สวัสดีครับ วันนี้ผมก็มีเรื่อง และประสบการณ์อันน้อยนิดที่อยากจะมาเล่า รวมถึงคำถาม
     ผมเป็นผู้ชายปกติคนนึง ที่โอเคกับการรู้จักผู้ชายด้วยกัน แต่ไม่เคยคิดจะมีอะไรเกินเลยนะ เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมได้คุยกับใครในโลกออนไลน์คนนึง เขาหน้าตาดีเลยแหละ ตรงสเคปที่เราคาดคิดไว้เลย แต่พอเราคุยกันได้สักพักนึง ทัศนคติ หรือวิสัยทัศน์ก็แตกต่างพอสมควร คือถ้าพูดถึงเรื่องหน้าตาเขาผ่านด่านแรกที่ใครหลายๆคนตั้งไว้ไปได้เลยแหละ รวมถึงตัวผมด้วย แต่พอด่านที่สอง เป็นอุปนิสัย ความชอบ การใช้ชีวิตมันดูต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยนะ หรืออาจเป็นเพราะตัวผมเองที่คาดหวังให้เขาเป็นในสิ่งที่เราคิด คือไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวังใช่ไหม แต่ พอเรารู้จัก เจอกัน ทั้งเขาและผมต่างก็โอเค อาจจะด้วยรูปลักษณ์ภายนอก เราต่างก็รู้ว่าผ่านไปได้ แต่พอด้วยเรื่องทัศนคติ ผมกับเบรคเขา เขาดูมีความคิดที่กลางมาก หมายถึง จะโตก็ไม่โต จะเด็กก็ไม่ เป็นคนที่มองโลกแค่ในวันพรุ่งนี้ ซึ่งต่างกับเราที่วางชีวิตไว้ทุกวันก่อนนอน สัปดาห์ต่อไปเราต้องทำอะไร แต่เขาก็มีข้อดีอย่างนึงคือ เขาเป็นคนไม่เคลียด แต่ใช่ว่าการที่ผมคิดแบบนี้จะเคลียดนะ ผมมีความสุขในสิ่งที่ทำ เข้าเรื่องต่อ หน้าตา รูปร่าง เราก็ให้กันผ่านแหละ ไม่ได้ถามนะ แต่ก็พอเดาได้ว่าเขาและเราก็โอเค แต่ด่านสองเขาไม่ผ่านเลยสำหรับผม ผมก็ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร แต่แค่คิดว่าถ้ามีโอกาสได้ใช้ชีวิต หรือสานสัมพันธ์กับคนนี้ไปมากกว่านี้ มันก็คงมีความสุขนะ แต่คงไม่สุดเลยทีเดียว การใช้ชีวิตของผมและเขาเหมือนขั้วบวก และขั้วลบ มันต่างกันแต่มันก็ดึกดูดกัน แต่มันก็มีตัวแปลมากมายที่ทำให้เราไม่เหมือนกัน

     ในส่วนนี้ผมอยากบอกว่า ต่อให้เราใช้หน้าตาเราในการตัดสิน คบคน หรือจะรู้จักใคร ถ้าเคมีเราไม่ตรงกัน มันก็เป็น mission ที่ยากพอสมควรที่จะอยู่ด้วยกัน หรือสานสัมพันธ์ต่อ ณ ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดจากการที่เราคาดหวังให้เขาเป็นแบบในสิ่งที่เราเป็นเกินไปรึปล่าว แต่ถ้าถามตัวเองก็คงตอบว่า ใช่ แต่ทุกคนก็ต้องขาดหวังไว้บ้างใช่ไหม

     จากเรื่องราวของผม ถ้าตอนนี้ก็อยากจะลดสเปคตัวเองลงมา ไว้เหลือแค่ทัศนคติ วิสัยทัศน์แทนแล้ว คือต่อให้เราจะยินดีกับการที่เราชอบคนตามสเปค แต่เอาจริงๆถ้ามีโอกาสสานสัมพันธ์ต่อ เราก็คงอยากได้คนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข

ใช่ไหม?