ปกติแล้วในการใช้บริการรถโดยสารสาธารณะเป็นเรื่องปกติของผู้คนในเมืองใหญ่ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศที่พัฒนาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นรถเมล์ รถไฟ รถไฟฟ้า เรือ ซึ่งปกติการให้บริการสาธารณะเหล่านี้ มีกฎข้อห้ามอยู่เหมือนกันคือ ห้ามคนเมาสุราใช้บริการ รถเมล์ รถไฟ รถไฟฟ้า รถตู้ถูกกฎหมายที่ผมใช้บริการเป็นประจำ จะไม่ให้คนเมาสุราใช้บริการ เพราะถือว่าคุณไม่พร้อมเดินทาง รถไฟเคยมีบางคนแอบซื้อเบียร์กระป๋องขึ้นไป ถ้าจับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็รอด แต่ถ้าเมาจนเป็นที่เดือดร้อนรำคาญ รปภ. ก็มาเชิญลง ยานพาหนะอีกชนิดหนึ่งคือเครื่องบิน ถ้าเดินทางไปต่างประเทศต้องใช้บริการแน่นอน คนเมาสุราก้จะงดให้บริการเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ทันที แต่ถ้าเมาจนเป็นที่เดือดร้อนรำคาญ ก็โดนเชิญลงกลางทาง จากประสบการณ์ผมเคยเจอคนเมาบนรถตู้เถื่อน 2 ครั้ง
ครั้งแรกประมาณกลางปี 2558 คนขับรถตู้เถื่อนชอบทหารมาก ยกมือไหว้ผมและให้ผมนั่งหน้าเป็นประจำ มีอยู่วันหนึ่ง คนขับก็ยกมือไหว้ผมตามปกติ และบอกว่าด้านหน้าว่างเรียนเชิญเลยครับ (สมัยนั้นรถตู้ยังนั่งได้ 15 คน) นั่งประกบคนเมาไปด้วย คนเมาเป็นผู้ชาย ซึ่งผมก็ได้กลิ่นสุราติดจมูกเลย และสังเกตว่าคนเมาคนนี้แต่งตัวดีพอควร สงสัยเพิ่งออกจากบาร์เหล้า และไปทำงานหรือติดต่องานทันที พอผมขึ้นไป คนเมาก็พล่ามไม่หยุด พูดอวย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จนเวอร์วัง ผมก็ตอบกลับไปว่า ผู้นำไทยไม่อินเทรน ต้องผู้นำต่างประเทศ ผมชอบ คิม จอง อึน คนสไตล์เดียวกันโว๊ย แต่คุณเลิกพล่ามได้ไหม กลิ่นเหล้าหึ่งเชียว ถ้าไม่หยุดพล่ามผมจะเป็นผู้แทนท่านคิม จอง อึน แจกรางวัลฟีฟ่าบลัดลงดอร์ให้ คนเมาถามว่าผมเป็นโค้ชฟุตบอลเหรอ ผมเลยตอบไปว่า ผมจะเตะคุณลงจากรถ พอรถลงโทลเวย์ คนเมาขอลง ผมเลยลากมันลง ปรากฎว่าคนเมาลงไปนอนกับพื้นทางเท้าซึ่งสุนัขมันนอนอยู่ ผมเลยเข้าใจคำว่าเมาเป็นหมาก็คราวนี้แหละ และผมก็ขึ้นรถต่อไปลงที่ดินแดง
ครั้งที่ 2 ก็วันนี้เลย ตอนที่ผมขึ้นไปผมมองแล้วแถวหลังฝั่งขวามันว่างอยู่ 2 ที่ พอซักพักมีผู้โดยสารมาอีกกลุ่มใหญ่ และในกลุ่มนั้นมีผู้ชายเมาสุราอยู่ 1 คน ใส่เสื้อสีเหลืองมีตราบรมราชาภิเษก กางเกงยีนส์ ผู้โดยสารด้วยกันก็บอกให้แกพักก่อน เพราะรถจะเต็มแล้ว เผื่อจะสร่างเมา แต่คนขับบอกว่าขึ้นมาเถอะ และคนเมาก็มานั่งข้างผม เพราะเหลือที่เดียว และคนเมาก็นั่งหลับไป แต่กลิ่นแอลกอฮอล์นี่ออกมาชัดเลย พอรถถึงโรงหนังเซ็นจูรี่ ต่างคนต่างแยกย้าย คนเมาลงไปนอนบนพื้นทางเท้าหน้าโรงหนังแบบไม่อายใคร ผมเลยเดินขึ้นบันไดรถไฟฟ้าเพื่อเดินทางต่อไปยัง BTS สนามกีฬาแห่งชาติ เพื่อต่อรถเมล์เข้าสนามหลวง
จากเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่ารถตู้เถื่อนก็คือรถตู้เถื่อน ประกอบการแบบเอาแต่ได้ คนเมายังไงฉันก็บริการ ขณะที่ยานพาหนะชนิดอื่น จะไม่บริการคนเมาสุรา
แชร์ประสบการณ์เจอคนเมาบนรถตู้เถื่อน
ครั้งแรกประมาณกลางปี 2558 คนขับรถตู้เถื่อนชอบทหารมาก ยกมือไหว้ผมและให้ผมนั่งหน้าเป็นประจำ มีอยู่วันหนึ่ง คนขับก็ยกมือไหว้ผมตามปกติ และบอกว่าด้านหน้าว่างเรียนเชิญเลยครับ (สมัยนั้นรถตู้ยังนั่งได้ 15 คน) นั่งประกบคนเมาไปด้วย คนเมาเป็นผู้ชาย ซึ่งผมก็ได้กลิ่นสุราติดจมูกเลย และสังเกตว่าคนเมาคนนี้แต่งตัวดีพอควร สงสัยเพิ่งออกจากบาร์เหล้า และไปทำงานหรือติดต่องานทันที พอผมขึ้นไป คนเมาก็พล่ามไม่หยุด พูดอวย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จนเวอร์วัง ผมก็ตอบกลับไปว่า ผู้นำไทยไม่อินเทรน ต้องผู้นำต่างประเทศ ผมชอบ คิม จอง อึน คนสไตล์เดียวกันโว๊ย แต่คุณเลิกพล่ามได้ไหม กลิ่นเหล้าหึ่งเชียว ถ้าไม่หยุดพล่ามผมจะเป็นผู้แทนท่านคิม จอง อึน แจกรางวัลฟีฟ่าบลัดลงดอร์ให้ คนเมาถามว่าผมเป็นโค้ชฟุตบอลเหรอ ผมเลยตอบไปว่า ผมจะเตะคุณลงจากรถ พอรถลงโทลเวย์ คนเมาขอลง ผมเลยลากมันลง ปรากฎว่าคนเมาลงไปนอนกับพื้นทางเท้าซึ่งสุนัขมันนอนอยู่ ผมเลยเข้าใจคำว่าเมาเป็นหมาก็คราวนี้แหละ และผมก็ขึ้นรถต่อไปลงที่ดินแดง
ครั้งที่ 2 ก็วันนี้เลย ตอนที่ผมขึ้นไปผมมองแล้วแถวหลังฝั่งขวามันว่างอยู่ 2 ที่ พอซักพักมีผู้โดยสารมาอีกกลุ่มใหญ่ และในกลุ่มนั้นมีผู้ชายเมาสุราอยู่ 1 คน ใส่เสื้อสีเหลืองมีตราบรมราชาภิเษก กางเกงยีนส์ ผู้โดยสารด้วยกันก็บอกให้แกพักก่อน เพราะรถจะเต็มแล้ว เผื่อจะสร่างเมา แต่คนขับบอกว่าขึ้นมาเถอะ และคนเมาก็มานั่งข้างผม เพราะเหลือที่เดียว และคนเมาก็นั่งหลับไป แต่กลิ่นแอลกอฮอล์นี่ออกมาชัดเลย พอรถถึงโรงหนังเซ็นจูรี่ ต่างคนต่างแยกย้าย คนเมาลงไปนอนบนพื้นทางเท้าหน้าโรงหนังแบบไม่อายใคร ผมเลยเดินขึ้นบันไดรถไฟฟ้าเพื่อเดินทางต่อไปยัง BTS สนามกีฬาแห่งชาติ เพื่อต่อรถเมล์เข้าสนามหลวง
จากเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่ารถตู้เถื่อนก็คือรถตู้เถื่อน ประกอบการแบบเอาแต่ได้ คนเมายังไงฉันก็บริการ ขณะที่ยานพาหนะชนิดอื่น จะไม่บริการคนเมาสุรา