ผมจะมาเล่าเรื่องผีให้อ่านกันครับ

ทั้งเรื่องที่ได้ฟังกับคนอื่นมา

และเรื่องที่ได้เจอกับตัวเอง

ต้องบอกก่อนว่า ผมเกิดวันจันทร์ ซึ่งก็ไม่น่าจะเป็นคนที่มีเซ้นส์แรงที่พอจะเห็นอะไรแบบนี้ 

แต่มันก็มีเหตุที่ต้องให้พบเจออยู่บ่อยๆ แต่ยอมรับว่าเป็นคนที่ลางสังหรณ์ค่อนข้างแม่นครับ

ถ้าแบบมีเรื่องอะไรที่สงสัย หลายๆเรื่องมันก็มักจะเป็นแบบที่คิดเสมอเลย 

โห่ววว ไม่เกี่ยวกะเรื่องผีเลยใช่มะครับ มาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า....^^




เรื่องแรก : ผีก็มาเวียนเทียนนะ

ขอเปิดที่เรื่องนี้ก่อนเลยดีกว่า ให้เข้ากับช่วงวันวิสาขบูชาไงครับ ย้อนไปประมาณปี2545 ผมอยู่ประมาณ ม.3 จะขึ้น ม.4 ทุกๆวันพระที่ต้องมีการเวียนเทียน ซึ่งก็คือวันวิสาขบูชา วันมาฆะบูชา วันอาสาฬบูชา ผมกับเพื่อนแถวๆบ้าน จะพากันออกไปเก็บดอกบัวที่คูน้ำข้างทางรถไฟครับ เพื่อเอามาให้ที่วัดจัดช่อสำหรับให้คนมานำไปเวียนเทียน นึกภาพทางรถไฟที่ตัดผ่านทุ่งนานะครับ มันก็จะเป็นคันดินยกสูง แล้วด้านข้างๆก็จะกลายเป็นหนองน้ำยาวขนานไปกับทางรถไฟ เพราะดินถูกขุดขึ้นไปถมรางรถไฟไงครับ ก็จะมีดอกบัวขึ้นเต็มไปหมด ผมกับเพื่อนๆก็จะไปเก็บมาให้วัดตามที่บอก พอเก็บดอกบัวเสร็จ ก็เอาไปที่วัดครับ ช่วยกันพับกลีบ จัดเข้าช่อมัดกับธูปและเทียน เตรียมนำไปวางขายให้คนที่มาเวียนเทียนที่วัด ทีนี้ หลวงปู่ก็โยนกุญแจโกดังเก็บของให้ผม เพื่อที่จะให้ไปเอาเทียนกับธูปที่เก็บไว้ในโกดังครับ ผมก็เดินไปกับเพื่อนอีกสองคน สมมุติว่า ชื่อไอ้โก้กับไอ้เก่งละกัน จะได้จำง่ายๆ  ไอ้โก้เนี่ยจะเป็นคนขี้เล่น ปากไว ส่วนไอ้เก่งถึงจะชื่อเก่งแต่โคตะระขี้ขลาด ขี้กลัวมากครับ 

เข้าเรื่องต่อ ทางที่เดินไปโกดังนั้นจะต้องผ่านกำแพงวัดที่จะเจาะช่องๆเอาไว้ให้เก็บเถ้ากระดูก อัฐิของผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว แล้วก็จะผ่านดงสถูปเจดีย์ที่เก็บกระดูกด้วยครับ ก็ตั้งเรียงรายอยู่ แล้วก็มีต้นไผ่ขึ้นเป็นทิวแถว ซึ่งบรรยากาศก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรถ้าไปตอนกลางวัน แต่เวลานั้นที่พวกผมไปกันก็ห้าโมงเย็นกว่าๆ แดดเริ่มลงต่ำ บรรยากาศเริ่มเงียบนิดนึงละครับ ตอนเข้าไปเอาธูปเทียนออกมาก้ไม่มีปัญหาอะไร เพราะธูปเทียนอยู่ในถังสังฆทานสีเหลืองๆ ก็แค่ยกออกมาคนละถังสองถัง แต่ตอนขากลับนี่สิครับ ไอ้โก้ดันเจือกนึกอุตริ มันบอกว่า "พวกว่ามะ คนที่เขาตายไปแล้วก็คงอยากมาเวียนเทียนเหมือนกัน" ไอ้โก้พูดจบมันก็เอาเทียนเล่มเล็กๆสีเหลือง ไปวางตรงหน้าช่องเก็บอัฐิริมกำแพงครับ ผมก็ด่ามัน "ไอ่ห่านโก้ ทำไรไม่เข้าเรื่องนะเดี๋ยวก็เจอดีหรอก" ไอ้โก้มันก็หัวเราะไปตามประสาคนที่ไม่กลัวอะไร 

แต่ใจผมตอนนั้นมันหวิวๆยังไงก็ไม่รู้กับการกระทำของไอ้โก้ จนคืนนั้นพวกเรามาเวียนเทียนกัน ผมรู้ตัวเองเลยว่าจิตใจมันสั่นๆ ไอ้เก่งก็ดูหวาดๆ ผมรุ้ว่ามันซีเรียสเรื่งที่ไอ้โก้ทำ แต่ไอ้โก้ก็ไม่ได้มีท่าทีกังวลอะไร มันก็เฮฮาไปตามเรื่องของมัน จนเข้าพิธีครับ พระสวดเสร็จ ถึงตอนที่เดินเวียนเทียนกัน ยังไม่ทันจะพ้นรอบแรก งานก็เข้าผมเลย ผมเผลอมองออกไปตรงลานปูนด้านนอกของซุ้มประตูโบสถ์ ซึ่งอยู่นอกเขตพัทสีมา เห็นกลุ่มคนยืนอยู่ครับ ทุกคนถือเทียนที่ถูกจุดแล้วแสงสว่างไสว ผมขนลุกซู่ ไอ่เชี่ยโก้ เล่นกูแล้วววววว กลุ่มคนที่อยู่ด้านนอกคงจะเป็นผู้ล่วงลับที่ไอ้โก้เอาเทียนไปวางไว้ให้ และพวกเขาเหล่านั้นก็มาเวียนเทียนกันตามคำเชิญของไอ้โก้ เรื่องนี้ตอกย้ำผมเข้าไปอีกตอนที่เวียนเทียนเสร็จ ผมเดินพยุงหลวงปู่ลงจากบันไดโบสถ์เพื่อพาไปส่งที่ที่พัก หลวงปู่บอกว่า คนเวียนเทียนเสร็จแล้ว ผีเข้าไปเวียนเทียนได้ ผมได้ยินคนเดียวไม่ผิดแน่ๆ หลวงปู่ท่านพูดแบบนี้จริงๆ

ตอนเย็นหลังจากกลับมาจากโรงเรียน ผมกับเพื่อนๆก็มาที่วัดช่วยกันทำความสะอาดโบสถ์ เอาดอกไม้ที่คนนำมาเวียนเทียนแล้ววางบูชาพระรอบๆโบสถ์ไปทิ้ง พร้อมกับขัดน้ำตาเทียนที่คนปักไว้รอบๆโบสถ์ ออกให้สะอาดเรียบร้อย แล้วผมก็ได้ยินเสียงไอ้โก้ตะโกนว่า "ใครเอาเทียนมาจุดเล่นตรงนี้วะ น้ำตาเทียนหยดลงพื้นเต็มไปหมด" ไอ้โก้มันยืนอยู่ตรงลานปูนที่ผมเห็นกลุ่มคนยืนถือเทียนเมื่อคืนนี้แหล่ะครับ แสดงว่า พวกเขามารอเวียนเทียนกันจริง เพราะไอ้โก้เอาเทียนไปวางให้เขา.... จบครับ สำหรับเรื่องแรก

**แก้ไขคำผิดครับ