แค่อยากระบายความรู้สึกเศร้าๆของตัวเอง…
เราคบกับแฟนมา 2 ปี เป็นรักระยะไกล แฟนทำงานที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ วันๆได้คุยโทรศัพท์ตอนมืดเท่านั้น ที่เขาว่างและใช้โทรศัพท์ได้ เราต้องรอแบบนี้ทุกวัน เจอกันประมาณ 2 เดือนครั้งครั้งละ 2-3 วัน พักหลังๆ ก็แทบไม่มีอะไรคุยกัน นอกจากประโยคยอดฮิตพื้นฐาน ทำไร กินข้าว อาบน้ำยัง รัก คิดถึง ฝันดี อยู่แค่นี้ ต่างคนต่างบอกกันเองด้วยว่า ไม่มีอะไรจะคุย ไม่รู้จะคุยอะไร ละก็คาสายก็เท่านั้น พอไม่มีอะไรคุยเขาก็เล่นเกม ดูหนัง บางทีพูดแค่สามคำ แล้วนอน พึ่งคุยกันเมื่อวานด้วยเรื่องนี้ เขาบอกไม่เบื่อ มันเป็นปกติคบนานก็ไม่มีอะไรคุย
จนตอนนี้เราแทบไม่รู้สึกอยากจะทะเลาะ หรือบางทีขี้เกียจรับสาย เบื่อ มันเหมือนเกิดอะไรขึ้นกับความรัก มันนาน มันไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น มันอิ่มตัวหรืออะไร แล้วยิ่งมันมีคำว่าห่าง คำว่าไม่มีเวลา เราไม่อยากให้มันเกิดช่องว่างไปมากกว่านี้ สุดท้ายเราไม่ได้อยากเลิกกันหรอก ตอนนี้เราเเค่เบื่อ อยากหายไปสัก อาทิตย์เผื่อมันมีอะไรคุยกันเผื่อมันจะดีขึ้นมากกว่านี้
แต่เป็นแบบนี้ทุกวัน มันเหมือนทำให้ความรู้สึกเราซึมไปเรื่อย ๆ
รักทางไกล คบกันนาน แล้วมันรู้สึกเริ่มเบื่อ
เราคบกับแฟนมา 2 ปี เป็นรักระยะไกล แฟนทำงานที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ วันๆได้คุยโทรศัพท์ตอนมืดเท่านั้น ที่เขาว่างและใช้โทรศัพท์ได้ เราต้องรอแบบนี้ทุกวัน เจอกันประมาณ 2 เดือนครั้งครั้งละ 2-3 วัน พักหลังๆ ก็แทบไม่มีอะไรคุยกัน นอกจากประโยคยอดฮิตพื้นฐาน ทำไร กินข้าว อาบน้ำยัง รัก คิดถึง ฝันดี อยู่แค่นี้ ต่างคนต่างบอกกันเองด้วยว่า ไม่มีอะไรจะคุย ไม่รู้จะคุยอะไร ละก็คาสายก็เท่านั้น พอไม่มีอะไรคุยเขาก็เล่นเกม ดูหนัง บางทีพูดแค่สามคำ แล้วนอน พึ่งคุยกันเมื่อวานด้วยเรื่องนี้ เขาบอกไม่เบื่อ มันเป็นปกติคบนานก็ไม่มีอะไรคุย
จนตอนนี้เราแทบไม่รู้สึกอยากจะทะเลาะ หรือบางทีขี้เกียจรับสาย เบื่อ มันเหมือนเกิดอะไรขึ้นกับความรัก มันนาน มันไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น มันอิ่มตัวหรืออะไร แล้วยิ่งมันมีคำว่าห่าง คำว่าไม่มีเวลา เราไม่อยากให้มันเกิดช่องว่างไปมากกว่านี้ สุดท้ายเราไม่ได้อยากเลิกกันหรอก ตอนนี้เราเเค่เบื่อ อยากหายไปสัก อาทิตย์เผื่อมันมีอะไรคุยกันเผื่อมันจะดีขึ้นมากกว่านี้
แต่เป็นแบบนี้ทุกวัน มันเหมือนทำให้ความรู้สึกเราซึมไปเรื่อย ๆ