1 นัดเยือนเรือ หลายคนบอกคือนัดตัดสินแชมป์ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่
   ถ้าก่อนไปเยือนมีแต้มนำมากกว่า 3 แต้ม ยังไงก็ยังได้เปรียบ เผื่อแต้มแพ้ไว้แล้ว
   แต่ความเป็นจริงนำถึง 7 แต้ม แพ้ก็ยังนำอยู่ 4
2 นัดที่ 27 เยือนผี หงส์นำเรืออยู่ 3แต้ม(คิดที่เตะเท่ากัน)
   เป็นช่วงปลายๆของโอเล่เอฟเฟคแล้ว ผีเริ่มแผ่วแล้ว ตัวเจ็บก็เยอะ พอแข่งก็เจ็บเพิ่มอีกตั้งแต่ครึ่งแรกเลย 3ตัว
   แต่ครึ่งหลังคล๊อปเลือกที่จะเล่นเซฟ ไม่เปิดหน้าแลก พอใจกับผลเสมอ ทั้งที่สถานการณ์ได้เปรียบโขเลย
3 นัดที่ 29 เยือนเอฟ ก่อนเกมส์โดนเรือแซงไปแล้ว 2แต้มเพราะเรือเตะก่อน ต้องเก็บชัยเท่านั้นถึงจะกลับไปนำ 1 แต้ม
   แต่คล๊อปก็ยังพอใจกับผลเสมอ
   ช่วงท้ายเปลี่ยนมิลเนอร์แทนดุม
   และที่พีคกว่าคือเปลี่ยนลัลลาน่าลงแทนมาเน่ 
   เปลี่ยนเหมือนปิดเกมส์ ไม่เอา ไม่เสี่ยงแล้ว
   พอใจกับการให้ซิตี้แซง และแซงยาวจนถึงวันสุดท้าย

ปีนี้ตามดูแทบทุกนัด บอกเลยซิตี้ไม่ดีกว่าจนหงส์สู้ไม่ได้
มีแต่ความกล้าและทัศนคติในการเล่นเพื่อแชมป์ล้วนๆที่ซิตี้เหนือกว่า