เรื่องมันเริ่มว่า เราชอบพี่คนนึงมานานแล้ว แต่ยังไม่ตัดสินใจทักไปคุย จนวันนึงเราทโพสต์ลงในสตอรี่ว่า"ดูทัก" แล้วพี่คนที่เราชอบมาดู เราก็ทักไป พี่เค้าก็ตอบเรา หลังจากนั้นก็คุยกัน พี่เค้าเป็นคนนิสัยดี คุยดีมาก ดีจนเราคิดว่าเค้าคงชอบเราเหมือนที่เราชอบเค้า เค้าคงรู้สึกแบบเดียวกับเรา เค้าให้ความหวังกับเรามาก แล้วเราก็หวังเช่นนั้น เราคุยมาได้ซักพัก จนมาวันนึง เป็นวันที่สำคัญสำหรับเรามาก แต่วันนั้นกลับเป็นวันที่เราต้องมานั่งร้องไห้ นอนร้องไห้ นั่งเสียใจ ทำอะไรไม่ถูก เพราะเราไปรู้มาว่าพี่เค้ามีคนคุยอยู่แล้ว มีคนที่ชอบอยู่แล้ว คนนั้นก็คือเพื่อนของเรา ปล.เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนคนละห้อง แต่ค่อนข้างสนิท. วันนั้นพอเรารู้เราก็เลิกคุยทันที เราไม่เคยคิดจะแย่งหรือแค้นอะไรเพื่อนเรา เรายอมที่จะไม่บอกเพื่อนของเรา จนเพื่อนของเรารู้เอง แล้วเพื่อนเราก็เลิกคุยให้ เพราะเพื่อนเราไม่ได้ชอบพี่เค้าเหมือนที่พี่เค้าชอบเพื่อนเรา พอผ่านไปประมาณ1เดือน พี่เค้าก็ทักเรามาชวนเล่นเกมส์ ปล.เราเป็นคนชอบเล่นเกมส์มากๆ เราก็ดีใจมากที่พี่เค้าทักมา เห้อแต่ก็นั่นแหละเค้าทักมาเพื่อเล่นเกมส์ แน่นอนว่าคนอย่างเรามันก็คิดไปเองเก่ง พี่เค้าทักมาเพื่อเกมส์อย่างเดียว เลยไม่มีการคุยกันต่อเลย พี่เค้าทักมาเพื่อเล่นเกมส์บ่อยมาก จนเปิดเทอมพี่เค้าก็ไม่ทักมาแล้ว เพราะเค้าไปเจอเพื่อนของเรา ซึ่งพี่เค้าก็ยังชอบเพื่อนเราอยู่ เหมือนกับเราที่ชอบพี่เค้าอยู่ เราคิดถึงพี่เค้า พี่เค้าคิดถึงเพื่อนเรา เพื่อนเราก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วมา4ปี 5555แปลกเนาะที่เราต่างทำได้แค่ชอบกัน กับเอามาครอบครองไม่ได้ แย่เนาะความรู้สึกแบบนี้ เราพยายามลืม พยายามห่าง แต่พี่เค้ากลับให้หวังกับเรามากขึ้นจากการกระทำของพี่เค้า แต่ทุกๆครั้งพี่เค้าก็ใจร้ายใส่ตลอด เหมือนจะเห็นใจเรา แต่จริงๆก็ไม่เลย บ่อยคร้งที่เป็นแบบนี้ จนเราหมดความรู้สึก จนเรารู้สึกเฉยชา แต่ลึกๆก็ยังแอบหวัง เห้อ เราเหนื่อย เราอยากเจอคนที่อยากรักษาเราไว้จริงๆ