ตามหัวข้อค่ะ เรามองว่าเป็นเรื่องไม่สมควรแซว
เพราะเราเจอแต่เรื่องแย่ๆ เขาอาจสนุกปาก ส่วนเราก็ไม่ได้คิดอะไรเราเฉยๆเพราะก็ไม่ได้อยากถูกมองว่าแค่นี้ก็ต้องชีเรียจด้วย เราจึงช่างมันปล่อยผ่าน....

แต่ฝ่ายชายหรือคนรอบข้างที่ไม่รู้เรื่องไม่เป็นแบบนั้น
ไม่คิดว่าเป็นเรื่องเล่นๆน่ะสิคะ....

เริ่มจากสมัยเรียน เพื่อนผู้ชายที่ถูกแชวคู่กับเรา เขาเริ่มไม่ชอบเรา และแกล้งเรา ต้นเหตุเพราะถูกเพื่อนในห้องแชว และเราก็ถามตัวเองมาตลอดว่าเราผิดอะไร และเริ่มไม่ชอบให้ใครแชวเพราะกลัวเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก...

พอเข้าทำงานถูกเพื่อนร่วมงานแซวกับคนนั้นคนนี้บ่อยๆ เพราเขานิสัยแบบนี้ เราก็กลัวใจคนมาได้ยิน ช่วงแรกเราไม่โอเค ต่อมาเขาแชวเราบ่อยขึ้น เราบอกเขาครั้งหนึ่งว่าเราไม่โอเค แต่เขาก็บอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลยแค่ล้อเล่น เมื่อเราห้ามไม่ได้เราก็พยายามช่างมัน เวลาผ่านไปเรามาได้ยินจากคนอื่นว่า คนที่มาได้ยินเขาเข้าใจกันว่ามีเรื่องชู้สาวเกิดขึ้นและเราเป็นฝ่ายเสียหายชึ่ง มันไม่เป็นความจริง....

ต่อมาเราขอติดรถรถพี่คนหนึ่งลงทางที่เขาผ่านก็โดนพี่อีกคนแชวเล่นๆว่าเป็นแฟนกัน พี่คนนั้นก็เริ่มทำตัวร้ายๆด้วยการพูดว่าเราร้ายๆ ประมาณไม่มีความเกรงใจกับพี่อีกคน ชึ่งเรามองว่าเพราะถูกแชว พี่เขาจึงพูดแบบนั้นขึ้นมาเพื่อไม่ให้คนอื่นเข้าใจผิด ซึ่งเราก็ผิดเองแหละ เราคิดว่าเขาเป็นพี่ แต่ลืมไปว่าเราอาจเป็นแค่คนแปลกหน้าที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเขา เราไม่ควรรบกวนเขาแต่แรก หลังจากนั้นเราก็เริ่มห่างเขาเพราะรู้ซึ้งแล้วว่าเขาคิดกับเรายังไง....

....เราไม่ได้สวย และผลของการถูกแชวมันไม่ได้ดี บางคนอาจขำๆ และเราก็พยายามไม่สน แต่ท้ายที่สุดมันไม่เคยจบลงด้วยดี....

......แค่ประสบการณ์จากคนคนหนึ่ง.....