มีเรื่องอยากระบายค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกสับสนเพราะคบกับพี่ ผช. ยุคนนึงมา2 ปีแล้วค่ะ ตอนแรกเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เขาเลย แต่เป็นเพราะต่างฝ่ายต่างเจอปัญหากันมา เค้าเป็น ผช.ที่มีครอบครัวแล้ว มีลูก 1 คน จากเราคุยกันแบบพี่น้อง พอคุยไปสักพักเหมือนเรารู้สึกเห็นใจพี่เค้า วันนึงมาถึงจุดเปลี่ยนพี่เค้าอยากเลิกกับเมียเค้า เค้ามาหาเราบอกรักเรา ช่วงปีแรกเรารักกันดีค่ะ จากเราแค่เห็นใจกลายเป็นรักเค้ามากขึ้นทุกวัน เรายอมให้เค้าทุกอย่างเพราะเราเห็นว่าเค้าเป็น ผช. ที่น่าสงสารคนนึง ครอบครัวเมียเค้าเป็นอิสลาม แต่ตัวพี่เค้าเป็นคนพุทธ ต่างกันทางศาสนา ญาติพี่น้องเมียเค้าเอาเปรียบเค้าทุกอย่าง เรายุข้างพี่เค้ามาตลอดค่ะ บอกให้เค้าสู้เพื่อลูก เรายอมอดทนเพื่อให้เค้าได้ยุกับลูก เราเริ่มรู้ตัวว่าเราเริ่มก้าวทางเดินผิด แต่เพราะเรารักเขาไปแล้วค่ะ เรายอมยุในที่ของเรา ให้เขาได้ยุกับลูก ตลอดเวลาพี่เค้าจะแอบมาหาเราตลอด พี่เค้าบอกเค้ารักเรามาก อยากให้เรายุกับเขาแบบนี้ เราก็ยอมยุ ปล่อยเวลาให้ผ่านมาเนิ่นนานจนเราก็ไม่สามารถดึงตัวเองกลับมาได้ เราไม่เคยระรานเมียเค้า เราทำทุกอย่างเพื่อให้เรายังมีพี่เค้ายุ ไม่เคยแสดงตัว ไม่เคยเรียกร้องอะไรแม้แต่เงินทอง แต่พี่เค้าก็พยายามดูแลเรา พี่เค้าไม่ใช่คนรวยอะไรค่ะหาเช้ากินค่ำคนนึง ส่วนเราก็เป็นพนักงานบริษัททำงานหาเงินธรรมดา พอเมื่อไม่นานมานี้เมียเค้าเริ่มมาระรานเรา เมียเค้าก็รู้มาตลอดว่าพี่เค้ามีเรา เค้าก็เริ่มเอาลูกมาบีบพี่เค้า ให้เลิกกับเรา พอมาวันนี้เค้าจะขอเลิกกับเรา ซึ่งเราตอนนี้ก็ไม่เหลือใคร เราคิดว่าพี่เค้าเป็นทุกอย่างสำหรับเรา เค้าบอกว่ายังไงก็จะไม่ทิ้งเรา ทำไมเขาถึงพึ่งคิดได้ตอนนี้ เราเคยเสียลูกเราไปเพราะเค้าบอกว่าไม่พร้อมเราก็ยอม ตอนนี้เราไม่เหลืออะไรอีกเลย😭