เราว่าน้องไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย แล้วน้องคิดมากไปด้วย บางเรื่องยังไม่เกิดน้องก็คิดว่ามันต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ พี่จะเล่าเรื่องของพี่ให้ฟังนะคะ เมื่อตอนพี่อยู่มัธยม พี่ก็โดนแกล้งเหมือนน้องเลยค่ะ (สมัยนี้ก็เรียกว่าบูลลี่นี่แหละค่ะ) ผู้ชายแกล้งเหมือนกันเพราะตอนนั้นพี่อ้วนๆ ฟันเหยินๆ ด้วยค่ะ มันแกล้งพี่ทุกวันเลยแกล้งเหมือนเกลียดกันมาแต่ชาติปางก่อนเลยนะ แกล้งแรงมาก เอาทรายใส่หัวพี่ เตะ ต่อย แต่พี่ไม่ตอบโต้เลยค่ะ เพราะอะไรรู้มั๊ยคะ เพราะว่าพี่กลัวไงคะ พี่ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยซักนิด กลัวมันเอาคืน กลัวมันจะทำเราแรงกว่าที่ทำอยู่ กลัวไปหมด กลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดไงคะ (พี่ก็โชคร้ายเจอมันยันม.3 เลยนะ 555) พี่เจอมันแกล้งอยู่ 1 ปีเต็มๆ จนขึ้นม.2 มีอยู่วันนึงมันเอาทรายมาอัดหน้าพี่ วันนั้นระเบิดในตัวพี่มันแตกละ พี่ตะโกนดังลั่นเลยว่า พ่...เมิ..ตายเหรอ สาด เมิงมาแกล้วกรุทำพ่..เมิงเหรอ ไอ้เหี้....กรุไปทำอะไรให้เมิง แล้วพี่ก็ยกโต๊ะทุ่มมันเลยค่ะน้อง ตอนนั้นพี่บ้าไปแล้วเพราะโมโห ความกลัวมันหายไปหมดเลยค่ะ 555 พี่ทำเสียงดังๆ ร้องไห้ดังลั่นนนน เพื่อที่ให้ทุกคน อาจารย์มาสนใจเหตุการณ์ตรงนี้ค่ะ ไอ้คนที่แกล้งพี่มันก็ตกใจไม่คิดว่าพี่จะระเบิดด้วย แล้วครูฝ่ายปกครองก็เรียกพบ พี่ก็เล่าๆๆๆ หมดเลยว่าทนมาเท่าไหร่ ยังไงบ้าง เรื่องก็จบไป พอวันรุ่งขึ้นไอ้คนนั้นมันก็มาขอโทษพี่ค่ะ พี่ก็บอกมันว่า เมิงงจำไว้ถ้ามาทำกะกรุอีกกรุจะไม่ยอมแน่ๆ หลังจากนั้นมันก็ไม่ทำอีกเลยค่ะ

พี่อยากให้น้องสู้ๆ ค่ะ นี่แค่การเริ่มต้นของชีวิตเท่านั้น ต่อไปในภายภาคหน้าน้องต้องเจอปัญหาอีกเยอะแยะมากมากหลายร้อยเท่า สู้ๆ นะคะ รักตัวเอง ปกป้องตัวเอง เพราะจะไม่มีใครปกป้องเราได้ดีเท่าตัวเราจริงๆ ค่ะ โชคดีนะคะน้องสาว