คำถาม
1.ทำไมส่วนมากเวลาเกิดอาการผีอำถึงต้องฝันถึงเฉพาะผี ผีแบบโน้น ผีแบบนี้ ผีมานอนทับหน้าอก
2.แล้วมีใครเคยเกิดอาการผีอำ แล้วฝันถึงอย่างอื่นบ้าง เช่น รถยนต์ทับ เมียนอนทับ ช้างกระทืบ หรืออื่นๆ
เรื่องเล่า เมื่อผมถูกผีเจ้าของเสื้อมือสองตามมาทวงเสื้อคืน
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้จะนำมาซึ่งคำถามที่ผมอยากถามคุณทุกคน
และเรื่องที่ผมจะเล่าต่อจากนี้ ผมขอสัญญา เป็นเรื่องเล่าเพื่อความบันเทิงล้วนๆ หาสาระอันใดได้ไม่
ผมจะไม่ถามว่าผีมีจริงหรือไม่ เพราะผมเข้าใจดีว่ามันเป็นความเชื่อส่วนบุคคล
ใครที่เชื่อเรื่องผีก็อ่านได้ ใครไม่เชื่อเรื่องผีก็สามารถอ่านได้
ใครที่แค่อยากอ่านก็ยังอ่านได้ และใครที่ไม่อยากอ่านแต่ถ้าจะอ่านก็อ่านได้เหมือนกัน
ก่อนอื่นผมขอโชว์หลักฐาน
นี่คือเสื้อผี
ที่กลายเป็นเสื้อผม
ส่วนนี้คือผีเสื้อ
และนี่ก็ผีมุตตา ที่น่าฉงสารที่ซู้ด เพราะแค่นางโผล่มาหลอกหลอน
ก็ถูกด่าจนต้องเผ่นกลับเพชรบูรณ์แทบไม่ทัน
(ยัยผีตัวนี้ไม่ส่วนเกี่ยวข้องอันใดกับเรื่องเลย)
เอาล่ะคราวนี้ก็มาเข้าเรื่องกันเลย เรื่องมีอยู่ว่าผมได้ซื้อเสื้อมือสอง มาจากร้านขายเสื้อนำเข้ามาจากญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง
ขออนุญาตมาไม่บอกสถานนี้นะครับ หลังจากนำมาต้มกับน้ำร้อนแล้วซักจนสะอาด ผมจึงนำมาสวมใส่
และแล้วเรื่องระทึกก็เกิดในคืนนั้นเอง
ผ่าง
ผ่าง
ผ่าง
คืนนี้เป็นคืนพระจันทร์เสี้ยว จึงมีเพียงแสงรำไรที่สาดส่องลงมาเท่านั้น ผมเดินผ่านสวนที่มีต้นมะม่วงปลูกเรียงรายเต็มไปหมด
ตั้งใจจะรีบเดินกลับบ้าน แต่แล้วก็รู้สึกว่ากำลังมีคนเดินสะกดรอยตามมา หากแต่ทุกครั้งที่ผมหันกลับไปมอง
ผมก็จะพบเพียงความว่างเปล่าเท่านั้น หรีดหริ่งเรไรส่งเสียงร้องระงม เมื่อน้ำค้างเริ่มตกลงมาพรมบนยอดหญ้าจนเปียกชุ่ม
ร่างของหญิงคนหนึ่งปรากฏกายขึ้นมา หากแต่เห็นเพียงเงาตะคุ่มของหล่อน ที่ยืนอยู่ใต้ต้นมะม่วงตรงเบื้องหน้าของผม
“ใครกัน”ผมตะโกนถาม แต่หล่อนก็ไม่ตอบ ผมจึงรีบจ้ำเข้าไปทันที
หากแต่เมื่อไปถึงใต้ต้นมะม่วงต้นนั้น เงาดำทำมึนของหญิงคนดังกล่าวก็จางหายไปแล้ว
“อ้าว”ผมร้องขึ้น เมื่อเงาดำของหล่อนเคลื่อนย้ายไปอยู่ใต้ต้นมะม่วง ด้านหน้าของผมถัดไปอีกสามต้น
คราวนี้ผมเปลี่ยนเป็นวิ่งเพื่อจะไปให้ถึงตัวหล่อนที่เร็วที่สุด เมื่อมาถึงใต้ต้นมะม่วงต้นดังกล่าว หล่อนก็หายวับไปอีกครั้ง
“เอ้า อีนี่” ผมเริ่มโมโหจัด
“แกจะมาเล่นซ่อนแอบอะไรกับฉัน ดึกดื่นขนาดนี้แล้ว แน่จริงก็โผล่หน้าออกมาซิวะ”ผมตะโกน
พูดตามตรงในเวลานั้นผมไม่เคยเอะใจด้วยซ้ำว่าหล่อนไม่ใช่มนุษย์ ด้วยเพราะผมไม่ใช่คนกลัวผีนั่นเอง
เสียงหมาในละแวกนั้นโก่งคอโหยหวนขึ้น พร้อมกับที่หล่อนแผดเสียงหัวเราะดังมาในความมืด
“อีนี่ สงสัยเป็นพวกเดียวกับหมา”ผมหัวเราะเสียงดังบ้าง
“ตรูอยู่นี่”หล่อนตะโกนอย่างเหลืออด
ผมเหลือบตามองขึ้นไป หญิงผู้นั้นนั่งห้อยขาอยู่บนต้นมะม่วง
“ขึ้นไปทำ อย่าบอกนะว่าเกิดอยากกินมะม่วงตอนดึก”
“ตรูมาตามทวงเสื้อของตรูคืน”หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“เสื้อ”ผมถามด้วยสงสัย
ใครไปขโมยเสื้อของหล่อนมา หล่อนถึงได้มาตามหาเสื้อถึงในสวนมะม่วงฟะ
“ก็เสื้อตัวที่เมิงใส่อยู่นั้นไง มันเป็นเสื้อที่ตรูใส่ในวันที่ตรูตาย”หล่อนตอบยานคาง
เล่นง่ายเนาะ คนสมัยนี้ จู่ๆก็มาตู่เอาเสื้อของคนอื่น
“ตลกแล้วยัยบ้า”
“ถอดเสื้อตรูออกมาเดี๋ยวนี้”หล่อนเริ่มตะเบ็งเสียง
“เดี๋ยวนะขออธิบายให้ฟังให้ชัดเจน ข้อแรกเสื้อตัวนี้เป็นเสื้อของผู้ชาย ส่วนหล่อนเป็นผู้หญิง
ข้อสองเสื้อตัวนี้ซื้อมาจากร้านนำเข้าเสื้อผ้าญี่ปุ่นส่วนหล่อนเป็นผีไทย
และข้อสุดท้ายฉันจ่ายเงินซื้อแล้วดังนั้นเสื้อตัวนี้จึงถือว่าเป็นเสื้อของฉันโดยถูกต้องตามกฎหมายทุกประการ เข้าใจตรงกันนะ”
ผมส่ายหน้ารู้สึกเอือมระอายัยผีบ้าที่จู่ๆก็มาตามทางเสื้อคืนสงสัยนางคงจะว่างจัด
“ไอ้บ้าตรูจะฆ่าเมิง”ดูเหมือนหล่อนจะโกรธเข้าแล้ว
ต้นมะม่วงต้นใหญ่โน้มกิ่งใบลงมาโอบล้อมศีรษะของผมเอาไว้
“ปล่อยตรูเดี๋ยวนะ อีผีปัญญาอ่อน”ผมด่าหล่อน
“ถ้าว่างมากก็เอาเวลาไปหาทางไปผุดไปเกิดโน้น ถามจริงๆถ้าแกหวงเสื้อแกนัก ทำไมแกถึงยอมให้คนเขาเอาเสื้อสุดรักของแกมาขายได้ฟะ”
“เมิงลบหลู่ตรู”นางช่างเป็นผีที่อารมณ์อ่อนไหวเหลือเกิน
“ตรูพูดความจริง ปล่อยตรูได้แล้วตรูจะกลับบ้านไปนอน ถึงยังไงตรูก็ไม่คืนเสื้อให้เมิงแน่ท
แต่ถ้าเมิงอยากได้คืนก็จ่ายเงินคืนมาเท่าที่ตรูจ่ายเงินซื้อเสื้อไป จบนะ”
“ปากดีนักนะเมิง”หล่อนแผดเสียงดังสนั่น ท่าทางกำลังโกรธจัด
“ตายซะเถอะ”
ก้านกิ่ง รวมไปใบมะม่วงต้นนั้นเริ่มรัดศีรษะของผมแน่นหนาขึ้นเรื่อยๆ ใบมะม่วงแผ่มาปกคลุมใบหน้า ปิด หู ตา จมูก ปาก
จนผมเริ่มจะหายใจไม่ออก ผมพยายามดิ้นรน หากแต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้น จากฤทธิ์เดชของยัยผีหวงเสื้อได้
เอาแล้วไง ผมเริ่มหายใจติดขัด แขนขาชาจนขยับเขยื้อนไม่ได้ ทำไงดีฟะคราวนี้ สวดมนต์ไง ผมนึกขึ้นมาได้
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุท ธัสสะ
สวดวนไปค่ะ ท้ายที่ผมก็สะดุ้งตื่นจนได้ มองไปยังเสื้อตัวต้นเหตุที่ผมถอดวางเอาไว้บริเวณหัวเตียง
เห้อ+++ที่แท้ผมถูกอีผีเจ้าของเสื้ออำ เสื้อผีไม่ใช่ผีเสื้อนะครับผม
และนั้นคือที่มาของเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น เมื่อคุณอ่านมาจนถึงตอนนี้ ผมก็จะขอสรุปให้ฟังดังนี้
เสื้อตัวนั้นมีอยู่จริง ความฝันนั้นเกิดขึ้นจริง ส่วนอีเจ้าของเสื้อ อันนี้ผมไม่ฟันธงว่าหล่อนมีอยู่จริงหรือไม่
เพราะว่าบางทีผมอาจจะกินเยอะจนเก็บเอามาฝันเป็นเรื่องเป็นราว หรือว่าผมอาจจะฟุ้งซ่าน
หรือบางทีผมอาจจะมีนิมิตเห็นผี อันนี้ฟังดูดีเนาะ สุดท้ายยัยผีว่างงานอาจจะมีอยู่จริงก็เป็นไปได้
ทั้งหมดทั้งมวลผมไม่ได้ต้องการคำตอบจากพวกคุณ แค่นำมาเล่าสู่กันฟังเท่านั้น
แต่สิ่งที่ผมจะถามคุณๆมันเริ่มจากตรงนี้
มาดูกันว่า อาการผีอำเกิดจากอะไร
ตามหลักวิทยาศาสตร์ บอกว่า…มันคือ อาการ Sleep Paralysis หรือแปลตรงตัวคือเป็นอัมพาตตอนหลับ
ด้วยเหตุผลจากสภาพชีวเคมีในร่างกาย เป็นความไม่สัมพันธ์ระหว่างสมองกับร่างกาย แล้วมีการเกิดร่วมกับประสาทหลอน
เราจึงจะได้ยินเสียงแปลกๆเห็นภาพน่ากลัว
ตามหลักไสยศาสตร์บอกว่า…นอนทับที่ทางของใครเขาหรืออาจมีผีมาแกล้ง มาหยอก มาหลอก มาเล่นด้วย
อันนี้ขึ้นอยู่กับวิจารญาณของแต่ละบุคคล ผมจะไม่ก้าวก่าย
แต่สิ่งที่ผมอยากทราบคือ
1.ทำไมส่วนมากเวลาเกิดอาการผีอำถึงต้องฝันถึงเฉพาะผี ผีแบบโน้น ผีแบบนี้ ผีมานอนทับหน้าอก
2.แล้วมีใครเคยเกิดอาการผีอำ แล้วฝันถึงอย่างอื่นบ้าง เช่น รถยนต์ทับ เมียนอนทับ ช้างกระทืบ หรืออื่นๆ
เมื่อคุณอ่านมาจนถึงตรงนี้ก็คงต้องบอกว่าจบแล้วครับ ถ้าให้ให้ดีอย่าลืมตอบคำถามด้วยนะครับผม
ก่อนจากขอขอบคุณที่ติดตามอ่าน ขอขอบคุณข้อมูลจากป้ากรู และขอขอบคุณรูปภาพประกอบจากป้ากรูเช่นเดียวกัน
บาย
คำถาม ทำไมเวลามีอาการที่เรียกว่าผีอำถึงต้องฝันเห็นผี (เรื่องเล่า เมื่อผมถูกผีเจ้าของเสื้อมือสองตามมาทวงเสื้อคืน)
2.แล้วมีใครเคยเกิดอาการผีอำ แล้วฝันถึงอย่างอื่นบ้าง เช่น รถยนต์ทับ เมียนอนทับ ช้างกระทืบ หรืออื่นๆ