เป็นผู้หญิงคนนึงที่เคยมีชีวิตครอบครัว มีลูก แต่มันก่อไม่ได้สวยงามเสมอไป ความเป็นครอบครัวจบลงด้วยเวลา 13ปี
ชีวิตครอบครัวจบ แต่ความเป็นแม่ยังคงดำเนินต่อไป แบบไม่ได้บกพร่องต่อหน้าที่แต่อย่างใด ลูกคือที่1ในใจเสมอ
??ด้วยความที่อายุ 30+ มันก่อไม่ได้ถึงขั้นมากอะไร  มันก้อไม่แปลกใช่ไหมคะ ????
-ที่เราก้ออยากจะเจอ ความรักดีๆ อยากมีใครสักคนให้ได้รักและถูกรัก ไปเที่ยว ไปใช้ชีวิตความสุขในรูปแบบการเป็นแฟน ที่ไม่ใช่รูปแบบชีวิตครอบครัวแบบที่มีมาแล้ว
*ซึ่ง ก้อได้เจอนะ ชีวิตการมีแฟน ก้อยอมรับว่ามันมีความสุข ในอีกรูปแบบนึง แต่..ก้อนั่นแระคะ ชีวิตเราไม่ได้สวยงามเสมอไป การเป็นแฟนจบลงด้วยเวลา 2ปี

??ด้วยการที่ชีวิตที่ผ่านมา มีคู่ มีแฟน มาตลอด ใช้ชีวิตมีความสุขในระดับนึง เลิกงานกลับบ้าน เจอหน้าลูก พ่อแม่ เสาร์อาทิตย์ ก่อมีไปเที่ยวกับแฟนบ้าง เพื่อนบ้าง แต่.....

*ทุกวันนี้ คือใช้ชีวิตโสด ไม่มีคู่ ไม่มีแฟน มีแต่เพื่อน มีแต่ครอบครัว มันก้อไม่ได้แย่ อะไรเรยนะคะ ก้อใช้ชีวิตได้ปกติ

-แต่ บางที บางช่วงความรู้สึก เวลาเราไปพบเจอเรื่องราวต่างๆในต่างละวัน มันไม่มีใครให้แชร์เรื่องราวความทุกข์ ความสุขให้ใครได้ฟัง ไม่มีคนมอร์นิ่งยามเช้า ฝันดีก่อนนอน ไปไหน ทำอะไร กลับถึงบ้านรึยัง มันขาดความห่วงใยที่เราเคยมีไป *มันคือความเหงาสินะ*

-ชีวิตโสดไม่ได้แย่เรยค่ะ แต่แค่บางทีมันเหงา ความสุขบางส่วนของชีวิตขาดๆไปแค่นั้นเอง

(กระทู้นี้เพ้อๆหน่อยนะคะ วันหยุดยาว คนโสดก้อจะแลดูว่างมากกก ขอเพ้อหน่อยล่ะกันนะคะ)