คือเราขึ้นม.3ค่ะ เเล้วพ่อให้เล่นโทรศัพท์วันละชม. เพราะเราการเรียนไม่ดี เราก็เข้าใจค่ะ เเต่ตอนเราอยู่ม.1 เราก็เล่นโทรศัพท์นะการเรียนก็ดีเเต่พ่อก็ยังบอกว่าเราเรียนไม่ดี เเล้วชอบเอาเรื่องที่เราติด0 ไปบอกคนอื่น
พอขึ้นม.2พ่อก็ยึดให้เหลือเเค่เล่นวันละชม. ตอนนั้นเราก็เคยอธิบายไปเเล้วนะ บอกเหตุผลไปเเล้วด้วย เเต่พ่อก็เอาเเต่บอกว่าเล่นเเต่ทรส.ไม่สนใจการเรียน เราก็อยากบอกพ่อนะว่า เรียนไม่ดีไม่ได้เกี่ยวกับทรส
ซักหน่อยเพราะถ้ามันเกี่ยวการเรียนเราคงดรอปตั้งเเต่ม.1เเล้ว บางทีเราก็เหนื่อย เครียด จนอยากฆ่าตัวตายเเต่ก็ไม่ทำค่ะเราเเค่คิด (เรามีเหตุผลค่ะว่สการตายไม่ได้ทำให้ดีขึ้น)
ตอนนี้เราขึ้นม.3เเล้วเราก็เริ่มรู้เเล้วอะไรเป้นอะไรพยายามอธิบายเหตุผลก็เเล้วพ่อก็เหมือนจะไม่ฟัง บางคนอาจจะคิดว่าพ่อคิดถูกเเล้วที่ยึด ค่ะคิดถูก เเต่รู้ไหมบางทีการยึดก็อาจทำให้เด็กคิดมาก เป็นโรคซึมเศร้า เราเข้าใจค่ะว่าพ่ออยากให้เราตั้งใจเรียนถึงยึด
เเต่ถ้าพ่อยึดทรส. เราเราก็จะห่วง จะคิดมาก จะฟุ้งซ่าน ตอนนี้เราก็จะ15เเล้ว เริ่มจะมีการเรียนเยอะ มีโอเน็ตอีกเราก็รู้ค่ะเเละเราก็คิดไว้เเล้วว่าจะตั้งใจเรียนจิงๆ เเล้วเราก็บอกพ่อไปเเล้วด้วยว่าเทอม1ให้เราใช้งานทรส.ได้ปกติ ถ้าการเรียนไม่ดี เทอม2ก็ให้ยึดโทรศัพท์ไปเลยไม่ต้องให้เราเล่น ที่เราบิกพ่อเเบบนี้เพราะมันจะทำให้เรามีเเรงจูงใจขึ้นค่ะว่าถ้าเทอมนี้เราเรียนไม่ดีเราก็จะโดนยึดนะ เราบอกพ่อครั้งเเรกพ่อก็บอกขอคิดดูก่อน พอหลายๆครั้งพ่อก็บอกเหมือนเดิมนั้นเเหละวันละ1ชั่วโมง พ่อบอกเราว่าเรียนไม่ดี โง่ เดี๋ยวไม่ทันเพื่อนเเหละ เเต่พ่อจะรู้ไหมพูดเเบบนั้นมันกระทบจิตใจนะ เราทำงานบ้านทุกวัน เที่ยวก็น้อยมากจากม.1ถึงม.2เราเที้ยวเเค่ครั้งเดียวเอง
ม.1เทอม1 ได้ 2.41 ติด0วิทย์
เทอม2ได้2.63 ไม่ติด0
ม.2พ่อยึดเหลือวันละชั่วโมง เทอม1ได้1.81ติด0สามตัวมีไทย วิทย์ อังกฤษ เทอม2ได้1.68 ติด0สองตัวมีวิทย์กับดนตรี
ที่เราบอกเพราะเราอยากให้ดูว่าการเรียนตกไม่ได้อยู่ที่ทรส.มันอยู่ที่ตัวเรา
บางมีเรายังคิดเลยนะว่ากูเป็นโรคซึมเศร้าไหมวะ เพราะเวลาเราอยู่ร.รเราร่างเริงมากกกกก
พออยู่บ้านเราจะรู้สึกโดดเดี่ยวตลอด บสงทีอยู่ๆก็ร้องไห้
เราอยากให้ช่วยเเนะนำเราหน่อยค่ะว่าเราจะควรทำยังไงดี
ยึดโทรศัพท์เเล้วทำให้เด็กดีขึ้น?
พอขึ้นม.2พ่อก็ยึดให้เหลือเเค่เล่นวันละชม. ตอนนั้นเราก็เคยอธิบายไปเเล้วนะ บอกเหตุผลไปเเล้วด้วย เเต่พ่อก็เอาเเต่บอกว่าเล่นเเต่ทรส.ไม่สนใจการเรียน เราก็อยากบอกพ่อนะว่า เรียนไม่ดีไม่ได้เกี่ยวกับทรส
ซักหน่อยเพราะถ้ามันเกี่ยวการเรียนเราคงดรอปตั้งเเต่ม.1เเล้ว บางทีเราก็เหนื่อย เครียด จนอยากฆ่าตัวตายเเต่ก็ไม่ทำค่ะเราเเค่คิด (เรามีเหตุผลค่ะว่สการตายไม่ได้ทำให้ดีขึ้น)
ตอนนี้เราขึ้นม.3เเล้วเราก็เริ่มรู้เเล้วอะไรเป้นอะไรพยายามอธิบายเหตุผลก็เเล้วพ่อก็เหมือนจะไม่ฟัง บางคนอาจจะคิดว่าพ่อคิดถูกเเล้วที่ยึด ค่ะคิดถูก เเต่รู้ไหมบางทีการยึดก็อาจทำให้เด็กคิดมาก เป็นโรคซึมเศร้า เราเข้าใจค่ะว่าพ่ออยากให้เราตั้งใจเรียนถึงยึด
เเต่ถ้าพ่อยึดทรส. เราเราก็จะห่วง จะคิดมาก จะฟุ้งซ่าน ตอนนี้เราก็จะ15เเล้ว เริ่มจะมีการเรียนเยอะ มีโอเน็ตอีกเราก็รู้ค่ะเเละเราก็คิดไว้เเล้วว่าจะตั้งใจเรียนจิงๆ เเล้วเราก็บอกพ่อไปเเล้วด้วยว่าเทอม1ให้เราใช้งานทรส.ได้ปกติ ถ้าการเรียนไม่ดี เทอม2ก็ให้ยึดโทรศัพท์ไปเลยไม่ต้องให้เราเล่น ที่เราบิกพ่อเเบบนี้เพราะมันจะทำให้เรามีเเรงจูงใจขึ้นค่ะว่าถ้าเทอมนี้เราเรียนไม่ดีเราก็จะโดนยึดนะ เราบอกพ่อครั้งเเรกพ่อก็บอกขอคิดดูก่อน พอหลายๆครั้งพ่อก็บอกเหมือนเดิมนั้นเเหละวันละ1ชั่วโมง พ่อบอกเราว่าเรียนไม่ดี โง่ เดี๋ยวไม่ทันเพื่อนเเหละ เเต่พ่อจะรู้ไหมพูดเเบบนั้นมันกระทบจิตใจนะ เราทำงานบ้านทุกวัน เที่ยวก็น้อยมากจากม.1ถึงม.2เราเที้ยวเเค่ครั้งเดียวเอง
ม.1เทอม1 ได้ 2.41 ติด0วิทย์
เทอม2ได้2.63 ไม่ติด0
ม.2พ่อยึดเหลือวันละชั่วโมง เทอม1ได้1.81ติด0สามตัวมีไทย วิทย์ อังกฤษ เทอม2ได้1.68 ติด0สองตัวมีวิทย์กับดนตรี
ที่เราบอกเพราะเราอยากให้ดูว่าการเรียนตกไม่ได้อยู่ที่ทรส.มันอยู่ที่ตัวเรา
บางมีเรายังคิดเลยนะว่ากูเป็นโรคซึมเศร้าไหมวะ เพราะเวลาเราอยู่ร.รเราร่างเริงมากกกกก
พออยู่บ้านเราจะรู้สึกโดดเดี่ยวตลอด บสงทีอยู่ๆก็ร้องไห้
เราอยากให้ช่วยเเนะนำเราหน่อยค่ะว่าเราจะควรทำยังไงดี