่างชาติมาทำงานที่ไทย ผมเดาว่าก็คงกรณีเดียวกัน เขายึดอัตตราส่วนจากสกุลเงินประเทศเขา
ตีเป็นเงินบาทก็เกือบ300 ผมก็ซื้อไม่ค่อยลงแล้วครับมันแพงเกินไป
ไม่ว่าะซื้ออะไรก็จะตีเป็นเงินไทยเสมอ ก็เลยเหมือนจะมีตัวเบรคไม่ให้ใช้เงิน
ในกรณีต่างชาติมาทำงานที่ไทย ผมเดาว่าก็คงกรณีเดียวกัน เขายึดอัตตราส่วนจากสกุลเงินประเทศเขา
สมาชิกหมายเลข 3411651 ถูกใจ, Superguiman ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7117914 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1985811 ถูกใจ, toytoytoy ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 3899723 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4488742 ถูกใจ, peteandfai ถูกใจ, ครอบครัวตัว ม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6511773 ถูกใจรวมถึงอีก 41 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 18
เป็นคำถามที่ดีครับ ประเด็นสำคัญคือส่วนต่างค่าเงินครับ
เรื่องประหยัดอดออมเป็นส่วนหนึ่ง แต่ถ้าเอาเรื่องรายได้เป็นที่ตั้ง
รายได้เท่ากัน คนไทยเอาเงินไปสร้างบ้านในเมืองไทยได้ยากคนต่างด้าวส่งเงินกลับไปสร้างบ้านที่ประเทศเขา
ดูได้จากคนรอบตัว ญาติผมเองเป็นผู้หญิงได้แฟนไปแต่งงานกับชาวสวีเดน ไปทำงานอยู่ที่นั่นเป็นแม่บ้านในโรงแรม
ซึ่งถือว่าเป็นงานที่คนทางนั้นไม่ค่อยอยากทำ แต่เธอทำงานเก็บเงินส่งกลับมาเมืองไทย สร้าวบ้าน ซื้อรถยนต์ได้
ทั้งที่แฟนฝรั่งก็เป็นพนักงานบริษัทธรรมดาเช่าอพาร์ทเมนท์ธรรมดาอยู่
กับอีกคนหนึ่งเป็นผู้หญิงชาวพม่าได้สามีไทยพากันกรีดยางอยู่ภาคอีสาน เธอส่งเงินกลับไปพม่าสร้างบ้านปูนสองชั้น
เป็นที่ฮือฮาในหมู่บ้านของเธอ ต่างกับคนรับจ้างกรีดยางคนไทยที่ยังอยู่กระต๊อบกลางสวนยาง
บางคนรู้จักเก็บเงินหน่อยก็สร้างบ้านหลังเล็กๆพออยู่อาศัย
เรื่องค่าเงินนี่สำคัญครับ ฝรั่งสูงอายุหลายๆคนถึงได้มาใช้ชีวิตบั้นปลายที่เมืองไทยโดยอาศัยเงินบำนาญจากรัฐบาลบ้านเขา
เรื่องประหยัดอดออมเป็นส่วนหนึ่ง แต่ถ้าเอาเรื่องรายได้เป็นที่ตั้ง
รายได้เท่ากัน คนไทยเอาเงินไปสร้างบ้านในเมืองไทยได้ยากคนต่างด้าวส่งเงินกลับไปสร้างบ้านที่ประเทศเขา
ดูได้จากคนรอบตัว ญาติผมเองเป็นผู้หญิงได้แฟนไปแต่งงานกับชาวสวีเดน ไปทำงานอยู่ที่นั่นเป็นแม่บ้านในโรงแรม
ซึ่งถือว่าเป็นงานที่คนทางนั้นไม่ค่อยอยากทำ แต่เธอทำงานเก็บเงินส่งกลับมาเมืองไทย สร้าวบ้าน ซื้อรถยนต์ได้
ทั้งที่แฟนฝรั่งก็เป็นพนักงานบริษัทธรรมดาเช่าอพาร์ทเมนท์ธรรมดาอยู่
กับอีกคนหนึ่งเป็นผู้หญิงชาวพม่าได้สามีไทยพากันกรีดยางอยู่ภาคอีสาน เธอส่งเงินกลับไปพม่าสร้างบ้านปูนสองชั้น
เป็นที่ฮือฮาในหมู่บ้านของเธอ ต่างกับคนรับจ้างกรีดยางคนไทยที่ยังอยู่กระต๊อบกลางสวนยาง
บางคนรู้จักเก็บเงินหน่อยก็สร้างบ้านหลังเล็กๆพออยู่อาศัย
เรื่องค่าเงินนี่สำคัญครับ ฝรั่งสูงอายุหลายๆคนถึงได้มาใช้ชีวิตบั้นปลายที่เมืองไทยโดยอาศัยเงินบำนาญจากรัฐบาลบ้านเขา
สมาชิกหมายเลข 3411651 ถูกใจ, Superguiman ถูกใจ, toytoytoy ทึ่ง, ลาบราดอร์สีดำ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3899723 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4871263 ถูกใจ, ครอบครัวตัว ม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2236089 ถูกใจ, จะใช้ชื่อนี้จนกว่าจะรวย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6782720 ถูกใจรวมถึงอีก 21 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 15
ภาษีสังคม ของคนในพื้นที่ (Local) กับ คนต่างด้าว ผู้อพยพ (Immigrant) มันต่างกันครับ
MR_INNNN ถูกใจ, toytoytoy ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 5298120 ถูกใจ, hvacboy ถูกใจ, ครอบครัวตัว ม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2236089 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6782720 ถูกใจ, Silence Speaks ถูกใจ, Restful ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1500531 ถูกใจรวมถึงอีก 9 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ทำไมงานระดับล่างคนพื้นที่บอกว่าค่าแรงน้อยเก็บเงินไม่ได้เลยไม่ทำ แต่แรงงานต่างด้าวมาทำเก็บเงินจนตั้งตัวได้ครับ?
ปรากฎการณ์อย่างหนึ่งในโลกของเราคือ เมื่อประเทศมีความเจริญก้าวหน้า งานที่สังคมมองว่าเป็น "งานระดับล่าง" คนท้องถิ่นมักจะไม่ทำโดยให้เหตุผลว่างานหนักแต่เงินน้อย เมื่อดูค่าครองชีพแล้วไม่สามารถเก็บออมได้ แต่ในขณะเดียวกัน คนต่างด้าวที่เข้าไปเป็นแรงงาน ( ทั้งที่ถูกและผิดกฎหมาย ) กลับพบว่าสามารถทำงานเหล่านั้นภายใต้ค่าแรงและค่าครองชีพแบบเดียวกับคนท้องถิ่น ( ส่วนใหญ่งานประเภทนี้มักได้แค่ค่าจ้างขั้นต่ำตามที่กฎหมายของประเทศนั้นๆ กำหนด หรือบางทีก็ได้น้อยกว่าหากเป็นแรงงานเข้าเมืองแบบผิดกฎหมาย ) แล้วยังเก็บเงินส่งกลับไปให้ญาติที่ประเทศบ้านเกิดได้ด้วย
เช่น ในประเทศไทย งานที่คนไทยเมินก็พวกก่อสร้าง ประมง ลูกจ้างในร้านอาหาร คนทำความสะอาด เด็กปั๊ม คนรับใช้ในบ้าน พนักงานทำความสะอาดตามสถานที่ต่างๆ คนงานในภาคเกษตร ผู้ประกอบการจึงต้องจ้างคนต่างด้าว 3 ชาติ ( เมียนมา ลาว กัมพูชา ) มาทดแทน แต่ก็พบว่างานที่คนไทยเมินบอกงานหนักเงินน้อยนี้เอง คนต่างด้าว 3 ชาติที่ว่าสามารถเก็บเงินส่งไปปลูกบ้าน ไปซื้อรถยนต์ที่ประเทศบ้านเกิดได้
ในทางกลับกัน ประเทศที่เจริญกว่าไทยทั้งตะวันตกและตะวันออก งานระดับล่างๆ ในสังคมเขา คนท้องถิ่นก็ไม่นิยมทำ ก็ต้องพึ่งพาแรงงานต่างด้าว ก็เห็นคนไทยและคนจากชาติโลกที่ 3 อื่นๆ เข้าไปทำแล้วก็เก็บเงินส่งกลับบ้านได้เป็นกอบเป็นกำ
สงสัยว่าทำไมงานอย่างเดียวกัน ค่าจ้างได้เท่ากัน คนท้องถิ่นเก็บเงินไม่ได้ แต่ต่างด้าวเก็ยเงินได้ครับ?
TonyMao_NK51 ( ใช้แทนอมยิ้มที่ถูกแบน )